Οι λίγοι & οι "Λίγοι"
Πολλοί ασχολήθηκαν με την διακυβέρνηση των Λαών ανά τους αιώνες. Από
την εποχή της "Πολιτείας του Πλάτωνα" & της Αρχαίας Αθηναϊκής
Δημοκρατίας, αλλά & των τότε ολιγαρχιών, μέχρι τις σημερινές
"Δημοκρατίες" & ολιγαρχίες.
Σε κάθε περίπτωση υπήρχαν οι λίγοι Αρχοντες όλων των βαθμίδων που αναλάμβαναν την διακυβέρνηση των πολλών που αποτελούσαν τους Λαούς όλων των τάξεων.
Επειδή όμως σε όλες τις εποχές υπήρχε η αυθαιρεσία της εξουσίας, προκειμένου να αποφευχθούν ή να περιοριστούν οι Λαϊκές εξεγέρσεις, αναπτύχθηκαν μέθοδοι χειραγώγησης των ανθρώπων, οι οποίες με την κατάλληλη κάθε φορά προπαγάνδα, κατεύθυναν τους Λαούς σε τρόπους σκέψης σύμφωνους με τα συμφέροντα της εξουσίας, & διαμόρφωναν την Λαϊκή συνείδηση μετατρέποντάς τους σε όχλους με την ψυχολογία του όχλου.
Μέσα σε αυτό "το γίγνεσθαι" αναπτύσονταν οι φατρίες, οι συντεχνιακές ομαδοποιήσεις, αυτό που σήμερα λέμε συνδικαλισμό, αντιπολίτευση, ταξικό συμφέρον κλπ. Οι επί κεφαλής των συντεχνειακών ομάδων-κομμάτων στις περισσότερες περιπτώσεις απολαμβάανουν ειδικών προνομίων, ειδικά σήμερα, συνδικαλιστική ασυλία, τα οποία τους κατατάσουν στους λίγους των πολλών.Αυτοί λοιπόν εκ του ασφαλούς κόπτονται & αγωνίζονται για τα συμφέροντα της συντεχνίας που εκπροσωπούν ευρισκόμενοι στο απειρόβλητο ενώ οι εκπροσωπούμενοι, τρώνε την παπάρα. Στο τέλος προστίθενται & αυτοί στην λίστα των ολίγων, απέναντι από τους πολλούς
Μέσα στους πολλούς όμως υπάρχουν επίσης δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που "κρατούν" ισσοροπίες, συνήθως ρουφιάνοι, που είναι οι πολλοί & εκείνοι που λένε αυτά που σκέπτονται & που είναι οι Λίγοι.Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε & μέσα στους πολλούς, "λίγους". Εχουμε δηλαδή δύο ειδών "λίγους": Τους λίγους της εξουσίας & τους Λίγους των πολλών.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν χειραγωγήθηκαν δρούν & ενεργούν κατά συνείδηση, έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης & δικαιοσύνης. και κατά κανόνα είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ για τους λίγους της εξουσίας, & για τους εκπροσώπους των πολλών, επειδή είναι ανεξέλεγκτοι & απροσπέλαστοι. Aυτοί λοιπόν οι άνθρωποι δεν "μπαίνουν σε λογαριασμό" & κατά κανόνα "χαλάνε την μπουγάδα". Είναι αυτοί που κάνουν την διαφορά. Αυτούς τους Λίγους φοβούνται οι λίγοι.
Οι ιστορικές καταγραφές τέτοιων ανθρώπων είναι πολλές ανά τους αιώνες.
Στην εποχή μας, επειδή αυτό που διάγουμε όλοι αποτελεί "Την Τελευταία Χειραγώγηση" της Ανθρωπότητας, δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές & λάθη. Αυτοί οι "Λίγοι" πρέπει να εξαφανιστούν.
Προς την κατεύθυνση αυτήν λοιπόν κινούνται "οι λίγοι εναντίον των Λίγων".
Εχουμε πόλεμο λοιπόν. Τον τελευταίο & ποιό σκληρό πόλεμο από όλους όσους έχουν καταγραφεί στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Ποσο μάλλον που σήμερα οι Λίγοι είναι ακόμη πιό Λίγοι. Αλλά "μη φοβού το μικρό ποίμνιο". Η διαφορά πάλι θα γίνει.
Ιάκωβος Τίγκας.
Σε κάθε περίπτωση υπήρχαν οι λίγοι Αρχοντες όλων των βαθμίδων που αναλάμβαναν την διακυβέρνηση των πολλών που αποτελούσαν τους Λαούς όλων των τάξεων.
Επειδή όμως σε όλες τις εποχές υπήρχε η αυθαιρεσία της εξουσίας, προκειμένου να αποφευχθούν ή να περιοριστούν οι Λαϊκές εξεγέρσεις, αναπτύχθηκαν μέθοδοι χειραγώγησης των ανθρώπων, οι οποίες με την κατάλληλη κάθε φορά προπαγάνδα, κατεύθυναν τους Λαούς σε τρόπους σκέψης σύμφωνους με τα συμφέροντα της εξουσίας, & διαμόρφωναν την Λαϊκή συνείδηση μετατρέποντάς τους σε όχλους με την ψυχολογία του όχλου.
Μέσα σε αυτό "το γίγνεσθαι" αναπτύσονταν οι φατρίες, οι συντεχνιακές ομαδοποιήσεις, αυτό που σήμερα λέμε συνδικαλισμό, αντιπολίτευση, ταξικό συμφέρον κλπ. Οι επί κεφαλής των συντεχνειακών ομάδων-κομμάτων στις περισσότερες περιπτώσεις απολαμβάανουν ειδικών προνομίων, ειδικά σήμερα, συνδικαλιστική ασυλία, τα οποία τους κατατάσουν στους λίγους των πολλών.Αυτοί λοιπόν εκ του ασφαλούς κόπτονται & αγωνίζονται για τα συμφέροντα της συντεχνίας που εκπροσωπούν ευρισκόμενοι στο απειρόβλητο ενώ οι εκπροσωπούμενοι, τρώνε την παπάρα. Στο τέλος προστίθενται & αυτοί στην λίστα των ολίγων, απέναντι από τους πολλούς
Μέσα στους πολλούς όμως υπάρχουν επίσης δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που "κρατούν" ισσοροπίες, συνήθως ρουφιάνοι, που είναι οι πολλοί & εκείνοι που λένε αυτά που σκέπτονται & που είναι οι Λίγοι.Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε & μέσα στους πολλούς, "λίγους". Εχουμε δηλαδή δύο ειδών "λίγους": Τους λίγους της εξουσίας & τους Λίγους των πολλών.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν χειραγωγήθηκαν δρούν & ενεργούν κατά συνείδηση, έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης & δικαιοσύνης. και κατά κανόνα είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ για τους λίγους της εξουσίας, & για τους εκπροσώπους των πολλών, επειδή είναι ανεξέλεγκτοι & απροσπέλαστοι. Aυτοί λοιπόν οι άνθρωποι δεν "μπαίνουν σε λογαριασμό" & κατά κανόνα "χαλάνε την μπουγάδα". Είναι αυτοί που κάνουν την διαφορά. Αυτούς τους Λίγους φοβούνται οι λίγοι.
Οι ιστορικές καταγραφές τέτοιων ανθρώπων είναι πολλές ανά τους αιώνες.
Στην εποχή μας, επειδή αυτό που διάγουμε όλοι αποτελεί "Την Τελευταία Χειραγώγηση" της Ανθρωπότητας, δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές & λάθη. Αυτοί οι "Λίγοι" πρέπει να εξαφανιστούν.
Προς την κατεύθυνση αυτήν λοιπόν κινούνται "οι λίγοι εναντίον των Λίγων".
Εχουμε πόλεμο λοιπόν. Τον τελευταίο & ποιό σκληρό πόλεμο από όλους όσους έχουν καταγραφεί στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Ποσο μάλλον που σήμερα οι Λίγοι είναι ακόμη πιό Λίγοι. Αλλά "μη φοβού το μικρό ποίμνιο". Η διαφορά πάλι θα γίνει.
Ιάκωβος Τίγκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου