Τίποτα & όχι μόνον.Εχουν την ψευδαίσθηση ότι γνωρίζουν πολλά.
Ο σύγχρονος κοσμικός, άνθρωπος είτε συστημικός είναι, είτε
ασυμβίβαστος επαναστάτης, ή ακτιβιστής, δυσκολεύεται να κάνει αναφορά δημόσια
στον Θεό. Είτε ντρέπεται θεωρώντας ότι θα τον πουν γραφικό ή αναχρονιστικό,
είτε αναπτύσσει διάφορες θεωρίες & αυθαίρετα αξιώματα, πολύπλοκα &
δυσνόητα.
Την ίδια στιγμή που δέχεται το μέγεθος του απείρου ως
μαθηματικό μέγεθος που δεν κατανοεί, θέτει επιθετικά το αναπάντητο ερώτημα:
“και τον Θεό ποιός τον έφτιαξε;” & νομίζει ότι απέδειξε την ανυπαρξία του
Θεού, πέφτοντας στην παγίδα του πεπερασμένου νού του.
Είναι πρόθυμος & επιδεκτικός να δεχθεί & συζητήσει
για σατανιστές, τον διάβολο & τις δυνάμεις του κακού, αποστρεφόμενός τες,
αρνείται όμως να δεθεί τον Θεό & τον τοποθετεί σε επίπεδο ίδιο με το κακό,
προβάλλοντας κατά κόρον το σύμβολο του Γιν & του Γιαν που συμβολίζει δύο
ίσες & αντίθετες δυνάμεις.
Δεν καταλαβαίνει ο σύγχρονος άνθρωπος, ότι η δύναμη του
κακού είναι κτιστή ύπαρξη & η πλέον πιστή εξ όλων των ανθρώπων καθώς
γνωρίζει καλά τον Θεό. Η μεγαλύτερή επιτυχία του, είναι το ότι έπεισε τον
σύγχρονο άνθρωπο, ότι δεν υπάρχει ούτε Θεός ούτε διάβολος.
Αγωνίζεται ο ταλαίπωρος ανθρωπάκος να γλιτώσει από όλο αυτό
που συμβαίνει σήμερα, είτε επαναστατώντας, είτε συντασσόμενος, με
αθρωποκεντρισμό & πίστη στον εαυτό του & τις ικανότητές του & ΜΟΝΟΝ
ΜΕ ΑΥΤΕΣ. Και εκεί βρίσκεται το λάθος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμπεριφορά του ανθρώπου μπροστά
στον θάνατο από μια βαριά δύσκολη ασθένεια. Νομίζει ότι με τα χρήματα, θα πάει
στους καλύτερους γιατρούς & θα σωθεί, & πως εάν δεν έχει χρήματα, θα
πάει σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι.
Οι περισσότεροι δεν δέχονται την αθανασία της ψυχής, την
οποία γνωρίζει η δύναμη του κακού & γι αυτό έχει φτιάξει κλάμπ ανθρώπων,
όπου οι εντρυφούντες σε αυτά, μαθαίνουν να πιστεύουν στην αθανασία της ψυχής
& βέβαια στον Θεό ως μια Ανώτερη Δύναμη που δεν είναι γνωστό το όνομά του
γι αυτό τον αποκαλούν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος γενικά & ο καθένας όπως
θέλει τον αντιλαμβάνεται.
Οι Αξιωματούχοι των ανθρώπων, εντρυφούν σε αυτά τα κλάμπ
ακόμη & αυτοί που δηλώνουν δημόσια άθεοι, & γνωρίζουν πολύ καλά,
τουλάχιστον οι ανώτεροι, & το Ονομα & το ποιός είναι ο Θεός όπως έγιναν
αυτά γνωστά με τα γεγονότα της Σταύρωσης & Ανάστασης του Χριστού του Θεού
& αυτό συνειδητά πολεμούν.
Το ζητούμενο; η Αθάνατη Ανθρώπινη Ψυχή, η οποία εκβιάζεται
σε υποταγή με στέρηση των υλικών βιολογικών αγαθών, στην οποία υποκύπτουν οι
περισσότεροι, άνθρωποι επειδή αγνοούν ποιός ζητάει την ψυχή τους, διά μέσου των
συνανθρώπων τους.
Δεν βλέπω & δεν ακούω στον πόλεμο αυτόν από τους
καλοπροαίρετους αγωνιστές, αναφορά στο Ονομα του Θεού. Αντίθετα βλέπω συχνές
πυκνές αναφορές στο Ονομά του από Θεομπαίχτες Αξιωματούχους & Ιερείς
αλλοτριωμένους από την δύναμη του κακού, οι οποίοι οδηγούν με την στάση τους
τους υπόλοιπους σε απέχθεια.
Και το σημαντικότερο εξ όλων, που διαφεύγει σχεδόν από
όλους:
Οι εκπρόσωποι του Θεού πάνω στην Γη δεν είναι μόνον οι
Ιερείς. Αυτοί είναι όσον αφορά τα της Λατρείας & τα Μυστήρια. Τον κόσμο του
Υπέρλογου δηλαδή.
Υπάρχουν όμως & άλλοι εκπρόσωποι του Θεού πάνω στην Γη
που έχουν να κάνουν με τα εγκόσμια & τους έχει ανατεθεί επίσημα Θεϊκή
εξουσία & Δύναμη, αφού ο ίδιος ο Θεός τους αποκαλεί Θεούς & Υιούς Θεού.
Είναι οι Δικαστές, Εισαγγελείς, Νομικοί πάσης Εθνικότητας,
Χρώματος & Δόγματος επάνω στην Γη οι οποίοι καλούνται να απονείμουν το ύψιστο
Αγαθό της Δικαιοσύνης, το έτερον ήμισυ της Αγάπης, καθώς τα δύο αυτά Αγαθά
Δικαιοσύνη & Αγάπη είναι αδιαίρετα & κανένα δεν υφίσταται ως αληθές
μόνο του χωρίς το άλλο.
Και εδώ βρίσκεται το τραγικότερο λάθος των ανθρώπων. Ψάξτε
σε όσα Νομικά βιβλία της Γης θέλετε, δεν θα συναντήσετε πουθενά την λέξη Αγάπη
ως προϋπόθεση απονομής Δικαιοσύνης.
Γι αυτό η Ανθρωπότητα απέτυχε & διέρχεται το τελικό
στάδιο αυτής της εποχής-παρένθεσης, όπου θα περάσει διά πυρός & σιδήρου,
αυτοκαταστρεφόμενη με την μέθοδο του φιδιού που τρώει την ουρά του, & έχει
φτάσει πλέον στο κεφάλι, πριν την Ανατολή της Καινούργιας Εποχής όπου θα γράψει
μέσα στα Νομικά του βιβλία την λέξη Αγάπη, & θα κατανοήσει γιατί ο Υψιστος
δεν κατέβηκε από τον Σταυρό ενώ είχε την Δύναμη & μπορούσε αφού άλλους
έσωσε, Εαυτόν δεν έσωσε.Αλλά τον Αδη σκύλευσε.
Ιάκωβος Τίγκας