Ευαγγελισμός της Θεοτόκου-Κήρυξη της Επανάστασης του 1821
Μέρα πούναι σήμερα, να θυμηθούμε μια έμπνευση που έγραψα στα ξεκούδουνα στον ύπνο μου το 2014.
Των Ελλήνων ο αχός
Τα λιμάνια σου χαθήκαν
& οι φάροι σου σβηστοί,
στην καρδιά σου θρονιαστήκαν
λύκοι μαύροι, δολεροί.
_______
Ούτε δύο οι αιώνες,
τάχα πούχεις Λευτεριά
τετρακόσια ήταν τα χρόνια,
πόυσουν μέσα στην σκλαβιά.
________
Τα παιδιά σου τουφεκούσαν,
στις χαράδρες στα βουνά,
μα στα σπίτια σαν γυρνούσαν,
εταίζαν τα χτικιά.
________
Εσύ που άναψες τα φώτα,
στου Πλανήτη τις σπηλιές,
τώρα ζεις μέσ΄τα σκοτάδια,
σε υπόγειες στοές.
_________
Το χτικιό της προδοσίας,
που σου τρώει τα σωθικά,
δεν χορταίνει θέλει αίμα,
των Ελλήνων την καρδιά.
________
Τώρα τρέμουν τα παιδιά σου,
& ξεθώριασε η λαλιά,
το σκοτάδι & η λήθη,
μπήκαν μέσα στα σχολειά.
________
Δεν θυμούνται πούθε είναι
τίποτα από τα παλιά,
σε ξεχάσανε & σένα
ώ Ελλάδα μου γλυκειά.
________
Δεν σε θέλουν πιά για μάννα
σε πετάξαν σαν γριά,
ξέχασαν να πολεμάνε,
προσκυνούνε τα χτικιά.
_________
Μαλακώσανε οι σάρκες
& ξεφτύσαν οι ψυχές,
οι ματιές τους γίναν λάγνες
φονικές & δολερές.
________
Δεν μπορεί νάσαι στον τάφο;
δεν μπορεί νάσαι νεκρή;
μόνο λίγο ξαποστένεις,
έτσι γράφουν οι παλιοί.
_________
Εσύ λένε δεν πεθαίνεις
γιατί έχεις ευλογιά
του Χριστού της Παναγιάς μας,
των Αρχαίων την λαλιά.
_________
Σήκω μάννα μην κοιμάσαι
έχουν μείνει μερικοί
ζωντανοί απ΄τα παιδιά σου,
που σε θέλουν πάλι ορθή.
__________
Σεις δεν είστε μωρ΄αδέρφια
του Αλεξάνδρου τα παιδιά;
σείς δεν είστε Μυρμιδόνες;
& Σπαρτιάτες με καρδιά;
_________
Σείς δεν είστε από κείνους
που χαλάσαν την Τουρκιά;
σείς δεν πήγατε στο Ρούπελ,
τον αέρα του Τσολιά;
_______
Τι καμώματα είναι τούτα;
γιατί τόση λησμονιά;
Το χτικιό είναι που φταίει;
ή η δόλια σας καρδιά;
________
Σηκωθείτε μωρ΄αδέρφια
κι ή μαννούλα από σιμά
γιατί Ελληνες δεν ζούνε,
δίχως φως & Λευτεριά.
________
Δεν αρμόζει πιά να ζούμε
δίχως λεύτερες πνοές,
δεν αρμόζουν στην Φυλή μας,
οι σκυμμένες κεφαλές.
________
Είναι λένε πιό καλύτερη
μίας ώρας Λευτεριά,
παρά μιά ζωή σκυμμένοι,
σε ατίμωση σκλαβιά.
_________
Σήκω Μάννα, τα παιδιά σου
θα σου φέρουν γιατρικό,
βότανο απ΄την Παναγιά σου,
Λευτεριά απ΄τον Χριστό.
_________
Για ν΄ανάψουν πάλι οι φάροι
τα λιμάνια να βρεθούν,
& μαζί οι παλιές σου δόξες,
να ματααναστηθούν.
________
Σήκω Ελλάδα σου φωνάζουν,
όλη η Γη & ο Ουρανός,
& τους Ελληνες ζητάνε,
νάναι αυτοί ο προπομπός.
________
Σήκω Ελλάδα σου φωνάζει,
& ο Ιδιος ο Χριστός,
& στον πόλεμο ετούτο,
θάναι Εκείνος Οδηγός.
_______
Ακου οι λύκοι που ουρλιάζουν
τρομαγμένοι αδημονούν,
την Οργή & την Αντάρα,
των Ελλήνων καρτερούν.
_______
Είναι τώρα που ξυπνάει
η Ελλάδα απ΄το φως
είναι τώρα που βρυχάται,
των Ελλήνων ο αχός.
Καλή μας Λευτεριά αδέρφια
Ιάκωβος Τίγκας.
Μέρα πούναι σήμερα, να θυμηθούμε μια έμπνευση που έγραψα στα ξεκούδουνα στον ύπνο μου το 2014.
Των Ελλήνων ο αχός
Τα λιμάνια σου χαθήκαν
& οι φάροι σου σβηστοί,
στην καρδιά σου θρονιαστήκαν
λύκοι μαύροι, δολεροί.
_______
Ούτε δύο οι αιώνες,
τάχα πούχεις Λευτεριά
τετρακόσια ήταν τα χρόνια,
πόυσουν μέσα στην σκλαβιά.
________
Τα παιδιά σου τουφεκούσαν,
στις χαράδρες στα βουνά,
μα στα σπίτια σαν γυρνούσαν,
εταίζαν τα χτικιά.
________
Εσύ που άναψες τα φώτα,
στου Πλανήτη τις σπηλιές,
τώρα ζεις μέσ΄τα σκοτάδια,
σε υπόγειες στοές.
_________
Το χτικιό της προδοσίας,
που σου τρώει τα σωθικά,
δεν χορταίνει θέλει αίμα,
των Ελλήνων την καρδιά.
________
Τώρα τρέμουν τα παιδιά σου,
& ξεθώριασε η λαλιά,
το σκοτάδι & η λήθη,
μπήκαν μέσα στα σχολειά.
________
Δεν θυμούνται πούθε είναι
τίποτα από τα παλιά,
σε ξεχάσανε & σένα
ώ Ελλάδα μου γλυκειά.
________
Δεν σε θέλουν πιά για μάννα
σε πετάξαν σαν γριά,
ξέχασαν να πολεμάνε,
προσκυνούνε τα χτικιά.
_________
Μαλακώσανε οι σάρκες
& ξεφτύσαν οι ψυχές,
οι ματιές τους γίναν λάγνες
φονικές & δολερές.
________
Δεν μπορεί νάσαι στον τάφο;
δεν μπορεί νάσαι νεκρή;
μόνο λίγο ξαποστένεις,
έτσι γράφουν οι παλιοί.
_________
Εσύ λένε δεν πεθαίνεις
γιατί έχεις ευλογιά
του Χριστού της Παναγιάς μας,
των Αρχαίων την λαλιά.
_________
Σήκω μάννα μην κοιμάσαι
έχουν μείνει μερικοί
ζωντανοί απ΄τα παιδιά σου,
που σε θέλουν πάλι ορθή.
__________
Σεις δεν είστε μωρ΄αδέρφια
του Αλεξάνδρου τα παιδιά;
σείς δεν είστε Μυρμιδόνες;
& Σπαρτιάτες με καρδιά;
_________
Σείς δεν είστε από κείνους
που χαλάσαν την Τουρκιά;
σείς δεν πήγατε στο Ρούπελ,
τον αέρα του Τσολιά;
_______
Τι καμώματα είναι τούτα;
γιατί τόση λησμονιά;
Το χτικιό είναι που φταίει;
ή η δόλια σας καρδιά;
________
Σηκωθείτε μωρ΄αδέρφια
κι ή μαννούλα από σιμά
γιατί Ελληνες δεν ζούνε,
δίχως φως & Λευτεριά.
________
Δεν αρμόζει πιά να ζούμε
δίχως λεύτερες πνοές,
δεν αρμόζουν στην Φυλή μας,
οι σκυμμένες κεφαλές.
________
Είναι λένε πιό καλύτερη
μίας ώρας Λευτεριά,
παρά μιά ζωή σκυμμένοι,
σε ατίμωση σκλαβιά.
_________
Σήκω Μάννα, τα παιδιά σου
θα σου φέρουν γιατρικό,
βότανο απ΄την Παναγιά σου,
Λευτεριά απ΄τον Χριστό.
_________
Για ν΄ανάψουν πάλι οι φάροι
τα λιμάνια να βρεθούν,
& μαζί οι παλιές σου δόξες,
να ματααναστηθούν.
________
Σήκω Ελλάδα σου φωνάζουν,
όλη η Γη & ο Ουρανός,
& τους Ελληνες ζητάνε,
νάναι αυτοί ο προπομπός.
________
Σήκω Ελλάδα σου φωνάζει,
& ο Ιδιος ο Χριστός,
& στον πόλεμο ετούτο,
θάναι Εκείνος Οδηγός.
_______
Ακου οι λύκοι που ουρλιάζουν
τρομαγμένοι αδημονούν,
την Οργή & την Αντάρα,
των Ελλήνων καρτερούν.
_______
Είναι τώρα που ξυπνάει
η Ελλάδα απ΄το φως
είναι τώρα που βρυχάται,
των Ελλήνων ο αχός.
Καλή μας Λευτεριά αδέρφια
Ιάκωβος Τίγκας.