Γιατί η ηχογράφηση της φωνής μας & η βιντεοσκόπηση μας ξενίζουν.
Ολοι οι άνθρωποι όταν ακούνε την φωνή τους ηχογραφημένη, & όταν
βλέπουν τον εαυτό τους σε βίντεο ή φωτογραφίες, ξενίζονται, θεωρόντας
ότι βλέπουν & ακούνε κάτι ξένο, που τις περισσότερες φορές τους
φαίνεται & άσχημο. Στην αντίληψη αυτήν έχουν την βάση τους πολλά
"κόμπλεξ" όσον αφορά την αυτοεκτίμησή μας.
Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει & με τους καλλιτέχνες, ηθοποιούς & τραγουδιστές, μόνο που αυτοί το έχουν συνηθίσει αλλά λίγοι το έχουν ξεπεράσει & ακόμη πιό λίγοι γνωρίζουν που οφείλεται, ή αν είναι ιδέα τους. Πολλοί αποφεύγουν ακόμη & να μιλήσουν γι αυτό, & ντρέπονται, γιατί νομίζουν ότι πρόκειται για ψυχολογικό φαινόμενο, το οποίο δεν ομολογούν. Ας δούμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει. Δεν πρόκειται για ψυχολογικό φαινόμενο αλλά για απόλυτα φυσικό φαινόμενο & συμβαίνει με όλους ανεξεραίτως τους ανθρώπους αλλά & στα ζώα.
Ηχος:Οταν μιλάμε ακούμε την φωνή μας υποκειμενικά & παραμορφωμένη, μέσα από το ηχείο του κρανίου μας, επάνω στο οποίο ευρίσκονται & τα αυτιά μας. Δεν ακούμε την φωνή μας όπως μας ακούνε οι άλλοι. Σε αυτό το άκουσμα της φωνής έχουμε συνηθίσει & νομίζουμε ότι έτσι μας ακούνε & οι άλλοι. Οταν όμως ακούσουμε την φωνή μας ηχογραφημένη, τότε την ακούμε ακριβώς όπως την ακούνε οι άλλοι, αφού σε αυτούς δεν παρεμβάλεται το ηχείο του κρανίου μας & τα αυτιά τους ευρίσκονται στο δικό τους κρανίο. Επειδή δεν έχουμε συνηθίσει αυτό το άκουσμα εκτός του ηχείου του κρανίου μας, ξενιζόμαστε. Πολλές φορές αισθανόμαστε άσχημα γιατί αντιλαμβανόμαστε ατέλειες, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε μέσα από το ηχείο του κρανίου μας, φάλτσα, τσιρίδες, βραχνάδες, τόνους. Αυτός είναι & ο λόγος που οι τραγουδιστές ηχογραφούν τα τραγούδια τους φορώντας ακουστικά γιατί από τα ακουστικά "χτυπάνε" τα λάθη & τα φάλτσα.
Εικόνα κίνηση:Η οπτική αντίληψη που έχουμε για τους εαυτούς μας, είναι μέσα από τον καθρέφτη, όπου το είδωλό μας εμφανίζεται αντίθετα δηλαδή το δεξί μέρος εμφανίζεται ως αριστερό & το αντίθετο. Αν προσέξουμε καλύτερα θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει απόλυτη συμμετρία μεταξύ αριστερής & δεξιάς πλευράς & στο κεφάλι & στο υπόλοιπο σώμα. Αυτή η μικρή ασυμμετρία, έχει παγειωθεί από συνήθεια στον εγκέφαλό μας & δεν τον ξενίζει. Οσον αφορά την κίνηση, ελάχιστες κινήσεις κάνουμε μπροστά στον καθρέφτη & όταν περπατάμε έχουμε την υποκειμενική ψευδαίσθηση που βλέπουμε στον καθρέφτη. Οταν όμως δούμε μία φωτογραφία μας ή ένα βίντεο ακόμη χειρότερα, βλέπουμε την εικόνα μας όπως την βλέπουν οι άλλοι με τις ασυμμετρίες ανεστραμένες όπως είναι στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το λεγόμενο σύνδρομο του καθρέφτη. Αυτό είναι που μας ξενίζει & μας φαίνεται άσχημο ή άκομψο. Οσο για την κίνηση αυτή που καταγράφεται στο βίντεο, είναι αυτή ακριβώς που βλέπουν οι άλλοι & όχι η δική μας υποκειμενική αντίληψη. Πολλές φορές φαινόμαστε άγαρμποι & ατσούμπαλοι ακριβώς επειδή οι ασυμμετρίες είναι αντίθετες & με την κίνηση επαυξάνονται. Για εμάς τους πορτρερίστες, αυτή είναι & η μεγάλη δυσκολία & συνήθως τα πορτρέτα δεν αρέσουν στο μοντέλο, ή άλλοι πάλι τα βάζουν με τον φωτογράφο.
Ενα απλό τεστ που προσωπικά έκανα με τα πορτρέτα που ζωγράφιζα, ήταν να τα περνάω το τέστ του καθρέφτη. Πήγαινα δηλαδή το πορτρέτο μπροστά στον καθρέφτη & έβλεπα πως βλέπει το μοντέλο τον εαυτό του. Συνήθως έκανα το ίδιο τεστ & με το ζωντανό μοντέλο όποτε μου δινόταν η ευκαιρία, ώστε να δω πόσο ταυτίζονται οι "ατέλειες" του πορτρέτου με τις "ατέλειες" του μοντέλου, & πόσο ξένιζαν εμένα, προσπαθώντας να ισορροπήσω μιά ικανοποιητική αίσθηση για μένα ανάμεσα σε αυτό που ζωγράφιζα & αυτό που έβλεπα στον καθρέφτη. Κάποιες φορές τα κατάφερα κάποιες όχι. Γι αυτό λοιπόν μην σκάτε.
Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει & με τους καλλιτέχνες, ηθοποιούς & τραγουδιστές, μόνο που αυτοί το έχουν συνηθίσει αλλά λίγοι το έχουν ξεπεράσει & ακόμη πιό λίγοι γνωρίζουν που οφείλεται, ή αν είναι ιδέα τους. Πολλοί αποφεύγουν ακόμη & να μιλήσουν γι αυτό, & ντρέπονται, γιατί νομίζουν ότι πρόκειται για ψυχολογικό φαινόμενο, το οποίο δεν ομολογούν. Ας δούμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει. Δεν πρόκειται για ψυχολογικό φαινόμενο αλλά για απόλυτα φυσικό φαινόμενο & συμβαίνει με όλους ανεξεραίτως τους ανθρώπους αλλά & στα ζώα.
Ηχος:Οταν μιλάμε ακούμε την φωνή μας υποκειμενικά & παραμορφωμένη, μέσα από το ηχείο του κρανίου μας, επάνω στο οποίο ευρίσκονται & τα αυτιά μας. Δεν ακούμε την φωνή μας όπως μας ακούνε οι άλλοι. Σε αυτό το άκουσμα της φωνής έχουμε συνηθίσει & νομίζουμε ότι έτσι μας ακούνε & οι άλλοι. Οταν όμως ακούσουμε την φωνή μας ηχογραφημένη, τότε την ακούμε ακριβώς όπως την ακούνε οι άλλοι, αφού σε αυτούς δεν παρεμβάλεται το ηχείο του κρανίου μας & τα αυτιά τους ευρίσκονται στο δικό τους κρανίο. Επειδή δεν έχουμε συνηθίσει αυτό το άκουσμα εκτός του ηχείου του κρανίου μας, ξενιζόμαστε. Πολλές φορές αισθανόμαστε άσχημα γιατί αντιλαμβανόμαστε ατέλειες, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε μέσα από το ηχείο του κρανίου μας, φάλτσα, τσιρίδες, βραχνάδες, τόνους. Αυτός είναι & ο λόγος που οι τραγουδιστές ηχογραφούν τα τραγούδια τους φορώντας ακουστικά γιατί από τα ακουστικά "χτυπάνε" τα λάθη & τα φάλτσα.
Εικόνα κίνηση:Η οπτική αντίληψη που έχουμε για τους εαυτούς μας, είναι μέσα από τον καθρέφτη, όπου το είδωλό μας εμφανίζεται αντίθετα δηλαδή το δεξί μέρος εμφανίζεται ως αριστερό & το αντίθετο. Αν προσέξουμε καλύτερα θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει απόλυτη συμμετρία μεταξύ αριστερής & δεξιάς πλευράς & στο κεφάλι & στο υπόλοιπο σώμα. Αυτή η μικρή ασυμμετρία, έχει παγειωθεί από συνήθεια στον εγκέφαλό μας & δεν τον ξενίζει. Οσον αφορά την κίνηση, ελάχιστες κινήσεις κάνουμε μπροστά στον καθρέφτη & όταν περπατάμε έχουμε την υποκειμενική ψευδαίσθηση που βλέπουμε στον καθρέφτη. Οταν όμως δούμε μία φωτογραφία μας ή ένα βίντεο ακόμη χειρότερα, βλέπουμε την εικόνα μας όπως την βλέπουν οι άλλοι με τις ασυμμετρίες ανεστραμένες όπως είναι στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το λεγόμενο σύνδρομο του καθρέφτη. Αυτό είναι που μας ξενίζει & μας φαίνεται άσχημο ή άκομψο. Οσο για την κίνηση αυτή που καταγράφεται στο βίντεο, είναι αυτή ακριβώς που βλέπουν οι άλλοι & όχι η δική μας υποκειμενική αντίληψη. Πολλές φορές φαινόμαστε άγαρμποι & ατσούμπαλοι ακριβώς επειδή οι ασυμμετρίες είναι αντίθετες & με την κίνηση επαυξάνονται. Για εμάς τους πορτρερίστες, αυτή είναι & η μεγάλη δυσκολία & συνήθως τα πορτρέτα δεν αρέσουν στο μοντέλο, ή άλλοι πάλι τα βάζουν με τον φωτογράφο.
Ενα απλό τεστ που προσωπικά έκανα με τα πορτρέτα που ζωγράφιζα, ήταν να τα περνάω το τέστ του καθρέφτη. Πήγαινα δηλαδή το πορτρέτο μπροστά στον καθρέφτη & έβλεπα πως βλέπει το μοντέλο τον εαυτό του. Συνήθως έκανα το ίδιο τεστ & με το ζωντανό μοντέλο όποτε μου δινόταν η ευκαιρία, ώστε να δω πόσο ταυτίζονται οι "ατέλειες" του πορτρέτου με τις "ατέλειες" του μοντέλου, & πόσο ξένιζαν εμένα, προσπαθώντας να ισορροπήσω μιά ικανοποιητική αίσθηση για μένα ανάμεσα σε αυτό που ζωγράφιζα & αυτό που έβλεπα στον καθρέφτη. Κάποιες φορές τα κατάφερα κάποιες όχι. Γι αυτό λοιπόν μην σκάτε.
Ιάκωβος Τίγκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου