Το τελευταίο Παραπεμπτικό

ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ & ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΙΑ

Εξω από το Σούπερ μάρκετ, ποιός ξέρει για πόσο ακόμη, για τα είδη πρώτης ανάγκης. Το μπλε χόντα σταματάει & ένας γνώριμος με χαρακτηριστική φυσιογνωμία κατεβαίνει πλησιάζει την κολώνα & καρφιτσώνει το κηδιόχαρτο.
Στο μπλε χόντα στο τιμόνι ο άντρας, μόνος με τα κηδιόχαρτα επάνω στο ταμπλώ. Γνωστός. Η κόρη του ήταν συμαθήτρια με την δική μου στο Δημοτικό. Μόνος πιά με συνοδηγό τον ειδικό στις αναρτήσεις ασπρόμαυρων χαρτιών. Εκείνη πλέον λείπει. Της επιδώθηκε το τελευταίο παραπεμπτικό για το τελευταίο Δικαστήριο. Ολες οι εκκρεμότητές της τώρα θα τελεσιδικίσουν.
Το όχημα μεταφοράς έτοιμο, τα εισιτήρια πληρωμένα είτε έχει, είτε δεν έχει, αυτό το ταξίδι είναι χωρίς επιστροφή. Τα μπαγκάζια φορτωμένα, χρειαζούμενα & άχρηστα όλα μαζί.
Τα αποδεικτικά στοιχεία για την αθόωση ή την καταδίκη, ανεξίτιλα, παρερμηνείες νόμων δεν υπάρχουν, δικηγόροι & εισαγγελείς περιμένουν στις έδρες τους.
Οι δικοί της άνθρωποι όλοι εμείς οι ανόητοι χωμάτινοι με νουν & λογική, θα θρηνήσουμε, θα κλάψουμε, θα πούμε το Θεός χωρέσ....& φτου κι απ΄την αρχή. Θα ξαναρχίσουμε να τρώμε ο ένας τις σάρκες του άλλου. Μέχρι να έρθει η δική μας η σειρά. Που ελπίζουμε να αργήσει, να μην έρθει ποτέ, δεν μας αφορά βρε αδερφέ, πως να το κάνουμε δηλαδή;
"Ας πάμε τώρα να δρέψουμε τους καρπούς της αδικίας, τα πλούτη της ικανοποίησης του μίσους & της μοχθηρίας, την ηδονή του εγωισμού μας,... Δεν μπορώ να ζητήσω συγγνώμη δεν έχω την λεβεντιά ούτε το θάρρος,...δεν μπορώ όμως να αφήσω τις τύψεις να με βασανίζουν, κάτι πρέπει να κάνω, δεν μπορεί πρέπει να υπάρχει κάτι να λευτερωθώ......Μα ναι το βρήκα, πως δεν το είχα σκεφτεί; Δεν έκανα τίποτε κακό, δίκιο είχα. Κι αν κατάστρεψα ανθρώπους τι μ΄αυτό; Καλά να πάθουν. Ηθελαν & τάπαθαν, Είμαι ποιό δυνατός,-ή, όχι παίζουμε."
Κάπως έτσι σκέπτονται όλοι αυτοί που έχουν ως αποκλειστική ασχολία την πρόκληση βλάβης στους άλλους. Βαφτίζουν την δυσοδία της ψυχής τους "δικαιοσύνη" & "καθήκον", την διαπλοκή "επιταγή του Νόμου", τυφλώνονται από την λάμψη της ακεραιότητας που δεν μπορούν να την δεχθούν ούτε ως ετερόφωτοι γιατί καίγονται. Κλεισμένοι μέσα στα μαύρα περιτυλίγματα της ψυχής τους όπως ακριβώς τα παλιά φωτογραφικά χαρτιά, καίγονται με την παραμικρή αχτίδα φωτός.
Δεν αντέχουν την καθαρότητα, όπως ακριβώς τα γουρούνια που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τον βούρκο τους. Προσπαθούν με κάθε μέσον να σβήσουν το φως, & πετάνε λάσπη, βούρκο & βοθρολύμματα, ασβεστώνουν την δυσωδία μέσα στην οποία ζουν & παρουσιάζονται ως αυθεντίες του δικαίου, καθοδηγητές της ζωής, εξυπηρετητές των ομοίων τους. Επικαλούνται ακόμη & το όνομα του Χριστού, έχουν παραμάσχαλα την Καινή Διαθήκη & κάνουν δίκες, παραπομπές, αγώνες για την πάταξη της διαφθοράς. Θεσπίζουν "νομοθετήματα" για να βάλουν τάξη, να "σώσουν" τους ανθρώπους. Βγαίνουν στα κανάλια & λένε: "Οτι λέει ο Νόμος,....εμείς εφαρμόζουμε τον νόμο,...εμείς είμαστε οι νομιμόφρονες,....." & δεν καταλαβαίνουν οι άφρονες ότι συντάσουν το δικό τους τελικό παραπεμπτικό-κατηγορητήριο, ενώπιον του τελικού Δικαστηρίου.Και καλά οι εντρυφούντες στην "απρόσωπη" κεντρική εξουσία, οι σιδηρόφραχτοι "Αρχοντες"...Αλλά & οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας;
Γιατί το φως δεν σβένηται, η καθαρότητα δεν βρωμίζεται, η ακαιρεότητα δεν ακρωτηριάζεται, οι παραβιάσεις του δικαίου δεν παραγράφονται.
"Τάφοι ασβεστωμένοι, απ΄έξω είστε όμορφοι & καθαροί & μέσα είστε γεμάτοι βρώμα & δυσοδία, σκουλίκια & ερπετά. Πως είναι δυνατόν να αποφύγετε την γέενα;"

Ιάκωβος Τίγκας.