Αλλαγή Πολιτεύματος

ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΛΕΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Δημοκρατία: Είναι το τέλειο σύστημα ή όχι;

Πιστεύω ναι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις όμως, οι οποίες είναι απαραίτητες για την αποτροπή κάθε εκτροπής, από εκείνους που μετέχουν σε αυτήν.

Στην Ελλάδα από την σύσταση του Ελληνικού Κράτους μετά την Τουρκοκρατία, ουδέποτε υπήρξαν στοιχειώδεις προϋποθέσεις-θεσμοί, του λεγόμενου Δημοκρατικού πολιτεύματος. Και αυτό γιατί οι ραγιάδες, έπρεπε να παραμείνουν ραγιάδες. Επρεπε να φτάσει η Ελλάδα στην Εθνική προδοσία από τους ίδιους τους ¨Αρχοντές" της, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν τα ανίερα σχέδιά τους, αν υπήρχαν οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα αναλύσουμε.

Δεν έχει σημασία τόσο η διακυβέρνηση από φιλελεύθερους ή σοσιαλιστές, όσο έχει σημασία η διακυβέρνηση να υπόκειται σε κανόνες απαραβίαστους, τόσον από τους πολιτικούς όσον & από τον Λαό.

1. Νομοθετική εξουσία. Η Νομοθετική εξουσία δεν μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη ούτε μπορεί να στηρίζεται στην κομματική πειθαρχία. Είναι απαράδεκτο & λίαν αντιδημοκρατικό, τα διάφορα νομοθετήματα να ψηφίζονται με ονομαστική ψηφοφορία & όχι με μυστική. Από όσα ανίερα έχουν "ψηφιστεί" μέχρι σήμερα, κάτω από την ψυχολογική βία της διαγραφής από το κόμμα σε περίπτωση διαφωνίας, αμφιβάλω αν θα είχαν ψηφιστεί τα μισά εάν η ψηφοφορίες ήταν μυστικές.

Η Νομοθετική εξουσία πρέπει να υπόκειται σε Νομικό έλεγχο από Συνταγματικό Δικαστήριο το οποίο θα αποτελείται από ανώτερους Δικαστές Συνταγματολόγους, οι οποίοι θα κρίνουν την Συνταγματικότητα ή μη του κάθε νομοθετήματος. Νομίζετε ότι θα ίσχυε τίποτε από όλα αυτά τα κατάπτυστα νομοθετήματα που έχουν νομιμοποιήσει την ανομία;

Δεν μπορεί να ασχολείται ένα διορισμένο από την πολιτική ηγεσία Συμβούλιο Επικρατείας με την Συνταγματικότητα των νομοθετημάτων.

2. Προεδρική Δημοκρατία & όχι Πρεδρευομένη, που σημαίνει ότι η εκλογή του Ανώτατου Αρχοντα θα γίνεται από τον Λαό & όχι από τις ζημώσεις της Βουλής στους διαδρόμους & στα σκοτεινά δωμάτια.

3. Κατάργηση Ασυλίας Βουλευτών. Δεν είναι δυνατόν αυτοί που νομοθετούν να είναι υπεράνω των νομοθετημάτων τους, στο απειρόβλητο. Η ισότητα απέναντι στους Νόμους είναι απαραίτητο στοιχείο μιάς υγειούς ευνομούμενης κοινωνίας.

4. Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Είναι κατ΄ευφημισμό ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη, αφού οι ανώτεροι Δικαστές των Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου, Ελεγκτικού Συνεδρίου, διορίζονται από την πολιτική ηγεσία. Οι Δικαστές μόνοι τους ανεπηρέαστοι με διαδικασίες νόμιμες & Δημοκρατικές θα έπρεπε αξιοκρατικά να αναδεικνύουν τις Ανώτερες βαθμίδες της Δικαιοσύνης.

5. Θέσπιση Περιφερειακών Δικαστηρίων Κακοδικιών, στα οποία θα μπορεί να προσφεύγει ο κάθε πολίτης σε βάρος του οποίου έγινε κακοδικία. Τα Εφετεία έχουν άλλο σκοπό & όχι την εκδίκαση περιπτώσεων κακοδικιών οι οποίες είναι ουκ ολίγες στην Χώρα μας.

6. Εκλογικό Σύστημα με απλή αναλογική μη επιδεχόμενο αλλαγές κάθε φορά ανάλογα με τα συμφέροντα της εκάστοτε Κυβέρνησης.

Με αυτές τις βασικές δικλείδες ασφαλείας, αναδεικνύεται σε πρωτεύουσα, η συνείδηση & όχι η κομματική πειθαρχία που κατά κανόνα εξυπηρετεί σκοπιμότητες. Εξασφαλίζεται στο μέγιστο η Συνταγματικότητα των νομοθετημάτων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναγορεύεται σε ουσιαστικό θεσμικό παράγοντα καταλυτικό για τις όποιες εξελίξεις, οι Βουλευτές υπόκεινται στον έλεγχο του Νόμου & άρα γίνονται προσεκτικότεροι, η Δικαιοσύνη καθίσταται αποτελεσματική, & τέλος η εκπροσώπηση του Λαού, είναι αντιπροσωπευτική, περιορίζοντας τα ρουσφέτια.

Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι: Πόσοι Ελληνες θέλουν τέτοιου είδους Δημοκρατία; Πόσοι από αυτούς που θα πάνε στις κάλπες & θα καμαρώνουν κιόλας ότι είναι Δημοκράτες, αξιώνουν αυτήν την Δημοκρατία;

Νομίζω πολλοί λίγοι. Γι αυτό κάθε Λαός είναι άξιος των ηγετών του.

Ιάκωβος Τίγκας.