Οι Ανθρωποι που λάμπουν, ζουν ανάμεσά μας.
Σε όλους τους τομείς, τα μήκη & τα πλάτη της Γης, σε όλα τα
δόγματα & τις ιδεολογίες, τις φυλές & τα Εθνη, υπάρχουν άνθρωποι
που λάμπουν με τα έργα τους & την παρουσία τους. Ζουν ανάμεσά μας
& είναι αυτοί που κρατούν ακόμη τον κόσμο.
Με έναν τέτοιο μιλούσα σήμερα. Είναι ο Ανθρωπος που με κράτησε στην ζωή όταν πριν ένα χρόνο, με μετέφερε ασθενοφόρο με 180-200 σφυγμούς. Εκτοτε σε τακτά χρονικά διαστήματα, στα πλαίσια της αναγκαίας πλέον ιατρικής παρακολούθησης συναντιώμαστε.
Ανθρωπος που κυνηγάει τις εφημερίες, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, τρέχει πίσω από την ανάγκη & τον πόνο, χωρίς ωράρια, χωρίς γκρίνιες, πάντα με χαμόγελο, ακόμη & όταν τσαντίζεται. Ακόμη & με τα δικά του λουμπάγκα.
Γενομένης κουβέντας για την Ενωση των Εκκλησιών, μου λέει: "Αάαα σοβαρά; αυτό είναι πολύ καλό......" & άρχισε να το αναλύει γεωπολιτικά & οικονομικά, μιλώντας για Αμερική & Ευρώπη, Ρωσία, κλπ.....
Του λέω: "Μα εγώ σου μιλάω σε σχέση με το Θείο & όχι σε σχέση με τα τεκταινόμενα των ανθρώπων & τα εξ αυτών συμφέροντα...", για να πάρω την εκπληκτική απάντηση: "Μωρέ άσε τον θείο & τον ξάδελφο, εδώ τώρα τι κάνουμε.....μη μας το παίζεις & εσύ ανθενωτικός τώρα.....& που το ξέρεις πως θα καταλήξει & που το ξέρεις αν θα είναι κακό....."
Γνωρίζοντας πολύ καλά τον άρτιο επιστήμονα & Ανθρωπο, καθώς & τα έργα του, γέλασα αυθόρμητα με την αληθινή απλότητα & την ομορφιά της. Του είπα ότι "εσένα δεν σε φοβάμαι γιατί είσαι καλός άνθρωπος. Αλλά αυτό που πάει να γίνει είναι κακό. Πολύ κακό. Αλλά εσένα τι σε νοιάζει έτσι δεν είναι;....."
Ακριβώς έτσι είναι. Γιατί, "Από τους καρπούς αναγνωρίζεται το δέντρο" & ότι & να κάνουν, τα δέντρα αυτά που καρποφορούν, θα συνεχίσουν να καρποφορούν, παράγοντας έργα, που κρατάνε ακόμη τον κόσμο όρθιο.
Είναι δηλαδή σαν την ιστορία με τον απομονωμένο τσομπάνη σε ένα νησί, που δεν ήξερε να προσεύχεται & έλεγε συνέχεια: "Εγώ & ο Θεός, ο Θεός & εγώ". Νοιάστηκε λοιπόν ο τοπικός Μητροπολίτης να του μάθει το "Πάτερ ημών" & τον επισκέφτηκε με βάρκα. Οταν του τόμαθε & έφυγε ο τσομπάνος το ξέχασε & άρχισε να τρέχει πίσω από την βάρκα περπατώντας πάνω στα κύμματα & φωνάζοντας: "....Πως είπες λέει παρακάτω;..."
Οταν τον είδε ο Δεσπότης του είπε "άστο δεν σου χρειάζεται".
Εμείς τι κάνουμε.....
Ιάκωβος Τίγκας
Με έναν τέτοιο μιλούσα σήμερα. Είναι ο Ανθρωπος που με κράτησε στην ζωή όταν πριν ένα χρόνο, με μετέφερε ασθενοφόρο με 180-200 σφυγμούς. Εκτοτε σε τακτά χρονικά διαστήματα, στα πλαίσια της αναγκαίας πλέον ιατρικής παρακολούθησης συναντιώμαστε.
Ανθρωπος που κυνηγάει τις εφημερίες, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, τρέχει πίσω από την ανάγκη & τον πόνο, χωρίς ωράρια, χωρίς γκρίνιες, πάντα με χαμόγελο, ακόμη & όταν τσαντίζεται. Ακόμη & με τα δικά του λουμπάγκα.
Γενομένης κουβέντας για την Ενωση των Εκκλησιών, μου λέει: "Αάαα σοβαρά; αυτό είναι πολύ καλό......" & άρχισε να το αναλύει γεωπολιτικά & οικονομικά, μιλώντας για Αμερική & Ευρώπη, Ρωσία, κλπ.....
Του λέω: "Μα εγώ σου μιλάω σε σχέση με το Θείο & όχι σε σχέση με τα τεκταινόμενα των ανθρώπων & τα εξ αυτών συμφέροντα...", για να πάρω την εκπληκτική απάντηση: "Μωρέ άσε τον θείο & τον ξάδελφο, εδώ τώρα τι κάνουμε.....μη μας το παίζεις & εσύ ανθενωτικός τώρα.....& που το ξέρεις πως θα καταλήξει & που το ξέρεις αν θα είναι κακό....."
Γνωρίζοντας πολύ καλά τον άρτιο επιστήμονα & Ανθρωπο, καθώς & τα έργα του, γέλασα αυθόρμητα με την αληθινή απλότητα & την ομορφιά της. Του είπα ότι "εσένα δεν σε φοβάμαι γιατί είσαι καλός άνθρωπος. Αλλά αυτό που πάει να γίνει είναι κακό. Πολύ κακό. Αλλά εσένα τι σε νοιάζει έτσι δεν είναι;....."
Ακριβώς έτσι είναι. Γιατί, "Από τους καρπούς αναγνωρίζεται το δέντρο" & ότι & να κάνουν, τα δέντρα αυτά που καρποφορούν, θα συνεχίσουν να καρποφορούν, παράγοντας έργα, που κρατάνε ακόμη τον κόσμο όρθιο.
Είναι δηλαδή σαν την ιστορία με τον απομονωμένο τσομπάνη σε ένα νησί, που δεν ήξερε να προσεύχεται & έλεγε συνέχεια: "Εγώ & ο Θεός, ο Θεός & εγώ". Νοιάστηκε λοιπόν ο τοπικός Μητροπολίτης να του μάθει το "Πάτερ ημών" & τον επισκέφτηκε με βάρκα. Οταν του τόμαθε & έφυγε ο τσομπάνος το ξέχασε & άρχισε να τρέχει πίσω από την βάρκα περπατώντας πάνω στα κύμματα & φωνάζοντας: "....Πως είπες λέει παρακάτω;..."
Οταν τον είδε ο Δεσπότης του είπε "άστο δεν σου χρειάζεται".
Εμείς τι κάνουμε.....
Ιάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου