Μια απίθανη διαχρονική ιστορία ρουφιανιάς
Ο Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, ήταν ένας από τους μεγάλους Πατέρες. Ηταν όπως θα λέγαμε σήμερα ακτιβιστής, δηλαδή ότι έλεγε το έκανε & ότι πίστευε το έπρατε. Μεγάλο & σοβαρό ελάτωμα για έναν Ιεράρχη & μάλιστα με το αξίωμα του Χρυσόστομου, στον θρόνο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Αυτοκράτορας ήταν ο άβουλος Αρκάδιος με γυναίκα του την κενόδοξη Ευδοξία.
Ο Χρυσόστομος ουκ ολίγες φορές τα έψελνε προς πάσα κατεύθυνση μη χαρίζοντας κάστανα ούτε στους Αυτοκράτορες.
Δείτε λοιπόν την απίθανη ιστορία της εξόντωσής του.
Υπήρχε ένας Επίσκοπος Αλεξανδρείας με το όνομα Θεόφιλος, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για αντιεκκλησιαστική συμπεριφορά. Ζητήθηκε λοιπόν από τον Χρυσόστομο να τον δικάσει. Εκείνος όπως ήταν φυσικό ζήτησε σύγκλιση συνόδου. Πράγματι λοιπόν, ήρθε ο Θεόφιλος μαζί με ένα τσούρμο Επισκόπων οι οποίοι είχαν άχτι τον Χρυσόστομο επειδή τους κατακεραύνωνε, & συγκροτούν σύνοδο παρωδία η οποία κατηγόρησε τον Χρυσόστομο, πείθοντας την Ευδοξία ότι την φωτογράφιζε στις ομιλίες του για την Ιεζάβελ, κατηγορία ισοδύναμη με εσχάτη προδοσία. Στην σύνοδο παρωδία παρέστησαν ιερείς που είχαν αποπεμφθεί για Σιμωνία (χρηματισμό) & οι μισοί Επίσκοποι. Ο ίδιος φυσικά δεν παρέστη αναγνωρίζοντας την αντικανονικότητα της Συνόδου. Η καταδικαστική απόφαση επικυρώθηκε από τον Αυτοκράτορα Αρκάδιο & έτσι ο Χρυσόστομος κρυφά εξορίστηκε. Οταν όμως ο κόσμος το πληροφορήθηκε, εξεγέρθηκε & ανάγκασε τον Αυτοκράτορα να τον επαναφέρει στον Θρόνο του. Ο Χρυσόστομος ζητούσε η επαναφορά του αυτή να επικυρωθεί με σύνοδο για να είναι έγκυρη, η οποία όμως δεν έγινε ποτέ.
Οι διώκτες του, το Πάσχα του 404 μ.Χ. προκάλεσαν επέμβαση του Στρατού την ώρα της Λειτουργίας της Ανάστασης στον Ναό, πείθοντας τον Αυτοκράτορα ότι οι μαζεμένοι είναι οπαδοί του Χρυσοστόμου, με αποτέλεσμα εκείνη την νύχτα να προκληθούν βαρβαρότητες. Το βαρύ κλίμα & η σύνοδος που ζητούσε & δεν γινόταν τον υποχρέωσε να κλειστεί στο Επισκοπείο του για δυό μήνες. Οι διώκτες του όμως Επίσκοποι κατάφεραν να πείσουν τον άβουλο Αρκάδιο ότι θα είχε την ευθύνη τυχόν ταραχών & έτσι στις 20 Ιουνίου εκδόθηκε Διάταγμα από τον Αυτοκράτορα για την εξορία του Χρυσόστομου. Το κλίμα έκρυθμο, με τους υποστηρικτές του από την μιά & τον Στρατό από την άλλη να απειλούν αιματοχυσία.
Ο Χρυσόστομος τότε, παραδώθηκε εξερχόμενος κρυφά & αφήνοντας διαθήκη να παραμείνει η ενότητα της Εκκλησίας για να μην γίνει σχίσμα.
Ετσι εξορίστηκε στην Κουκουσό.
Αυτή είναι συνοπτικά η απίθανη ιστορία της εξόντωσης του Χρυσοστόμου. Τα συστατικά, τα ίδια διαχρονικά: Ενας άβουλος πιόνι Αρχοντας, η άρχουσα τάξη που εθίγετο, & οι απαραίτητοι διαβολείς, συκοφάντες, λασπολόγοι.
Διαχρονικά λοιπόν "φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης". Και ο ιστορικός καταγράφει.
Ιάκωβος Τίγκας.
Ο Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, ήταν ένας από τους μεγάλους Πατέρες. Ηταν όπως θα λέγαμε σήμερα ακτιβιστής, δηλαδή ότι έλεγε το έκανε & ότι πίστευε το έπρατε. Μεγάλο & σοβαρό ελάτωμα για έναν Ιεράρχη & μάλιστα με το αξίωμα του Χρυσόστομου, στον θρόνο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Αυτοκράτορας ήταν ο άβουλος Αρκάδιος με γυναίκα του την κενόδοξη Ευδοξία.
Ο Χρυσόστομος ουκ ολίγες φορές τα έψελνε προς πάσα κατεύθυνση μη χαρίζοντας κάστανα ούτε στους Αυτοκράτορες.
Δείτε λοιπόν την απίθανη ιστορία της εξόντωσής του.
Υπήρχε ένας Επίσκοπος Αλεξανδρείας με το όνομα Θεόφιλος, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για αντιεκκλησιαστική συμπεριφορά. Ζητήθηκε λοιπόν από τον Χρυσόστομο να τον δικάσει. Εκείνος όπως ήταν φυσικό ζήτησε σύγκλιση συνόδου. Πράγματι λοιπόν, ήρθε ο Θεόφιλος μαζί με ένα τσούρμο Επισκόπων οι οποίοι είχαν άχτι τον Χρυσόστομο επειδή τους κατακεραύνωνε, & συγκροτούν σύνοδο παρωδία η οποία κατηγόρησε τον Χρυσόστομο, πείθοντας την Ευδοξία ότι την φωτογράφιζε στις ομιλίες του για την Ιεζάβελ, κατηγορία ισοδύναμη με εσχάτη προδοσία. Στην σύνοδο παρωδία παρέστησαν ιερείς που είχαν αποπεμφθεί για Σιμωνία (χρηματισμό) & οι μισοί Επίσκοποι. Ο ίδιος φυσικά δεν παρέστη αναγνωρίζοντας την αντικανονικότητα της Συνόδου. Η καταδικαστική απόφαση επικυρώθηκε από τον Αυτοκράτορα Αρκάδιο & έτσι ο Χρυσόστομος κρυφά εξορίστηκε. Οταν όμως ο κόσμος το πληροφορήθηκε, εξεγέρθηκε & ανάγκασε τον Αυτοκράτορα να τον επαναφέρει στον Θρόνο του. Ο Χρυσόστομος ζητούσε η επαναφορά του αυτή να επικυρωθεί με σύνοδο για να είναι έγκυρη, η οποία όμως δεν έγινε ποτέ.
Οι διώκτες του, το Πάσχα του 404 μ.Χ. προκάλεσαν επέμβαση του Στρατού την ώρα της Λειτουργίας της Ανάστασης στον Ναό, πείθοντας τον Αυτοκράτορα ότι οι μαζεμένοι είναι οπαδοί του Χρυσοστόμου, με αποτέλεσμα εκείνη την νύχτα να προκληθούν βαρβαρότητες. Το βαρύ κλίμα & η σύνοδος που ζητούσε & δεν γινόταν τον υποχρέωσε να κλειστεί στο Επισκοπείο του για δυό μήνες. Οι διώκτες του όμως Επίσκοποι κατάφεραν να πείσουν τον άβουλο Αρκάδιο ότι θα είχε την ευθύνη τυχόν ταραχών & έτσι στις 20 Ιουνίου εκδόθηκε Διάταγμα από τον Αυτοκράτορα για την εξορία του Χρυσόστομου. Το κλίμα έκρυθμο, με τους υποστηρικτές του από την μιά & τον Στρατό από την άλλη να απειλούν αιματοχυσία.
Ο Χρυσόστομος τότε, παραδώθηκε εξερχόμενος κρυφά & αφήνοντας διαθήκη να παραμείνει η ενότητα της Εκκλησίας για να μην γίνει σχίσμα.
Ετσι εξορίστηκε στην Κουκουσό.
Αυτή είναι συνοπτικά η απίθανη ιστορία της εξόντωσης του Χρυσοστόμου. Τα συστατικά, τα ίδια διαχρονικά: Ενας άβουλος πιόνι Αρχοντας, η άρχουσα τάξη που εθίγετο, & οι απαραίτητοι διαβολείς, συκοφάντες, λασπολόγοι.
Διαχρονικά λοιπόν "φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης". Και ο ιστορικός καταγράφει.
Ιάκωβος Τίγκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου