Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Ονειρο & Πραγματικότητα

Η πραγματικότητα μπορεί να γκρεμίσει τα όνειρα, ή τα όνειρα την πραγματικότητα;
Εάν η πραγματικότητα μπορεί να γκρεμίσει τα όνειρα, τότε γιατί να μην μπορεί να γίνει & το αντίθετο; Τα όνειρα να μπορούν να γκρεμίσουν την πραγματικότητα; Πόσο μάλον όταν αυτή η πραγματικότητα της θνητότητας, αποδεικνύεται ότι είναι ένα Matrix; Με αφύσικα πράγματα, όπως ο θάνατος; Ναι ο "δεδομένος" θάνατος είναι αφύσικος αφού η διαδικασία της γήρανσης παραμένει ανεξήγητη από την επιστήμη.
Οταν πριν από μερικά χρόνια, που οι μάσκες των μαυροψύχηδων δεν είχαν ακόμη πέσει, & τα πράγματα ήταν κάπως νορμάλ, λέγανε ότι δύο πράγματα είναι σίγουρα. Η Εφορία & ο Θάνατος. Τώρα πλέον το μόνο σίγουρο είναι η Εφορία & αυτό για λίγα χρονάκια ακόμη, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, παραπάνω δεν θα πάει. Και μετά; Τι είναι μετά; Αυτά που ανθρώπινος νους δεν φαντάστηκε, ανθρώπινο μάτι δεν είδε, ανθρώπινο αυτί δεν άκουσε, ανθρώπινα χέρια δεν έπιασαν.
Αλοίμονο σε αυτούς που θα τα αντιληφθούν αλλά θα είναι απαγορευμένα γι αυτούς. Επειδή θα κουβαλάνε μαζί τους την βαριά θλιβερή μαυροψυχιά τους.
Θυμάμαι 18 χρονών, νεοφώτιστος ανεμοπόρος, μιά Κυριακή στο Τατόϊ μου χαμογέλασε ο καιρός, & βρέθηκα με το ξύλινο μονοθέσιο την Weihe (Βάγια) σαν αυτό της φωτό, σε μεγάλο ύψος χωρίς κινητήρα, πάνω από το Τατόϊ αγγίζοντας τα 4000 μέτρα. Το μάτι έφτανε στα βάθη του Σαρωνικού μέχρι την Αίγινα, το γαλάζιο του ουρανού, είχε αρχίσει να σκουραίνει σε μπλέ. Τα πρώτα σημάδια μιας ανείπωτης εφορίας με είχαν συνεπάρει, ίσως η αίσθηση του ύψους, ίσως πρώιμα σημάδια ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω & καπνίσματος, αισθάνθηκα μοναδικά, υπέροχα, μόνος με το ανεμόπτερο να τρίζει από φυσικού του. 
Ηταν τότε που σκέφτηκα για μιά στιγμή ασυλόγιστα ίσως, να την κάνω κατά Τανάγρα μεριά & ότι γίνει. Δεν το έκανα. Τότε είδα & ένοιωσα την πραγματικότητα του ονείρου, έξω από το κακόγουστο Matrix.
Ναι. Τα όνειρα μπορούν να γκρεμίσουν την πραγματικότητα. Απλά γιατί όποιος δεν ονειρεύεται δεν ζει. Και η πραγματικότητα βρίσκεται στην σφαίρα του ονείρου. Ψηλά πολύ ψηλά.
Ιάκωβος Τίγκας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου