Αυτεπάγγελτος βοηθός

Κυριακή της Πεντηκοστής

Κυριακή της Πεντηκοστής σήμερα, Γερακινή, ο μικρός, & γραφικός Ναός, οι άνθρωποι απλοί, ανέμελοι, ντυμένοι απλά, όπως τότε οι ψαράδες, χωρίς επισημότητες.
Ενα γκρούπ Ολλανδών έχει έρθει με ένα μικρό λεωφορείο, ειδικά για την ημέρα αυτή, κάποιος τους κάλεσε.  Ρώτησα τον αρχηγό τους για τον Γερούν & μου απάντησε: Ουάου.
Μια μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής γλώσσας στις ευχές που διαβάζονται, απευθύνονται στον Θεό με μιά λογοτεχνική πανδαισία, που θα την ζήλευε ο πλέον επιφανής λογοτέχνης, σε πλήρη αρμονία με την μουσική των αηδονιών. "Αυτεπάγγελτο Βοηθό" τον αποκαλεί ο Ελληνας άνθρωπος, εκφράσεις προτροπής & παρρησίας μοναδικής παιδιού & Πατέρα.

"...πρὶν ἡ­μᾶς εἰς τὴν γῆν ἀποστρέ­ψαι, ἀξίωσον πρὸς σὲ ἐ­πι­στρέ­ψαι,

Σοὶ χά­ριν ἐν πᾶ­σιν ὁ­μο­λο­γοῦ­μεν, ἐ­πὶ ταῖς εἰ­σό­δοις ἡ­μῶν ταῖς εἰς τὸν κό­σμον τοῦ­τον, καὶ ταῖς ἐ­ξό­δοις, αἳ τὰς ἐλ­πί­δας ἡ­μῶν τῆς ἀνα­στά­σε­ως, καὶ τῆς ἀ­κη­ρά­του ζω­ῆς, διὰ τῆς σῆς ἀ­ψευ­δοῦς ἐ­παγ­γε­λί­ας προ­μνη­στεύ­ον­ται· ἧς ἀ­πο­λαύ­σαι­μεν ἐν τῇ δευ­τέ­ρᾳ μελ­λού­σῃ πα­ρου­σί­ᾳ σου.

καὶ ἐν ᾧ πέ­πον­θας πει­ρα­σθεὶς αὐ­τός, τοῖς πει­ρα­ζομέ­νοις ἡ­μῖν γε­νό­με­νος αὐ­τε­πάγγελ­τος βο­η­θός·..."

Μέσα & έξω από τον Ναό οι Ολλανδοί, κάθονται εκστασιασμένοι, σαγηνευμένοι αν & δεν καταλαβαίνουν την γλώσσα, αντιλαμβάνονται, αφού ακόμη & οι πλέον μυημένοι, αισθάνονται σαγηνευμένοι.

Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Λόγια μοναδικά, που λες ότι άνθρωπος δεν τα σκέφτηκε, που τα ακούς & σε παραπέμπουν στην αναλοίωτη βεβαιότητα του Δημιουργού, καθώς αντιλαμβάνεσαι μερικά από αυτά που δεν χωρούν στον ανθρώπινο νου.

Μια γυναίκα μάλον Ολλανδέζα, έχει πλησιάσει το Αγιο Δισκοπότηρο & παρακολουθεί τους άλλους που κοινωνούν. Κοιτάζει τι κάνουν. Αμήχανα & διστακτικά φτάνει κοντά & κάνει το ίδιο. Μάλον ήθελε να δοκιμάσει την εμπειρία. Ποιος ξέρει τι έγινε μέσα της. Πόσοι & πόσοι, δεν πλησίασαν από περιέργεια & άλλαξε η ζωή τους. Πόσοι & πόσοι δεν γεύτηκαν τον ίδιο τον Χριστό έτσι από περιέργεια, στα Ελληνικά τουριστικά μέρη & άλλαξε η ζωή τους.

Οι Ελληνες ακόμη & σήμερα, μεταλαμπαδεύουν την Αλήθεια του Χριστού σε όλον τον κόσμο.

Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν χωρίς να γνωρίζουν, γιατί εμποδίζονται να γνωρίσουν απο το φορκλόρ της επισημότητας, τον θόρυβο του χρυσού, τα φώτα του σκότους της υποκρισίας.

Ολα αυτά δεν αντέχουν όμως, εκεί που λάμπει το φως της απέριτης ομορφιάς. Εκεί ακούγονται & ηχούν τα πάντα. Η απαλότητα της Θεϊκής μουσικής που τέρπεται να εκφράζεται με την Ελληνική γλώσσα. Την γλώσσα που ο ίδιος ο Θεός κατασκεύασε για τον εαυτό του μαζί με την Ελλάδα.

Ιάκωβος Τίγκας