Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Η Υπαρξιακή θεώρηση της πολιτικής, & η Θεομπαιξία των Ελλήνων

Ακμάζουσα παρακμή.
Η λαίλαπα των τελευταίων 8 ετών που μαστίζει την Χώρα μας αλλά & ολόκληρο τον κόσμο, αποτελεί αιτία περίσκεψης & περισυλλογής, καθώς διακυβεύονται πολύ περισσότερα από όσα νομίζουν οι περισσότεροι. Διακυβεύεται αυτό καθ΄αυτό το ανθρώπινο πρόσωπο & ο αφ΄εαυτών Λόγος, η λογική που έχουν οι άνθρωποι.
Ο παγκόσμιος καρνάβαλος της πολιτικής & των άλλων εξουσιών με επίκεντρο την Ελλάδα, στην οποία έχουν ευτελιστεί τα πάντα, δημιουργεί συνειρμούς, ως προς το κατά πόσον αυτή η κατάσταση είναι αναστρέψιμη ανθρωπίνως.
Ολα τα καταγεγραμμένα στοιχεία δείχνουν ότι αυτοί που δημιούργησαν το χάος, είναι οι ίδιοι, που επαγγέλλονται την ανατροπή, με την υπερθεματολόγηση επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού η ακραία & πρωτοφανής παραβίασή τους, οδηγεί μοιραία σε κινήματα για την υπεράσπισή τους.
Η τρέχουσα κατάσταση ειδικά στην Ελλάδα, ταιριάζει με την παρουσίαση Βιβλικών γεγονότων ειδικά ως προς την ανάληψη της εξουσίας από προβατόσχημους λύκους.
Στην Ελλάδα υπάρχει & ένας επί πλέον λόγος που την καθιστά επίκεντρο της λαίλαπας. Είναι η προμετωπίδα του Συντάγματος, που έχει γραφεί "Εις το όνομα της Αγίας & Ομοουσίου & Αδιαιρέτου Τριάδας", τον Θεό, που εμπαίζουν με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις σε όλα τα επίπεδα εξουσιών, Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική, & εξουσία του Τύπου, οι οποίες διαγράφουν από κοινού τροχιά ακμάζουσας παρακμής, με συνυπευθυνότητα των λαϊκών ερεισμάτων στο σύνολό τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις.    
Από την μελέτη Βιβλικών κειμένων, προκύπτουν συνδυαστικά, Θεολογούμενες αποκαλύψεις, ως προς την χρονική περίοδο που διανύει η ανθρωπότητα, & η Χώρα μας πάντα στο επίκεντρο, ανεξάρτητα με το τι πιστεύει ο καθένας.
Και βεβαίως ως Θεολογούμενες δεν προσφέρονται ούτε για δογματισμό, ούτε για αυτοσχέδιες προφητείες.
Φαίνεται λοιπόν κατά την αντίληψή μου, ότι η Βασιλεία των Ουρανών όσον αφορά τον πλανήτη μας, εξελίσσεται σε τρεις χρονικές περιόδους. 
Η πρώτη άρχισε με την ενανθρώπιση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού & την ίδρυση & εγκατάσταση του Χριστιανισμού, γεγονότα που από μόνα τους αποτελούν θαυμαστό γεγονός, που στηρίζεται ανθρωπίνως εξ ολοκλήρου στο αίμα, για όσους δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν τίποτε άλλο.
Αυτή η χρονική περίοδος φαίνεται ότι βρίσκεται στο τέλος της, & βρισκόμαστε μπροστά στην έναρξη της δεύτερης χρονικής περιόδου, αρκετά παράδοξης όπως θα περιγραφεί & έχει ήδη περιγραφεί σε παλαιότερη ανάρτησή μου εδώ, περί της Βουλής των Δικαίων: http://iaktigas.blogspot.com/2018/05/blog-post.html 
Προκύπτουν λοιπόν κυρίως από τον Ησαία, εδώ: http://iaktigas.blogspot.com/2017/09/blog-post_22.html    συνδυαστικά με την αναφερόμενη χιλιετία στο κεφάλαιο 20 της Αποκάλυψης,  τις αναφορές του ιδίου του Χριστού ειδικά στην παραβολή των ζιζανίων, αλλά & την αναφορά του ότι έπρεπε να πάει σε μια άλλη ποίμνη, που δεν ήταν εκ της αυλής αυτής, & να κηρύξει & εκεί ώστε να γίνουμε μία ποίμνη, εις ποιμήν, εννοώντας προφανέστατα & παρά τις αντιλήψεις των κλασικών ερμηνευτών, τους ήδη μέχρι τότε νεκρούς, τους ψαλμούς του Δαυίδ, αλλά & τα όσα αναφέρει ο μεγάλος φιλόσοφος & Αγιος Γρηγόριος Νύσσης, στον διάλογο με την αδερφή του Μακρύνα, ότι πρόκειται με την Δεύτερη Παρουσία του επάνω στην γη, έτσι όπως ο ίδιος την περιγράφει, να αρχίσει μια νέα χρονική περίοδος η δεύτερη της Βασιλείας του Θεού πάνω στην γη, με συνύπαρξη αναστημένων νεκρών, μερική ανάσταση νεκρών, & θνητών υπό αναστολή φθοράς & θανάτου, τουλάχιστον για χίλια χρόνια, σε ένα πολίτευμα όπου δεν θα είναι ούτε θα λέγεται δημοκρατία, αλλά Βασιλεία αυτή του ίδιου του Χριστού του Θεού, που θα οδηγήσει στην τελική Κρίση με την ολική ανάσταση των πάντων & την κατά τον Γρηγόριο Νύσσης αποκατάσταση των πάντων. (άλλο κεφάλαιο αυτό, που δεν είναι του παρόντος).
Οι αθάνατοι, αυτοί που με την ζωή τους υπηρέτησαν το αγαθό, θα έχουν τον έλεγχο των εξουσιών πρωτίστως, μαζί με θνητούς υπό αναστολή φθοράς, & οι θέσεις ευθύνης ιεραρχικά θα αποδοθούν ανιδιοτελώς στους ιεραρχικά αρίστους, με απόλυτα αδιαμφισβήτητες αγαθές επιλογές.
Ετσι απαντούνται τα ζητήματα που έθεσε ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας & άλλοι, ότι δεν τον ενδιέφερε η γνώμη των πολλών & αδαών , αλλά η γνώμη των ολίγων & ειδικών, μιλώντας ουσιαστικά για ένα πολίτευμα αριστοκρατίας με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, & όχι την διαστροφή της, της ολιγαρχίας του πλούτου. Λόγος που τον οδήγησε στο κώνιο, αφού δεν μπόρεσε να βρει την λύση, ούτε αυτός ούτε κανείς άλλος, ποιος θα επέλεγε με απόλυτη αγαθότητα τους αρίστους.
Σε αυτό το πολίτευμα η εξουσία των ανωτέρων επί των κατωτέρων δεν θα έχει καμία σχέση με όσα σήμερα γνωρίζουμε, αλλά θα έχει το χαρακτηριστικό της γονικής "εξουσίας" στα παιδιά τους, με φροντίδα, μετάδοση γνώσεων & νουθεσίας.
Οι ανώτεροι θα υπηρετούν τους κατώτερους με γονική στοργή, όπως ακριβώς έκανε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός στους μαθητές του, όταν τους έπλυνε τα πόδια. Αυτό ακριβώς θέλησε να δείξει & να διδάξει.
Τόσα χρόνια, επικρατεί ως δυνατό το άδικο, & το κακό, & παρά ταύτα, δεν μπόρεσε να κάμψει το δίκαιο, το καλό & το αγαθό, ακόμη & όταν σκότωσε.
Δικαιωματικά & Νομοτελειακά λοιπόν τώρα, μπαίνουμε σε μια περίοδο, όπου το Δίκαιο, το καλό & αγαθό, θα επικρατήσουν ως δυνατά, με την αναφερόμενη αιχμαλωσία του διαβόλου.
Ετσι ότι άδικο & κακό εμφανιστεί κατά την διάρκεια της χιλιετίας θα είναι πρωτογενές, ανθρώπινης προέλευσης, με την απόλυτη ευθύνη του ανθρώπου, δεν θα μπορεί να βλάψει το αγαθό & την ειρήνη, & σε περιπτώσεις κατ΄εξακολούθηση υποτροπών, μη επιδεκτικών μαθήσεως, ορίζεται θάνατος στο άνθος της νεότητας, που ορίζεται στα 100 χρόνια.

Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας τροπής των πραγμάτων, θα υπάρξουν πολλοί που θα καλωσορίσουν αγαλιάζοντας, όσοι αξιωθούν να το δουν. Θα υπάρξουν όμως & οι περισσότεροι, που θα αντιδράσουν, με πλήρη επίγνωση, & θα γίνουν συνειδητά Θεομάχοι. 

Για τις Θεολογούμενες αυτές αποκαλύψεις, ψάχνω να βρω κάποιον ειδικό να μιλήσουμε γι αυτά, αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω. Τα έστειλα & στον Νικόλαο τον  Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής που είναι αστροφυσικός & πολλά άλλα, να μου πει την γνώμη του, αλλά & στο ηγούμενο Νεκτάριο Μουλατσιώτη,  & σε άλλους, αλλά απάντηση δεν πήρα. 
Σήμερα δυστυχώς με τα υπαρξιακά ζητήματα δεν ασχολείται κανείς, όλοι μιλούν για επιτόκια & τα συναφή, έχοντας χάσει κάθε ίχνος ευσέβειας από αυτήν που είχαν οι Αρχαίοι Ελληνες, που πίστευαν σε αυτά που πίστευαν, & εάν άκουγαν & ζούσαν όλες τις καρναβαλικές μπούρδες που λέγονται γι αυτούς σήμερα, θα είχαν πάθει αποπληξία νου.
Ιάκωβος Τίγκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου