Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Αυτοί είναι οι λόγοι που καθιστούν την ΑΑΔΕ εγκληματική οργάνωση, δρούσα σε βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας

Δεν τα γνωρίζουν αυτά οι Δικαστές & Εισαγγελείς της Χώρας; Δεν τα γνωρίζουν οι Δικηγόροι; Τα γνωρίζουν πολύ καλά.
10 εκατομμύρια Έλληνες, είναι κρεμασμένοι στα μανταλάκια, εξ αιτίας τους. Αρθρο 120 Σ.


Παράνομη λειτουργία της ΑΑΔΕ.



Eπειδή η αναγκαστική κατάσχεση επισπεύδεται από την Aνεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων , δια της Δ.Ο.Υ ............. η οποία είναι από 1-1-2017 και δυνάμει του Ν 4389/2016, η προϊσταμένη αρχή της ανωτέρω Δ.Ο.Υ. (στο εξής Α.Α.Δ.Ε) η οποία όμως ως στερούμενη νομικής προσωπικότητας, μη ούσα δημόσια αρχή και μη υποκείμενη σε οποιονδήποτε κυβερνητικό ή ουσιαστικό κοινοβουλευτικό έλεγχο, αλλά και μη δεσμευόμενη να τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους του ελληνικού κράτους, δεν νομιμοποιείται ενεργητικά να προβαίνει σε οποαδήποτε κατάσχεση εντός της ελληνικής επικράτειας και δεν δικαιούται να υποκαθιστά τον Υπουργό Οικονομικών και την καταργηθείσα Γενική Γραμματεία Εσόδων λόγω προφανούς αντισυνταγματικότητας του ιδρυτικού αυτής νόμου.

Με τον νόμο 4389/2016 (ΦΕΚ Α΄94/27.5.2016) καταργήθηκε η Γενική Γραμματεία Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών και ιδρύθηκε ανεξάρτητη αρχή με την επωνυμία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) η οποία την υποκατέστησε σε όλες τις αρμοδιότητές της, « με σκοπό τον προσδιορισμό, τη βεβαίωση και την είσπραξη των φορολογικών, τελωνειακών και λοιπών δημοσίων εσόδων, που άπτονται του πεδίου των αρμοδιοτήτων της. Η Αρχή απολαύει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές. Η Αρχή υπόκειται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής και τη διαδικασία του άρθρου 4 του παρόντος νόμου» (δηλαδή σε απλό δικαίωμα ακροάσεως από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής)

Με το άρθρο 101Α Συντάγματος κατοχυρώθηκε η ύπαρξη και η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών και η διαδικασία εκλογής των μελών τους. Ωστόσο η πρόβλεψη αυτή αναφέρεται μόνο στις πέντε συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές οι οποίες αναγνωρίστηκαν με την αναθεώρηση του 2001, ήτοι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ,Συνήγορος του Πολίτη, Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού ,Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Η συνταγματική κατοχύρωση των Ανεξαρτήτων Αρχών στην Ελλλάδα εντοπίζεται στα παρακάτω άρθρα του ισχύοντος Συντάγματος : 9Α: σχετικά με το δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση προσωπικών δεδομένων , 15 §2: «Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ΕΣΡ, που είναι ανεξάρτητη αρχή» , 19 §§ 1,2: σχετικά με το απόρρητο των επιστολών και την ελεύθερη ανταπόκριση , 103 §7: ρητή διευκρίνηση ότι η διαφάνεια και η αξιοκρατία στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα εξασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή , 103 §9: για τη συγκρότηση και τις αρμοδιότητες του ΣΥΠ, 101 Α: για την προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών των ΑΔΑ και τον τρόπο διορισμού τους. Δεν προβλέπεται από το ισχύον Σύνταγμα Ανεξάρτητη Αρχή για τον προσδιορισμό και είσπραξη των φόρων και λοιπών δημοσίων εσόδων .

Σύμφωνα με το Σύνταγμα τα μέλη των συνταγματικά προβλεπόμενων Ανεξάρτητων Αρχών διορίζονται με συγκεκριμένη θητεία και απολαμβάνουν εγγυήσεις προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας. Η επιλογή των διοικητών και των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών γίνεται από την Κυβέρνηση και την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, θεσμός ο οποίος προβλέπεται στον Κανονισμό της Βουλής και διαθέτει διακομματική σύνθεση. Η απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής για την εκλογή των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών λαμβάνεται, είτε ομόφωνα, είτε με την ειδική αυξημένη πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων των μελών της. Εκτός από τον δικαστικό έλεγχο από το Συμβούλιο της Επικρατείας των πράξεων και αποφάσεων που εκδίδουν, ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπει τον τρόπο άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου για την δράση των Ανεξάρτητων Αρχών. Εκτός από τις πέντε συνταγματικά προβλεπόμενες Ανεξάρτητες Αρχές, ένας αριθμός τους προβλέπεται και νομοθετικά. (Επιτροπή Ανταγωνισμού Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς) Οι λόγοι για τους οποίους γεννήθηκε και άνθισε το φαινόμενο των ανεξαρτήτων αρχών διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα, είναι, η αποτελεσματική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, τα οποία πρέπει να περιβληθούν με πρόσθετες θεσμικές εγγυήσεις, ακριβώς γιατί υπάρχουν νέου τύπου απειλές που συνδέονται με τη σύγχρονη τεχνολογία, απειλές οι οποίες αφορούν για παράδειγμα την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη ,των προσωπικών δεδομένων, τις τηλεπικοινωνίες ή το απόρρητο του ιδιωτικού βίου κλπ και η δημιουργία υπηρεσιών οι οποίες να έχουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος αλλά και να απολαμβάνουν την ελευθερία ώστε να ασκούν τις υπηρεσίες τους ανεξάρτητα από τις αντίστοιχες κρατικές υπηρεσίες, πάντα όμως στα πλαίσια του ειδικότερου επιμέρους σκοπού τους και με την εξασφάλιση του δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης του πολίτη. Οι Ανεξάρτητες Αρχές θεωρούνται ως θεσμικά αντίβαρα στην τάση επέκτασης και ενίσχυσης της εκτελεστικής εξουσίας αλλά και ως θεσμικές εγγυήσεις για τα ατομικά δικαιώματα και το δημοκρατικό πολίτευμα έναντι των απειλών και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν όχι μόνο από το κράτος αλλά και από τα υπερεθνικά όργανα και την Αγορά.

Από πουθενά δεν προκύπτει όμως ότι οι Ανεξάρτητες Αρχές υποκαθιστούν την κρατική νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και μάλιστα σε τόσο κρίσιμο τομέα όπως ο προσδιορισμός και η είσπραξη των φόρων και των δημοσίων εν γένει εσόδων, ούτε βεβαίως είναι δυνατή η ανάθεση αρμοδιοτήτων που ανήκουν στο στενό πυρήνα του Κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ.2 του Συντάγματος, που προσδιορίζει την διάκριση των εξουσιών, καθώς και ότι η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση, όπως, εν προκειμένω, η φορολογική διοίκηση. Εξαιρέσεις από την αρχή διάκρισης των λειτουργιών γενικά έπρεπε να καθιερώνονται μόνο με ρητές διατάξεις του Συντάγματος και μόνο όπου αυτό είναι συνταγματικά ανεκτό. Ουδεμία διάταξη του Συντάγματος εξουσιοδοτεί όμως τον κοινό νομοθέτη να αφαιρεί σοβαρές αρμοδιότητες της νομοθετικής και εκτελεστικής λειτουργίας από την Κυβέρνηση και να τις αναθέτει σε άλλες Διοικητικές Αρχές και μάλιστα Ανεξάρτητες Αρχές που δεν υπάγονται ούτε καν στο έλεγχο νομιμότητας και δεν υπέχουν κοινοβουλευτική ευθύνη, ούτε έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον ανωτέρω εκτεθέντα σκοπό της δημιουργίας τους και που εκφεύγουν μάλιστα του ιεραρχικού ελέγχου ή της εποπτείας της κεντρικής διοίκησης και υπόκεινται μόνο σε δικαστικό έλεγχο νομιμότητας και δεν υπέχουν υποχρέωση υπακοής έναντι των οργάνων της εκτελεστικής λειτουργίας.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

Ο Κληρονόμος είναι ο Υιός του ανθρώπου & όχι οι Ελληνες

Μόλις ο Ιησούς είδε τους Ελληνες ότι τον ζητούν είπε: 
"ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου." (Ιωάννης 12, 23)
Ο Κληρονόμος του αμπελώνα, είναι ο Υιός του Ανθρώπου & όχι οι Έλληνες, όπως δεν ήταν ούτε οι Εβραίοι, ως κακοί γεωργοί, που σκότωσαν τον Κληρονόμο, & γι αυτό τους αφαιρέθηκε ο Αμπελώνας & δόθηκε στους Έλληνες, οι οποίοι όμως αποδείχθηκαν σε τρέχοντα χρόνο, κάκιστοι, & τούτο γιατί γνωρίζουν πολύ καλά τον Κληρονόμο, τον οποίο αρνούνται.
Ένας λαός, στην πλειοψηφία του διεφθαρμένος, άξιος της μοίρας του, που ανέχεται εδώ & 8 χρόνια να τον κυβερνούν εγκληματίες, αφού οι μισοί, είναι υποταγμένοι στο καθεστώς, & οι άλλοι μισοί αντιστέκονται καθ΄υπαγόρευση των συντεχνιών, με αντιπαλότητες μεταξύ τους, & όχι κατά συνείδηση, δικαιώνοντας το "φωτιά & τσεκούρι στους προσκυνημένους" του Κολοκοτρώνη. 
Αποστάτες της Χάριτος, ζητούν με θράσος την κληρονομιά για τον εαυτό τους & το αφέντη τους, αρνητές των προγόνων τους, αλλά & της ίδιας της Λογικής τους, όπως ακριβώς έκαναν & οι Εβραίοι.
Ο καθένας λοιπόν έχει δύο ελεύθερες επιλογές. Είτε να ταχθεί στο πλευρό αυτών που ζητούν οικειοποίηση του Αμπελώνα, είτε να ταχθεί στο πλευρό του Κληρονόμου.
Όταν θα συμπληρωθεί ο αριθμός των λίγων που απόμειναν ανά τους αιώνες, που είδαν & αφουγκράστηκαν, τότε θα ζητηθεί ο λογαριασμός.
Ήκμασε η σταφυλή της γης & τα στάχυα ξεράθηκαν.
Ιάκωβος Τίγκας   

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

Η μεγαλύτερη συμπαιγνία-απάτη, κατά των ανθρώπων σε εξέλιξη

Ο Αλέξης Παπαχελάς προειδοποιεί, &,....προϊδεάζει; ίσως!!!
Μπαίνουμε στο δεύτερο σκέλος της τελικής φάσης, της μεγαλύτερης απάτης που στήθηκε κατά της ανθρωπότητας & των Ελλήνων, που μελετάται εδώ & αιώνες & ξεκίνησε η εφαρμογή της στο τέλος του 2014 με την αναίτια προκήρυξη εκλογών από τον Σαμαρά, ενώ γνώριζε ότι η Χώρα τάχα θα έβγαινε από τα μνημόνια, & ότι θα έπαιρνε την εξουσία ένας τάχα αριστερός, που θα αποδείκνυε ότι είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας που πέρασε ποτέ από την πολιτική σκηνή. 
Ο διεθνούς φήμης, δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής, διαμορφωτής γνώμης, "εμπάση περιπτώση", προϊδεάζει για την είσοδο του Σώρρα στην Βουλή, μιλώντας για εξαιρετικά πρόσφορο έδαφος.
Μήπως ο κ. Παπαχελάς, έχει & πληροφορίες για την επικείμενη αποφυλάκισή του; 
Την ίδια ώρα, οι οπαδοί της "Ελλήνων πολιτείας" ή "Ελλήνων συνέλευση" ή όπως αλλιώς το λένε, δίνουν με αναρτήσεις τους, ψεύτικη προοπτική ζωής, αυτό δηλαδή, που στέρησαν στους ανθρώπους με περισσή σπουδή, οι μέχρι σήμερα "παραδοσιακοί" κυβερνώντες, στρώνοντας το έδαφος & δημιουργώντας τις πρόσφορες συνθήκες.
Μοιράζουν 20000 ευρώ σε κάθε πολίτη για τα πρώτα "μικροέξοδα", αναφέρονται στα καταπιστεύματα πολλών τρισεκατομμυρίων, υπαρκτά μεν ως λογιστικές αξίες, ανύπαρκτα δε ως ρευστά, στην τράπεζα της Ανατολής ως ανώνυμη εταιρεία, αναρτούν βίντεο με αναφορές του Κατρούγκαλου στην Βουλή στην τράπεζα της Ανατολής & τις μετοχές της, & σε πολλά άλλα.

Επί δέκα χρόνια, ξεκληρίζουν κόσμο, & θα ξεκληρίσουν & άλλους, προκειμένου να εγκαθιδρύσουν την χειρότερη μορφή τυραννίας, όλοι μια παρεούλα.

Από μια άλλη άποψη, είναι καλό το ότι φτάσαμε εδώ, γιατί αυτό σημαίνει ότι γρήγορα θα φτάσουμε & στην Βουλή των Δικαίων, όπου θα μπουν τα πράγματα στην θέση τους, οριστικά & αμετάκλητα.
Υπομονή, πρέπει να γίνουν όλα.
Δείτε το άρθρο στην Καθημερινή του Αλέξη Παπαχελά εδώ:
http://www.kathimerini.gr/874311/opinion/epikairothta/politikh/synwmosiologoi-kai-yekasmenoi?platform=hootsuite&fbclid=IwAR0DHEY26NISPPyFwOni5nD026iXy3Bof_4GEoTJUIBQzhNJHHUdOu-lgro 

Ιάκωβος Τίγκας 

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Η Υπαρξιακή θεώρηση της πολιτικής, & η Θεομπαιξία των Ελλήνων

Ακμάζουσα παρακμή.
Η λαίλαπα των τελευταίων 8 ετών που μαστίζει την Χώρα μας αλλά & ολόκληρο τον κόσμο, αποτελεί αιτία περίσκεψης & περισυλλογής, καθώς διακυβεύονται πολύ περισσότερα από όσα νομίζουν οι περισσότεροι. Διακυβεύεται αυτό καθ΄αυτό το ανθρώπινο πρόσωπο & ο αφ΄εαυτών Λόγος, η λογική που έχουν οι άνθρωποι.
Ο παγκόσμιος καρνάβαλος της πολιτικής & των άλλων εξουσιών με επίκεντρο την Ελλάδα, στην οποία έχουν ευτελιστεί τα πάντα, δημιουργεί συνειρμούς, ως προς το κατά πόσον αυτή η κατάσταση είναι αναστρέψιμη ανθρωπίνως.
Ολα τα καταγεγραμμένα στοιχεία δείχνουν ότι αυτοί που δημιούργησαν το χάος, είναι οι ίδιοι, που επαγγέλλονται την ανατροπή, με την υπερθεματολόγηση επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού η ακραία & πρωτοφανής παραβίασή τους, οδηγεί μοιραία σε κινήματα για την υπεράσπισή τους.
Η τρέχουσα κατάσταση ειδικά στην Ελλάδα, ταιριάζει με την παρουσίαση Βιβλικών γεγονότων ειδικά ως προς την ανάληψη της εξουσίας από προβατόσχημους λύκους.
Στην Ελλάδα υπάρχει & ένας επί πλέον λόγος που την καθιστά επίκεντρο της λαίλαπας. Είναι η προμετωπίδα του Συντάγματος, που έχει γραφεί "Εις το όνομα της Αγίας & Ομοουσίου & Αδιαιρέτου Τριάδας", τον Θεό, που εμπαίζουν με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις σε όλα τα επίπεδα εξουσιών, Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική, & εξουσία του Τύπου, οι οποίες διαγράφουν από κοινού τροχιά ακμάζουσας παρακμής, με συνυπευθυνότητα των λαϊκών ερεισμάτων στο σύνολό τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις.    
Από την μελέτη Βιβλικών κειμένων, προκύπτουν συνδυαστικά, Θεολογούμενες αποκαλύψεις, ως προς την χρονική περίοδο που διανύει η ανθρωπότητα, & η Χώρα μας πάντα στο επίκεντρο, ανεξάρτητα με το τι πιστεύει ο καθένας.
Και βεβαίως ως Θεολογούμενες δεν προσφέρονται ούτε για δογματισμό, ούτε για αυτοσχέδιες προφητείες.
Φαίνεται λοιπόν κατά την αντίληψή μου, ότι η Βασιλεία των Ουρανών όσον αφορά τον πλανήτη μας, εξελίσσεται σε τρεις χρονικές περιόδους. 
Η πρώτη άρχισε με την ενανθρώπιση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού & την ίδρυση & εγκατάσταση του Χριστιανισμού, γεγονότα που από μόνα τους αποτελούν θαυμαστό γεγονός, που στηρίζεται ανθρωπίνως εξ ολοκλήρου στο αίμα, για όσους δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν τίποτε άλλο.
Αυτή η χρονική περίοδος φαίνεται ότι βρίσκεται στο τέλος της, & βρισκόμαστε μπροστά στην έναρξη της δεύτερης χρονικής περιόδου, αρκετά παράδοξης όπως θα περιγραφεί & έχει ήδη περιγραφεί σε παλαιότερη ανάρτησή μου εδώ, περί της Βουλής των Δικαίων: http://iaktigas.blogspot.com/2018/05/blog-post.html 
Προκύπτουν λοιπόν κυρίως από τον Ησαία, εδώ: http://iaktigas.blogspot.com/2017/09/blog-post_22.html    συνδυαστικά με την αναφερόμενη χιλιετία στο κεφάλαιο 20 της Αποκάλυψης,  τις αναφορές του ιδίου του Χριστού ειδικά στην παραβολή των ζιζανίων, αλλά & την αναφορά του ότι έπρεπε να πάει σε μια άλλη ποίμνη, που δεν ήταν εκ της αυλής αυτής, & να κηρύξει & εκεί ώστε να γίνουμε μία ποίμνη, εις ποιμήν, εννοώντας προφανέστατα & παρά τις αντιλήψεις των κλασικών ερμηνευτών, τους ήδη μέχρι τότε νεκρούς, τους ψαλμούς του Δαυίδ, αλλά & τα όσα αναφέρει ο μεγάλος φιλόσοφος & Αγιος Γρηγόριος Νύσσης, στον διάλογο με την αδερφή του Μακρύνα, ότι πρόκειται με την Δεύτερη Παρουσία του επάνω στην γη, έτσι όπως ο ίδιος την περιγράφει, να αρχίσει μια νέα χρονική περίοδος η δεύτερη της Βασιλείας του Θεού πάνω στην γη, με συνύπαρξη αναστημένων νεκρών, μερική ανάσταση νεκρών, & θνητών υπό αναστολή φθοράς & θανάτου, τουλάχιστον για χίλια χρόνια, σε ένα πολίτευμα όπου δεν θα είναι ούτε θα λέγεται δημοκρατία, αλλά Βασιλεία αυτή του ίδιου του Χριστού του Θεού, που θα οδηγήσει στην τελική Κρίση με την ολική ανάσταση των πάντων & την κατά τον Γρηγόριο Νύσσης αποκατάσταση των πάντων. (άλλο κεφάλαιο αυτό, που δεν είναι του παρόντος).
Οι αθάνατοι, αυτοί που με την ζωή τους υπηρέτησαν το αγαθό, θα έχουν τον έλεγχο των εξουσιών πρωτίστως, μαζί με θνητούς υπό αναστολή φθοράς, & οι θέσεις ευθύνης ιεραρχικά θα αποδοθούν ανιδιοτελώς στους ιεραρχικά αρίστους, με απόλυτα αδιαμφισβήτητες αγαθές επιλογές.
Ετσι απαντούνται τα ζητήματα που έθεσε ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας & άλλοι, ότι δεν τον ενδιέφερε η γνώμη των πολλών & αδαών , αλλά η γνώμη των ολίγων & ειδικών, μιλώντας ουσιαστικά για ένα πολίτευμα αριστοκρατίας με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, & όχι την διαστροφή της, της ολιγαρχίας του πλούτου. Λόγος που τον οδήγησε στο κώνιο, αφού δεν μπόρεσε να βρει την λύση, ούτε αυτός ούτε κανείς άλλος, ποιος θα επέλεγε με απόλυτη αγαθότητα τους αρίστους.
Σε αυτό το πολίτευμα η εξουσία των ανωτέρων επί των κατωτέρων δεν θα έχει καμία σχέση με όσα σήμερα γνωρίζουμε, αλλά θα έχει το χαρακτηριστικό της γονικής "εξουσίας" στα παιδιά τους, με φροντίδα, μετάδοση γνώσεων & νουθεσίας.
Οι ανώτεροι θα υπηρετούν τους κατώτερους με γονική στοργή, όπως ακριβώς έκανε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός στους μαθητές του, όταν τους έπλυνε τα πόδια. Αυτό ακριβώς θέλησε να δείξει & να διδάξει.
Τόσα χρόνια, επικρατεί ως δυνατό το άδικο, & το κακό, & παρά ταύτα, δεν μπόρεσε να κάμψει το δίκαιο, το καλό & το αγαθό, ακόμη & όταν σκότωσε.
Δικαιωματικά & Νομοτελειακά λοιπόν τώρα, μπαίνουμε σε μια περίοδο, όπου το Δίκαιο, το καλό & αγαθό, θα επικρατήσουν ως δυνατά, με την αναφερόμενη αιχμαλωσία του διαβόλου.
Ετσι ότι άδικο & κακό εμφανιστεί κατά την διάρκεια της χιλιετίας θα είναι πρωτογενές, ανθρώπινης προέλευσης, με την απόλυτη ευθύνη του ανθρώπου, δεν θα μπορεί να βλάψει το αγαθό & την ειρήνη, & σε περιπτώσεις κατ΄εξακολούθηση υποτροπών, μη επιδεκτικών μαθήσεως, ορίζεται θάνατος στο άνθος της νεότητας, που ορίζεται στα 100 χρόνια.

Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας τροπής των πραγμάτων, θα υπάρξουν πολλοί που θα καλωσορίσουν αγαλιάζοντας, όσοι αξιωθούν να το δουν. Θα υπάρξουν όμως & οι περισσότεροι, που θα αντιδράσουν, με πλήρη επίγνωση, & θα γίνουν συνειδητά Θεομάχοι. 

Για τις Θεολογούμενες αυτές αποκαλύψεις, ψάχνω να βρω κάποιον ειδικό να μιλήσουμε γι αυτά, αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω. Τα έστειλα & στον Νικόλαο τον  Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής που είναι αστροφυσικός & πολλά άλλα, να μου πει την γνώμη του, αλλά & στο ηγούμενο Νεκτάριο Μουλατσιώτη,  & σε άλλους, αλλά απάντηση δεν πήρα. 
Σήμερα δυστυχώς με τα υπαρξιακά ζητήματα δεν ασχολείται κανείς, όλοι μιλούν για επιτόκια & τα συναφή, έχοντας χάσει κάθε ίχνος ευσέβειας από αυτήν που είχαν οι Αρχαίοι Ελληνες, που πίστευαν σε αυτά που πίστευαν, & εάν άκουγαν & ζούσαν όλες τις καρναβαλικές μπούρδες που λέγονται γι αυτούς σήμερα, θα είχαν πάθει αποπληξία νου.
Ιάκωβος Τίγκας

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019

ΕΝΔΙΔΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΑΔΕ… ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ΤΗ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Πρόκειται για εγκληματική οργάνωση.
Του Α. Κ. Γραίγου.
Ως Έλληνες πολίτες, «υπήκοοι» του ελληνικού κράτους, πρέπει να προβληματιστούμε αν θα πρέπει να αποδεχόμαστε και να αποδίδουμε φόρους σε μια υπηρεσία, που όχι μόνο δεν ανήκει στο κράτος, αλλά και βλάπτει τα συμφέροντά του.
Γιατί, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), όπως προκύπτει από τα πρώτα μόλις άρθρα του ιδρυτικού νόμου της (4389/2016), είναι μια υπηρεσία η οποία βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο των δανειστών της χώρας, της έχουν ανατεθεί αρμοδιότητες του στενού πυρήνα του κράτους, δεν υπόκειται σε κανένα έλεγχο από κυβερνητικά όργανα ή κρατικούς φορείς και χαίρει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας. Έχει υπό τον έλεγχό της το Υπουργείο Οικονομικών το οποίο αποψιλώθηκε από κάθε λειτουργική δραστηριότητα. Έχει αρμοδιότητες σε τομείς όπως η δημόσια υγεία, το περιβάλλον, η λειτουργία της αγοράς, η ανταγωνιστικότητα, η χημική βιομηχανία και παρέχει «επιστημονική υποστήριξη σε δικαστικές, αστυνομικές και λοιπές κρατικές Αρχές και υπηρεσίες». Έχει τον ολοκληρωτικό έλεγχο των φορολογικών και τελωνειακών εσόδων του κράτους και τους τρόπους είσπραξης αυτών.
Με οικονομικές και πολιτικές υπερεξουσίες, μη μπορώντας οι εκάστοτε εκλεγμένες κυβερνήσεις να ασκούν το παραμικρό έλεγχο, η ΑΑΔΕ, εκπονεί επιχειρησιακά σχέδια επιβολής και είσπραξης νέων φόρων, ελέγχεται και λογοδοτεί απευθείας στους δανειστές.
Η σύσταση της ΑΑΔΕ, αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα των αθρόων παραβιάσεων της εθνικής κυριαρχίας, συνέχεια και συνέπεια των αλλεπάλληλων μνημονίων και των αντίστοιχων δανειακών συμβάσεων και της διαρκούς επιτροπείας της χώρας. Η οικονομική κυριαρχία του κράτους καταργείται αφού για την οικονομική πολιτική της χώρας μας δεν αποφασίζει η εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση αλλά οι δανειστές, των οποίων η ΑΑΔΕ αποτελεί το μακρύ τους χέρι. Τους ανήκει πλέον η διαχείριση των δημόσιων εσόδων, τα οποία αποτελούν το 25% του ΑΕΠ. Οι φόροι των Ελλήνων παύουν να είναι ανταποδοτικοί. Δεν υπάρχουν πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, υπάρχουν μόνο αριθμοί. Το ελληνικό κράτος δεν μεριμνά πλέον για την υγεία, την παιδεία, την προστασία των πολιτών, στους οποίους οφείλει την ύπαρξή του, σταματά τις δημόσιες επενδύσεις, περικόπτει τις αμυντικές δαπάνες, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια της χώρας, χάριν των πρωτογενών πλεονασμάτων γιατί πρέπει να γεμίζει ο κουμπαράς των 6-7 δις ευρώ ετησίως ώστε να αποπληρώνονται οι τόκοι ενός αέναου συναλλαγματικού δημόσιου χρέους με το οποίο είναι αλυσοδεμένη η Ελλάδα και οι έλληνες.
Αφού η αποστολή της ΑΑΔΕ είναι η εξυπηρέτηση του επαχθούς, επονείδιστου και αέναου χρέους της χώρας μας, για το οποίο οι πολίτες της ουδεμία ευθύνη φέρουν, η διενέργεια οικονομικών ελέγχων από τους υπαλλήλους της, προκαλεί με τρόπο αυταρχικό το κοινό περί Δικαίου αίσθημα και προσβάλει την εθνική μας συνείδηση. Γίνονται με τρόπο προκλητικό ώστε να θεωρούνται καθόλα νόμιμες. Παρουσιάζονται ως αναγκαίοι για να θεωρούνται ωφέλιμοι, επιδεινώνοντας την οικονομική εξαθλίωση, από την πλέον του 25% εσωτερική υποτίμηση. Είναι προσχηματικοί και προκλητικά υποκριτικοί στρεφόμενοι κατά των οικονομικά ασθενέστερων, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους πλουτίσαντες των λιστών «Λαγκάρντ» και «Μπόγιαρνς» , αφού κατά τα λεγόμενα της ίδιας της ΑΑΔΕ, οι εισπράξεις από τις λίστες αυτές ήταν «πενιχρές». Όπως επίσης και αυτούς που έκαναν περιουσίες από τα γνωστά μεγάλα σκάνδαλα. Η πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής ήταν ένας από τους προσχηματικούς λόγους σύστασης της «Αρχής». Και διερωτόμαστε: πως οι 39.500 περιπτώσεις μεγάλης φοροδιαφυγής που βρίσκονταν στο ΣΔΟΕ για έλεγχο, έγιναν 3.500;
Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των τοκογλυφικών υπερεθνικών κεφαλαίων σε βάρος της επιβίωσης των ελλήνων ατομικά ή ως συλλογικής εθνικής οντότητας και της υπόστασης του κράτους παραβιάζει, το ελληνικό Σύνταγμα, θεμελιώδεις αρχές του ΟΗΕ, το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Για τους ελέγχους χρησιμοποιούνται κρατικοί υπάλληλοι οι οποίοι σε συλλογικό τουλάχιστον επίπεδο δια των φορέων τους όπως: η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις ΔΟΥ, η Ομοσπονδία Τελωνειακών Υπαλλήλων Ελλάδος και η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Οικονομικών κρίνουν αντισυνταγματική και παράνομη την σύσταση της ΑΑΔΕ αφού παραβιάζονται τα άρθρα 82, 84, 86 του Συντάγματος καθώς και ο οργανισμός αυτής αντίκειται στο άρθρο 43.
Οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ, ανεξάρτητα των υποκειμενικών τους διαθέσεων, έχουν το ρόλο εκπροσώπων των δανειστών. Αποσκοπούν στην απόσπαση χρηματικών ποσών από τον ιδιωτικό τομέα τα οποία αδιαμεσολάβητα πιστώνονται σε αυτούς. Εκτελώντας εντολές μιας ιδιωτικής υπηρεσίας θεσμοθετημένης από τους επικυρίαρχους της χώρας, με την άσκηση ψυχολογικής και οικονομικής βίας, παραβιάζουν το Σύνταγμα, υποκαθιστούν το κράτος, προσβάλουν τις δομές και τις οργανωτικές βάσεις του πολιτεύματος. Οι πολίτες εκβιαζόμαστε με κλείσιμο των επιχειρήσεων μας, κατασχέσεις λογαριασμών, πλειστηριασμούς, αν δεν συμμορφωθούμε στις απαιτήσεις. Παραβιάζονται, με έμμεσους και άμεσους τρόπους Συνταγματικά κατοχυρωμένα, θεμελιώδη, ανθρώπινα δικαιώματα μας όπως της εργασίας, της σίτισης, της στέγης, της υγείας, της ασφάλειας, της παιδείας.
Η αδιαφορία, η αδράνεια, η παθητική στάση από μέρους μας, ως ελλήνων πολιτών «υπηκόων» του ελληνικού κράτους, απέναντι στις μεθοδεύσεις αυτές, συνιστά αποδοχή και νομιμοποίηση της συστηματικής και κατ’ εξακολούθηση παραβίασης του Συντάγματος με μέτρα και πράξεις που στρέφονται κατά των πολιτών, γεγονός που δεν μας το επιτρέπει το ίδιο το Σύνταγμα. Ως έλληνες πολίτες έχουμε ιερή ηθική υποχρέωση απορρέουσα από το Σύνταγμα, να ενεργοποιήσουμε το δικαίωμά μας να αντισταθούμε για να αποτρέψουμε την κατάλυσή του.