Ο οικονόμος της αδικίας, τα ψιλά γράμματα, η άφεση.
Ο πόλεμος που βιώνουμε με επίκεντρο την Ελλάδα, σε όλη την Γη, δεν είναι μόνο ανθρώπινη υπόθεση. Εχουν εμπλακεί & άλλοι.
Η γενιά μας, είναι αυτή που βιώνει τα λεγόμενα Σημεία των Καιρών, & αυτά είναι πολλά, με κύριο χαρακτηριστικό την ακαταστασία που έχει αφαιρέσει την όποια προοπτική, σε όλους τους τομείς.
Υπάρχει μια ιστορία-παραβολή που μέχρι τώρα δεν μπορούσα να κατανοήσω, από αυτές που συνήθιζε να χρησιμοποιεί για να μιλάει στους ανθρώπους ο Θεάνθρωπος. Αυτή του οικονόμου της αδικίας.
Ηταν λοιπόν ένας πλούσιος, ο οποίος είχε αναθέσει την διαχείρηση των οικονομικών του σε έναν διαχειριστή-οικονόμο.
Αυτός τον έκλεβε. Κάποια στιγμή, αυτό έφτασε στα αυτιά του αφεντικού του, ο οποίος τον κάλεσε & του είπε: "Τι είναι αυτά που ακούω για σένα; Απόδωσέ μου λογαριασμό & δίνε του"
Λυπημένος ο οικονόμος, σκεφτόταν τι να κάνει, & έλεγε: "Τώρα που θα με διώξει το αφεντικό πως θα ζήσω; Αλλη δουλειά δεν ξέρω, να σκάψω δεν ισχύω, να ζητιανέψω ντρέπομαι. Το βρήκα τι θα κάνω...."
Κάλεσε λοιπόν όλους τους οφειλέτες του αφεντικού του & τους έλεγε. "Εσύ πόσα χρωστάς; 100 νομίσματα; γράψε ψέμματα ότι χρωστάς 50 & πάρε το γραμμάτιό σου".
Συνέχιζε να κλέβει δηλαδή το αφεντικό του, σκεπτόμενος ότι τώρα που θα τον διώξουν, να βρει φίλους, ευεργετηθέντες, να τον δεχθούν στα σπίτια τους.
Και καταλήγει λέγοντας ότι επαίνεσε ο κύριός του τον υπηρέτη του, γι αυτήν του την πράξη, γιατί εξασφάλισε έτσι φίλους για να τον βοηθήσουν. Και συνεχίζει ο Χριστός:
"Ετσι και εσείς να κάνετε, από τον μαμωνά (πλούτο) της αδικίας κάμετε φίλους, να σας υποδεχθούν στις αιώνιες μονές.
Είναι δυνατόν να επαινεί την συνέχιση της κλοπής σε βάρος του; Και εδώ αρχίζουν τα ψιλά γράμματα, μεταφράζοντας ακτιβιστικά την παρότρυνση αυτή:
"Κλέβετε, αδικείτε, αρπάζετε τα υπάρχοντα των άλλων για να πλουτήσετε, βρισκόσαστε κατηγορούμενοι & βάζετε λυτούς & δεμένους να σας βγάλουν λάδι. Ε τουλάχιστον σταματείστε να προκαλείτε ζημιά στους άλλους, κατανοείστε τι κάνατε, διορθώστε ό, τι μπορείτε, ώστε & αυτοί να σας αφήσουν & να ζητήσουν την άφεσή σας."
Βιώνουμε λοιπόν "τον άνεμο κουβάρι", μια κατάσταση μη αναστρέψιμη πλέον ανθρωπίνως, αφού η αποστασία έχει κορυφωθεί, το "κατέχον" η πίστη έχει φύγει από την μέση, όπως & ο Κατέχων, αφού ξεχάστηκε από την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Ο άρχοντας του σκότους & τα όργανά του παραβιάζουν τα πάντα, έχοντας δημιουργήσει ένα ανεπανάληπτο μπάχαλο απροκάλυπτα σε βάρος όσων επιθυμούν την ειρήνη & την ανιδιοτέλεια.
Από την άλλη, αυτοί που εμφανίζονται να εκφράζουν την ανατροπή του μπάχαλου & να εξαγγέλουν την ειρήνη & την ανιδιοτέλεια, είναι μια παρέα με τους καθεστωτικούς μπαχαλάκηδες, & στήνουν έναν μηχανισμό απόλυτης τυραννίας, με το ένδυμα της δήθεν Δημοκρατίας, όπου όλοι οικειοθελώς θα έχουν λόγο & θα αποδέχονται.
Αθόρυβα οι υπάλληλοι των Δήμων εκπαιδεύονται στην εφαρμογή της Κάρτας του Δημότη, προφανώς ένα έγγραφο που θα αποτελεί το διαβατήριο επιβίωσης στο άμεσο μέλλον.
Οποιος λοιπόν δεν συμμορφώνεται με τις τυραννικέ αποφάσεις της πλειοψηφίας, ανθρώπων χωρίς ηθικές αξίες & φραγμούς, πάπαλα. Αυτό θα είναι & το χάραγμα των ανθρώπων που έχουν γίνει (Χ)ριστού ε(ξ)ωμότε(ς). Αυτό είναι & το όνομα του θηρίου, που το υιοθετεί ήδη.
Συμπέρασμα: Εχουμε ένα ζητούμενο λοιπόν το οποίο είναι η αξίωση ενός εκάστου από εμάς, να λειτουργήσουμε στο Πολίτευμα του Θεού, το οποίο βρίσκεται κοντά επί θύραις. Η μοναδική προοπτική, καθώς τα πολιτεύματα των ανθρώπων, εξέπεσαν.
Καλά Χριστούγεννα
Ιάκωβος Τίγκας
Η γενιά μας, είναι αυτή που βιώνει τα λεγόμενα Σημεία των Καιρών, & αυτά είναι πολλά, με κύριο χαρακτηριστικό την ακαταστασία που έχει αφαιρέσει την όποια προοπτική, σε όλους τους τομείς.
Υπάρχει μια ιστορία-παραβολή που μέχρι τώρα δεν μπορούσα να κατανοήσω, από αυτές που συνήθιζε να χρησιμοποιεί για να μιλάει στους ανθρώπους ο Θεάνθρωπος. Αυτή του οικονόμου της αδικίας.
Ηταν λοιπόν ένας πλούσιος, ο οποίος είχε αναθέσει την διαχείρηση των οικονομικών του σε έναν διαχειριστή-οικονόμο.
Αυτός τον έκλεβε. Κάποια στιγμή, αυτό έφτασε στα αυτιά του αφεντικού του, ο οποίος τον κάλεσε & του είπε: "Τι είναι αυτά που ακούω για σένα; Απόδωσέ μου λογαριασμό & δίνε του"
Λυπημένος ο οικονόμος, σκεφτόταν τι να κάνει, & έλεγε: "Τώρα που θα με διώξει το αφεντικό πως θα ζήσω; Αλλη δουλειά δεν ξέρω, να σκάψω δεν ισχύω, να ζητιανέψω ντρέπομαι. Το βρήκα τι θα κάνω...."
Κάλεσε λοιπόν όλους τους οφειλέτες του αφεντικού του & τους έλεγε. "Εσύ πόσα χρωστάς; 100 νομίσματα; γράψε ψέμματα ότι χρωστάς 50 & πάρε το γραμμάτιό σου".
Συνέχιζε να κλέβει δηλαδή το αφεντικό του, σκεπτόμενος ότι τώρα που θα τον διώξουν, να βρει φίλους, ευεργετηθέντες, να τον δεχθούν στα σπίτια τους.
Και καταλήγει λέγοντας ότι επαίνεσε ο κύριός του τον υπηρέτη του, γι αυτήν του την πράξη, γιατί εξασφάλισε έτσι φίλους για να τον βοηθήσουν. Και συνεχίζει ο Χριστός:
"Ετσι και εσείς να κάνετε, από τον μαμωνά (πλούτο) της αδικίας κάμετε φίλους, να σας υποδεχθούν στις αιώνιες μονές.
Είναι δυνατόν να επαινεί την συνέχιση της κλοπής σε βάρος του; Και εδώ αρχίζουν τα ψιλά γράμματα, μεταφράζοντας ακτιβιστικά την παρότρυνση αυτή:
"Κλέβετε, αδικείτε, αρπάζετε τα υπάρχοντα των άλλων για να πλουτήσετε, βρισκόσαστε κατηγορούμενοι & βάζετε λυτούς & δεμένους να σας βγάλουν λάδι. Ε τουλάχιστον σταματείστε να προκαλείτε ζημιά στους άλλους, κατανοείστε τι κάνατε, διορθώστε ό, τι μπορείτε, ώστε & αυτοί να σας αφήσουν & να ζητήσουν την άφεσή σας."
Βιώνουμε λοιπόν "τον άνεμο κουβάρι", μια κατάσταση μη αναστρέψιμη πλέον ανθρωπίνως, αφού η αποστασία έχει κορυφωθεί, το "κατέχον" η πίστη έχει φύγει από την μέση, όπως & ο Κατέχων, αφού ξεχάστηκε από την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Ο άρχοντας του σκότους & τα όργανά του παραβιάζουν τα πάντα, έχοντας δημιουργήσει ένα ανεπανάληπτο μπάχαλο απροκάλυπτα σε βάρος όσων επιθυμούν την ειρήνη & την ανιδιοτέλεια.
Από την άλλη, αυτοί που εμφανίζονται να εκφράζουν την ανατροπή του μπάχαλου & να εξαγγέλουν την ειρήνη & την ανιδιοτέλεια, είναι μια παρέα με τους καθεστωτικούς μπαχαλάκηδες, & στήνουν έναν μηχανισμό απόλυτης τυραννίας, με το ένδυμα της δήθεν Δημοκρατίας, όπου όλοι οικειοθελώς θα έχουν λόγο & θα αποδέχονται.
Αθόρυβα οι υπάλληλοι των Δήμων εκπαιδεύονται στην εφαρμογή της Κάρτας του Δημότη, προφανώς ένα έγγραφο που θα αποτελεί το διαβατήριο επιβίωσης στο άμεσο μέλλον.
Οποιος λοιπόν δεν συμμορφώνεται με τις τυραννικέ αποφάσεις της πλειοψηφίας, ανθρώπων χωρίς ηθικές αξίες & φραγμούς, πάπαλα. Αυτό θα είναι & το χάραγμα των ανθρώπων που έχουν γίνει (Χ)ριστού ε(ξ)ωμότε(ς). Αυτό είναι & το όνομα του θηρίου, που το υιοθετεί ήδη.
Συμπέρασμα: Εχουμε ένα ζητούμενο λοιπόν το οποίο είναι η αξίωση ενός εκάστου από εμάς, να λειτουργήσουμε στο Πολίτευμα του Θεού, το οποίο βρίσκεται κοντά επί θύραις. Η μοναδική προοπτική, καθώς τα πολιτεύματα των ανθρώπων, εξέπεσαν.
Καλά Χριστούγεννα
Ιάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου