Εφυγε σήμερα ο Αντρέας.
Εφυγε σήμερα από την ζωή ο Αρχηγός μου στο 36 Σύστημα Προσκόπων Αθηνών. Νικημένος από τον καρκίνο στις 12.30 περίπου το πρωί, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.
Ηταν από αυτούς, που νόμιζε, ότι δεν υπάρχει Θεός, αλλά είχε τον Νόμο του Θεού γραμμένο στην καρδιά του.
Μαχητής της Δικαιοσύνης, ασυμβίβαστος, ενεργός Πολίτης, αποστρεφόταν τους "οπορτουνιστές" όπως έλεγε τους καιροσκόπους, & έμεινε Αρχηγός μέχρι τέλους, πιστός στις ιδέες του, αφοσιωμένος στην ιδέα του Προσκοπισμού, σαν ένας άλλος Ρόμπερτ Μπέηντεν-Πάουελ, αριστερός αγωνιστής, χωρίς κατευθύνσεις γραμμές & φερέφωνα, εχθρός του πλούτου, ολιγαρκής, φυσιολάτρης.
Καλογυμνασμένος στα νιάτα του, υπηρέτησε στα πράσινα μπερέ, αλεξιπτωτιστής καταδρομέας, Πατριώτης χωρίς Εθνικιστικά, μιλιταριστικά & σοβινιστικά στοιχεία.
Με δικά του χρήματα & φροντίδα, ξανάστησε το 36 στην οδό Φοινίκης στα Σεπόλια, δίπλα από το πατρικό μου σπίτι που πούλησα.
Είχε μαζέψει όλα τα αρχεία, τα κειμήλια, τις σημαίες από την καλή χρυσή εποχή του 36, του Πόρου, του Μικρού Νεώριου, όπου ήταν συνηφασμένο με τις Προσκοπικές κατασκηνώσεις μας.
Πάντα είχε κάτι να μας διδάξει όλους εμάς τους μικρότερους. Για τις δεξιότητες των πτυχίων, τις αξίες, τους σκοπούς.
Ηταν αυτός, που με παρότρυνε να πάρω πτυχίο Ανεμοπτερά γνωστοποιώντας μου την ύπαρξη της Ανεμολέσχης Αθηνών, αναζωπυρώνοντας το "μικρόβιο" που υπήρχε μέσα μου & το οποίο είχε διαγνώσει.
Ανιδιοτελής & ακτήμονας, ήταν άνεργος τον τελευταίο καιρό, & αρνιόταν να προσφύγει στις στενές γνωριμίες του με Αξιωματούχους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δεν τον εδιέφερε το προσωπικό αλλά το κοινό καλό & δεν πίστευε ότι οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ μπορούσαν να το εξυπηρετήσουν.
Λάτρευε τις μηχανές. Στην δεύτερη φωτό τον βλέπουμε μετά την εγχείρηση, όταν κατάφερε να καβαλήσει το μικρό, & πίστεψε ότι θα πήγαινε καλύτερα, έλπιζε ότι θα καταφέρει να ξανακαβαλήσει το θηρίο, την μεγάλη, την Αρχόντισα όπως την έλεγε. Δεν τα κατάφερε.
Τώρα συναντιέται με τα αγρίμια του άλλου κόσμου που έγιναν φίλοι του. Γιατί αγρίμι ήταν & εδώ & τα αγρίμια αναγνωρίζονται μεταξύ τους.
Καλό ταξίδι Αρχηγέ μου, καλή αντάμωση. Σου έχω υποσχεθεί μιά πτήση με ανεμόπτερο που δεν καταφέραμε να κάνουμε εδώ μαζί. Θα την κάνουμε αυτήν την πτήση αδερφέ μου. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Σου αφιερώνω το τραγουδάκι.
Ιάκωβος Τίγκας
Εφυγε σήμερα από την ζωή ο Αρχηγός μου στο 36 Σύστημα Προσκόπων Αθηνών. Νικημένος από τον καρκίνο στις 12.30 περίπου το πρωί, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.
Ηταν από αυτούς, που νόμιζε, ότι δεν υπάρχει Θεός, αλλά είχε τον Νόμο του Θεού γραμμένο στην καρδιά του.
Μαχητής της Δικαιοσύνης, ασυμβίβαστος, ενεργός Πολίτης, αποστρεφόταν τους "οπορτουνιστές" όπως έλεγε τους καιροσκόπους, & έμεινε Αρχηγός μέχρι τέλους, πιστός στις ιδέες του, αφοσιωμένος στην ιδέα του Προσκοπισμού, σαν ένας άλλος Ρόμπερτ Μπέηντεν-Πάουελ, αριστερός αγωνιστής, χωρίς κατευθύνσεις γραμμές & φερέφωνα, εχθρός του πλούτου, ολιγαρκής, φυσιολάτρης.
Καλογυμνασμένος στα νιάτα του, υπηρέτησε στα πράσινα μπερέ, αλεξιπτωτιστής καταδρομέας, Πατριώτης χωρίς Εθνικιστικά, μιλιταριστικά & σοβινιστικά στοιχεία.
Με δικά του χρήματα & φροντίδα, ξανάστησε το 36 στην οδό Φοινίκης στα Σεπόλια, δίπλα από το πατρικό μου σπίτι που πούλησα.
Είχε μαζέψει όλα τα αρχεία, τα κειμήλια, τις σημαίες από την καλή χρυσή εποχή του 36, του Πόρου, του Μικρού Νεώριου, όπου ήταν συνηφασμένο με τις Προσκοπικές κατασκηνώσεις μας.
Πάντα είχε κάτι να μας διδάξει όλους εμάς τους μικρότερους. Για τις δεξιότητες των πτυχίων, τις αξίες, τους σκοπούς.
Ηταν αυτός, που με παρότρυνε να πάρω πτυχίο Ανεμοπτερά γνωστοποιώντας μου την ύπαρξη της Ανεμολέσχης Αθηνών, αναζωπυρώνοντας το "μικρόβιο" που υπήρχε μέσα μου & το οποίο είχε διαγνώσει.
Ανιδιοτελής & ακτήμονας, ήταν άνεργος τον τελευταίο καιρό, & αρνιόταν να προσφύγει στις στενές γνωριμίες του με Αξιωματούχους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δεν τον εδιέφερε το προσωπικό αλλά το κοινό καλό & δεν πίστευε ότι οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ μπορούσαν να το εξυπηρετήσουν.
Λάτρευε τις μηχανές. Στην δεύτερη φωτό τον βλέπουμε μετά την εγχείρηση, όταν κατάφερε να καβαλήσει το μικρό, & πίστεψε ότι θα πήγαινε καλύτερα, έλπιζε ότι θα καταφέρει να ξανακαβαλήσει το θηρίο, την μεγάλη, την Αρχόντισα όπως την έλεγε. Δεν τα κατάφερε.
Τώρα συναντιέται με τα αγρίμια του άλλου κόσμου που έγιναν φίλοι του. Γιατί αγρίμι ήταν & εδώ & τα αγρίμια αναγνωρίζονται μεταξύ τους.
Καλό ταξίδι Αρχηγέ μου, καλή αντάμωση. Σου έχω υποσχεθεί μιά πτήση με ανεμόπτερο που δεν καταφέραμε να κάνουμε εδώ μαζί. Θα την κάνουμε αυτήν την πτήση αδερφέ μου. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Σου αφιερώνω το τραγουδάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου