Οταν οι Καραγκιόζηδες δεν παίζουν καλά.
Είχα την ευτυχή συγκυρία να βιώσω τα παιδικά μου χρόνια, σε μιά όμορφη φτωχογειτονιά της Αθήνας, την εποχή που ήταν γεμάτη με αυλές & γιασεμιά, φούλια & γεράνια. Είχα όμορφες παιδικές εμπειρίες. Εκείνη που θα μου μείνει αξέχαστη, ήταν τότε που τρείς φίλοι, αποφασίσαμε να δώσουμε παράσταση Καραγκιόζη, στα υπόλοιπα παιδιά της γειτονιάς των Σεπολίων. Δύο εβδομάδες ετοιμάζαμε την παράσταση. Βάλαμε & πινακίδα στην αυλόπορτα όπου την αναγγείλαμε με εισιτήριο 0,50 λεπτά της δραχμής.
Αγοράσαμε τις χάρτινες φιγούρες, & τις κολήσαμε επάνω σε σκληρά χαρτόνια. Με κοπιδάκια, χαράξαμε τα απαραίτητα ανοίγματα που ήταν σχεδιασμένα επάνω στις φιγούρες, για να περνάει το φως. Προσαρμόσαμε επάνω στις φιγούρες ξύλινες λαβές με μεντεσεδάκια για να μπορούν να γυρίζουν πίσω μπρός. Τελαρώσαμε ένα λεπτό καραβόπανο ικανών διαστάσεων, που θα έπαιζε τον ρόλο της οθόνης. Φτιάξαμε μιά αυτοσχέδια σκηνή με χράμια & την βοήθεια των σχοινιών που οι μαννάδες μας άπλωναν τα ρούχα. Για φωτισμό χρησιμοποιήσαμε δύο λάμπες πετρελαίου αριστερά & δεξιά μέσα από την οθόνη.
Μαζευόμαστε αχάραγα στην αυλή μου & δουλεύαμε για να τα ετοιμάσουμε, όλη μέρα.
Την παραμονή της παράστασης ήταν όλα έτοιμα. Ο μπερντές στημένος. Η παράσταση που θα δίναμε την επομένη ήταν: "ο Καραγκιόζης φούρναρης". Για την μουσική χρησιμοποιήσαμε ένα πικάπ με μπαταρία & βυνίλιο. Δεν έμενε παρά να γίνουν οι πρόβες. Με θεατές τους γονείς μας, μόλις σκοτείνιασε ξεκινήσαμε τις πρόβες. Θυμάμαι εγώ έκανα τον Καραγκιόζη & τον Χατζατζάρη. Ο Μάκης έκανε τον Μπαρμπα Γιώργο & τον Πασά. Ο Αντώνης με την ψιλή φωνή, τον Σιόρ Διονύση, τον Νιόνιο & τα κολητήρια. Οι πρόβες πήγαν καλά. Πρώτη, δεύτερη, τρίτη, με τις υποδείξεις & τις διορθώσεις των μεγάλων, πήγανε τέλεια. Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες κράτησαν, οι μεγάλοι ξεμυαλυσμένοι ξέχασαν την ώρα. Κατά τις δύο το πρωί καλοκαιράκι, πανικόβλητοι μας μάζεψαν για ύπνο. Περιχαρείς & σίγουροι, δεν κοιμήθηκε κανείς. Ετσι ξημέρωσε η μεγάλη μέρα της πρεμιέρας. Οι γαλαρία της γειτονιάς μαζεύτηκαν από τις 6 το απόγευμα να δουν τις εγκαταστάσεις. Ηταν δύσκολο να τους συγκρατήσουμε. Ηθελαν να μπουν μέσα στον μπερντέ να δουν, όμως με περισπούδαστο ύφος τους απαγορεύσαμε. Μόλις άρχισε να σκοτεινιάζει, άρχισαν οι διαδικασίες της έναρξης της παράστασης. Είχαμε & μιά καραμούζα & σαλπίσαμε όπως στα θέατρα για να κάτσουν στις θέσεις τους οκλαδόν. Στο δεύτερο σάλπισμα τους είπαμε να βγάλουν τον σκασμό & ανάψαμε τις λάμπες πετρελαίου & φωτίστηκε η οθόνη. Μπήκαμε & οι τρείς μέσα στον μπερντέ & σαλπίσαμε την έναρξη. Βάλαμε την χαρακτηριστική μουσική της έναρξης τατατατατουρα .......
Ομως όπως όλοι οι καλλιτέχνες μπροστά στο κοινό πάθαμε τράκ. Ξεχνάγαμε τα λόγια μας, ξεχνάγαμε να αλοιώνουμε τις φωνές μας, αρχίσαμε να μιλάμε μεταξύ μας & ακουγόμαστε έξω, οι φιγούρες δεν ακούμπαγαν καλά στο καραβόπανο & δεν φαίνονταν, μας κατέλαβε πανικός, από τον οποίο δεν μπορέσαμε να ανακάμψουμε ποτέ καθώς προστέθηκε & το γιουχάϊσμα, "τα λεφτά μας θέλουμε", "χασάπηδες", "απατεώνες" & τα παρόμοια. Πάνω στον πανικό, κάποιος σκούντηξε & έριξε κάτω την μία λάμπα. Η φωτιά απλώθηκε σε δευτερόλεπτα, πήραν φωτιά τα χράμια, η άλλη λάμπα & ο μπερντές έγινε παρανάλωμα. Ισα που προλάβαμε να βγούμε έξω, ρίχνοντάς τον κάτω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν παρενέβησαν οι μεγάλοι για να ανοίξουν την βρύση της αυλής, έσπασε & η βάνα. Ετσι μέχρι να φέρουν νερό μέσα από τα σπίτια είχε αρπάξει & η κληματαριά από πάνω. Εγιναν όλα στάχτη, μπερντές, καραγκιόζηδες, πικάπ, τραπεζάκια, & ένα μέρος της κληματαριάς. Η πρεμιέρα έγινε αποκαίδια.
Ετσι & τώρα. Οι πρόβες τελείωσαν επιτυχώς. Η μέρα της μεγάλης πρεμιέρας ανατέλει. Οι καραγκιοζοπαίχτες είναι ήδη εδώ & έτοιμοι. Αλοίμονο στους Καραγκιόζηδες & στον μπερντέ τους.
Ιάκωβος Τίγκας
Είχα την ευτυχή συγκυρία να βιώσω τα παιδικά μου χρόνια, σε μιά όμορφη φτωχογειτονιά της Αθήνας, την εποχή που ήταν γεμάτη με αυλές & γιασεμιά, φούλια & γεράνια. Είχα όμορφες παιδικές εμπειρίες. Εκείνη που θα μου μείνει αξέχαστη, ήταν τότε που τρείς φίλοι, αποφασίσαμε να δώσουμε παράσταση Καραγκιόζη, στα υπόλοιπα παιδιά της γειτονιάς των Σεπολίων. Δύο εβδομάδες ετοιμάζαμε την παράσταση. Βάλαμε & πινακίδα στην αυλόπορτα όπου την αναγγείλαμε με εισιτήριο 0,50 λεπτά της δραχμής.
Αγοράσαμε τις χάρτινες φιγούρες, & τις κολήσαμε επάνω σε σκληρά χαρτόνια. Με κοπιδάκια, χαράξαμε τα απαραίτητα ανοίγματα που ήταν σχεδιασμένα επάνω στις φιγούρες, για να περνάει το φως. Προσαρμόσαμε επάνω στις φιγούρες ξύλινες λαβές με μεντεσεδάκια για να μπορούν να γυρίζουν πίσω μπρός. Τελαρώσαμε ένα λεπτό καραβόπανο ικανών διαστάσεων, που θα έπαιζε τον ρόλο της οθόνης. Φτιάξαμε μιά αυτοσχέδια σκηνή με χράμια & την βοήθεια των σχοινιών που οι μαννάδες μας άπλωναν τα ρούχα. Για φωτισμό χρησιμοποιήσαμε δύο λάμπες πετρελαίου αριστερά & δεξιά μέσα από την οθόνη.
Μαζευόμαστε αχάραγα στην αυλή μου & δουλεύαμε για να τα ετοιμάσουμε, όλη μέρα.
Την παραμονή της παράστασης ήταν όλα έτοιμα. Ο μπερντές στημένος. Η παράσταση που θα δίναμε την επομένη ήταν: "ο Καραγκιόζης φούρναρης". Για την μουσική χρησιμοποιήσαμε ένα πικάπ με μπαταρία & βυνίλιο. Δεν έμενε παρά να γίνουν οι πρόβες. Με θεατές τους γονείς μας, μόλις σκοτείνιασε ξεκινήσαμε τις πρόβες. Θυμάμαι εγώ έκανα τον Καραγκιόζη & τον Χατζατζάρη. Ο Μάκης έκανε τον Μπαρμπα Γιώργο & τον Πασά. Ο Αντώνης με την ψιλή φωνή, τον Σιόρ Διονύση, τον Νιόνιο & τα κολητήρια. Οι πρόβες πήγαν καλά. Πρώτη, δεύτερη, τρίτη, με τις υποδείξεις & τις διορθώσεις των μεγάλων, πήγανε τέλεια. Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες κράτησαν, οι μεγάλοι ξεμυαλυσμένοι ξέχασαν την ώρα. Κατά τις δύο το πρωί καλοκαιράκι, πανικόβλητοι μας μάζεψαν για ύπνο. Περιχαρείς & σίγουροι, δεν κοιμήθηκε κανείς. Ετσι ξημέρωσε η μεγάλη μέρα της πρεμιέρας. Οι γαλαρία της γειτονιάς μαζεύτηκαν από τις 6 το απόγευμα να δουν τις εγκαταστάσεις. Ηταν δύσκολο να τους συγκρατήσουμε. Ηθελαν να μπουν μέσα στον μπερντέ να δουν, όμως με περισπούδαστο ύφος τους απαγορεύσαμε. Μόλις άρχισε να σκοτεινιάζει, άρχισαν οι διαδικασίες της έναρξης της παράστασης. Είχαμε & μιά καραμούζα & σαλπίσαμε όπως στα θέατρα για να κάτσουν στις θέσεις τους οκλαδόν. Στο δεύτερο σάλπισμα τους είπαμε να βγάλουν τον σκασμό & ανάψαμε τις λάμπες πετρελαίου & φωτίστηκε η οθόνη. Μπήκαμε & οι τρείς μέσα στον μπερντέ & σαλπίσαμε την έναρξη. Βάλαμε την χαρακτηριστική μουσική της έναρξης τατατατατουρα .......
Ομως όπως όλοι οι καλλιτέχνες μπροστά στο κοινό πάθαμε τράκ. Ξεχνάγαμε τα λόγια μας, ξεχνάγαμε να αλοιώνουμε τις φωνές μας, αρχίσαμε να μιλάμε μεταξύ μας & ακουγόμαστε έξω, οι φιγούρες δεν ακούμπαγαν καλά στο καραβόπανο & δεν φαίνονταν, μας κατέλαβε πανικός, από τον οποίο δεν μπορέσαμε να ανακάμψουμε ποτέ καθώς προστέθηκε & το γιουχάϊσμα, "τα λεφτά μας θέλουμε", "χασάπηδες", "απατεώνες" & τα παρόμοια. Πάνω στον πανικό, κάποιος σκούντηξε & έριξε κάτω την μία λάμπα. Η φωτιά απλώθηκε σε δευτερόλεπτα, πήραν φωτιά τα χράμια, η άλλη λάμπα & ο μπερντές έγινε παρανάλωμα. Ισα που προλάβαμε να βγούμε έξω, ρίχνοντάς τον κάτω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν παρενέβησαν οι μεγάλοι για να ανοίξουν την βρύση της αυλής, έσπασε & η βάνα. Ετσι μέχρι να φέρουν νερό μέσα από τα σπίτια είχε αρπάξει & η κληματαριά από πάνω. Εγιναν όλα στάχτη, μπερντές, καραγκιόζηδες, πικάπ, τραπεζάκια, & ένα μέρος της κληματαριάς. Η πρεμιέρα έγινε αποκαίδια.
Ετσι & τώρα. Οι πρόβες τελείωσαν επιτυχώς. Η μέρα της μεγάλης πρεμιέρας ανατέλει. Οι καραγκιοζοπαίχτες είναι ήδη εδώ & έτοιμοι. Αλοίμονο στους Καραγκιόζηδες & στον μπερντέ τους.
Ιάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου