Απολογητική & Ερευνα

Τι είναι ο Χριστός!

 Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από τον πρόλογο ενός βιβλίου, του Μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελετίου, στο οποίο ο Δεσπότης κάνει "Απολογητική" την επιστήμη εκείνη της Θεολογίας που ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ τα γεγονότα της Σταύρωσης του θανάτου & της Ανάστασης του Χριστού, εκθέτοντας ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ & όχι απλά ενδεείξεις, συνεπικουρούμενες από 4 σύγχρονες επιστήμες: Την Ιατρική, την Νομική, την Ιστορία & την Λογική.Είναι η επιστήμη που το Ιερατείο & οι Θεολόγοι, έχουν πετάξει έξω γιατί δεν συμφαίρει, επειδή τους αφαιρεί πολλά από την εξουσία των μυθευμάτων γραιών, με τα οποία εξουσιάζουν & χειραγωγούν τους Λαούς με αποτέλεσμα το σημερινό κατάντημα & την καθυπόταξη της Ανθρωπότητας στον άνομο τον υιό της απωλείας.
Το βιβλίο τιτλοφορείται "Τι είναι ο Χριστός" & το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Δεν έχει καμιά σχέση με γεροντικά, & καταλογισμό ενοχής & απαγορεύσεων.

Ο Χριστιανισμός θέλει τον κάθεάνθρωπο να προβληματίζεται και να ερευνά
Για την τεκμηρίωση ενός ιστορικού γεγονότος έχουμε τρία είδη αποδείξεων:

Α. τις προφορικές μαρτυρίες
Β. τις γραπτές μαρτυρίες
Γ. τις πραγματικές αποδείξεις

Με την ιστορικο-δικαστική μέθοδο (στηρίζεται σε αυθεντικάαποδεικτικά στοιχεία και δεν προκαλεί αντιρρήσεις ιστορικά δικαιολογημένες) μπορώ νααποδείξω, ότι πήγα περίπατο, ότι το πρωί ήπια λίγο γάλα, ότι στην Εκκλησίασυζήτησα εγκάρδια με τον ιερέα.

Για θέματα ιστορικά η μέθοδος των φυσικών-θετικών επιστημών δεν έχει καμίαισχύ. Είναι εντελώς άχρηστη.
Απόδειξέ μου με την μέθοδο των φυσικών-θετικών επιστημών:

▪Υπήρξε ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ;
▪Ήταν επαναστάτης ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ;
▪Ήταν έξυπνος ο Αλκιβιάδης;
▪Ήταν φιλόσοφος ο Σωκράτης;
▪Ήταν ο Λένιν κουμουνιστής;
▪Πίστευε στον Χριστό ο Απόστολος Πέτρος;
Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι έξω από την σφαίρα των φυσικών αποδείξεων.Δεν μπορούν να αποδειχθούν:

▪Ούτε με τα μέσα της χημείας
▪Ούτε της αστρονομίας
▪Ούτε του ηλεκτρισμού

Μπορούν να ελεγχθούν με το κριτήριο της ιστορικο-δικαστικής μεθόδου. Ηιστορικο-δικαστική μέθοδος είναι απόλυτα σύμφωνη με την βασική αρχή τουΧριστιανισμού, ότι αξία έχει μόνο ότι ο άνθρωπος το δέχεται εκούσια και εντελώςελεύθερα. Γι’αυτό ο Χριστιανισμός θέλει τον κάθε άνθρωπο να προβληματίζεται και να ερευνά.

Να ερευνά! Μα όχι και να παραλογίζεται! Η έρευνα δεν είναι παραλογισμός!
Τι είναι επιστημονικός παραλογισμός;

▪Δείξε μου τον Θεό με το τηλεσκόπιο!
▪Δείξε μου την ψυχή στο μικροσκόπιο!
▪Δείξε μου, αν είναι ο Υιός ομοούσιος με τον Πατέρα, με χημικά πειράματα!
Δίκαια ο Ρώσος πρωτοπρ. Νικόλαος Ντεπουτάτωφ παρατηρεί ειρωνικά: Αν θέλεις ναχρησιμοποίησης την χημεία και το τηλεσκόπιο στον Χριστό, χρησιμοποίησέ τα πρώταστον Μέγα Αλέξανδρο και στον Ναπολέοντα. Και σίγουρος πια για τηναποτελεσματικότητα της μεθόδου σου, έλα να την εφαρμόσεις και στον Χριστό!
Ο Ρώσος μαρξιστής Γιούρι Σρέηντερ γράφει: «Το νήμα της ζωής ευρίσκεται στην βαθειάπίστη στον άνθρωπο και στις δυνάμεις του, στην πρόοδο της επιστήμης. Πιστεύω σ’ένα φωτεινό μέλλον, που το χτίζουν οι άνθρωποι».

Βέβαια τα 70 χρόνια προσπάθειας να χτισθεί το «φωτεινό μέλλον» από τουςανθρώπους με την επιστήμη, απόδειξε λάθος τον μαρξιστικό αυτόν συλλογισμό.
Μα το παράδοξο είναι και ότι ο ίδιος ο Γιούρι Σρέηντερ, συνεχίζοντας μεέκδηλο σκεπτικισμό για την ορθότητα των λόγων του, κάνει την εξής πολύτιμηδιαπίστωση-παρατήρηση:

«Η πεποίθηση ότι η επιστήμη είναι αλήθεια, και ότι η επιστημονική «αλήθεια»είναι κάτι το αδιαμφισβήτητο, αποτελεί τυπική μορφή δεισιδαιμονίας! Και είναιφοβερό να μεταβάλουμε τόσο άνετα την επιστήμη, από όργανο κριτικής ανάλυσης,δηλαδή από μέθοδο ελέγχου εγκυρότητας και ορθότητας των διαφόρων απόψεων, σεμέσο και όργανο προώθησης και επιβολής απόψεων»!

Ο χριστιανός λοιπόν ερευνά, η Εκκλησία προτρέπει τους πιστούς να ερευνήσουν.Όχι μόνο δεν εμποδίζει την έρευνα άλλα δοξάζει τον Χριστό ψάλλοντας: «Χαίρειςερευνώμενος δι’ ο Φιλάνθρωπε, προς τούτο προτρέπεις τον Θωμάν. Ή ακόμα και στηνΑγία Γραφή λέγει: «Ερευνάτε τας Γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήναιώνιον έχειν, και εκείναι εισιν αι μαρτυρούσαι περί Εμού» (Ιω. 5,39)
Η έρευνα των θεμάτων της πίστεως είναι υπόθεση ιερή όμως δεν αρκεί ναερευνούμε αλλά θα πρέπει να ερευνούμε σωστά.

Πολλοί άνθρωποι σήμερα ερευνούν την Αλήθεια της Εκκλησίας αλλά με λάθος τρόπο(και για λάθος λόγους). Πάνε στο βουνό για ψάρια και στην θάλασσα για λαγούςκαι γι’ αυτό τελικά πελαγώνουν, χάνονται μέσα στο πλήθος των πληροφοριών πουδεν μπορούν να τεκμηριώσουν αν έχουν βάση, αν είναι αληθινές… και αφού το μυαλότους έχει γεμίσει με όλα αυτά τότε στο τέλος μελετούν και την Αγία Γραφή,μελετούν τα λόγια του Χριστού που μιλά για τον εαυτό του. Και καταλήγουν ναπιστεύουν αυτά που λένε οι άλλοι για τον Χριστό και όχι τον ίδιο τον Χριστό πουμίλησε και για τον εαυτό Του.
Η έρευνα είναι ένα φυσικό έργο που προέρχεται από την σκέψη τουανθρώπου. Ψάχνει για το σωστό και την αλήθεια, κρίνοντας, ελέγχοντας,αμφισβητώντας.

Όμως πολλές φορές η σκέψη αντί να ψάχνει, μένει στις εκδηλώσεις της λειτουργίαςτης (κρίση, αμφιβολία, αμφισβήτηση, έρευνα) και μάλιστα τις κάνει από «μέσα»,«αυτοσκοπό». Τότε η σκέψη διαστρέφεται. Τότε ο άνθρωπος καταντά σκεπτικιστής(δηλ. άνθρωπος, που αμφισβητεί τα πάντα, χωρίς τελικά να ξέρει το γιατί!) καισοφιστής (δηλ. ένας σαδιστής του διαλόγου, που συνομιλεί, σαν να έχει μοναδικόσκοπό του, να φέρει τον συνομιλητή του σε αδιέξοδο.
Θέλει λοιπόν προσοχή ώστε ο άνθρωπος να μην χαθεί στο ψάξιμο και τελικάξεχάσει γιατί ξεκίνησε να ψάχνει…

Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου 
Ιάκωβος Τίγκας.