Το σύνδρομο του καθρέφτη & του ηχείου.
Φαντάστηκε ποτέ κανείς τον εαυτό του σαν μια μηχανή καταγραφής, γεγονότων, δραστηριοτήτων, σκέψεων & πράξεων; Γιατί όχι άλλωστε!!! Η λειτουργία της μνήμης, αυτό μαρτυράει, καθώς καταγράφει οτιδήποτε έλαβε χώρα από τότε που οι άνθρωποι έρχονται σε συνείδηση της ύπαρξής τους.
Ολοι οι άνθρωποι, ξενίζονται βλέποντας τον εαυτό τους σε βίντεο, ή ακούγοντας την φωνή τους ηχογραφημένη, πολλές φορές τρομάζουν, δυσκολευόμενοι να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ή την φωνή τους, & ενίοτε θεωρούν άσχημο αυτό που βλέπουν ή ακούνε.
Τα δημόσια πρόσωπα, έχουν εξοικειωθεί με το φαινόμενο το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό & οφείλεται σε συγκεκριμένες αιτίες.
Οσον αφορά την εικόνα του εαυτού μας, την βλέπουμε όλοι στον καθρέφτη ως είδωλο ανάποδα, δηλαδή την αριστερή πλευρά ως δεξιά & αντίστροφα. Εξιδανικεύουμε την εντύπωση που έχουμε για την εικόνα μας, σύμφωνα με αυτό που βλέπουμε μόνιμα.
Επειδή όμως το ανθρώπινο σώμα δεν είναι απόλυτα συμμετρικό, υπάρχουν μικροδιαφορές ανάμεσα στην αριστερή & την δεξιά πλευρά, οι οποίες σηματοδοτούν & την κινούμενη εικόνα του εαυτού μας, τις οποίες δεν μπορούμε να αντιληφθούμε από τον καθρέφτη, αλλά φαίνονται έντονα, όταν δούμε τον εαυτό μας σε βίντεο, όπως μας βλέπουν οι άλλοι, οι οποίοι μας έχουν συνηθίσει έτσι & δεν τους κάνουμε εντύπωση. Αυτές οι μικροδιαφορές είναι αυτές που μας ξενίζουν & καταδεικνύουν ασχήμιες εκτός της εξιδανίκευσης του καθρέφτη μας.
Οσον αφορά τον ήχο της φωνής μας, τον ακούμε μέσα από το ηχείο του κρανίου μας & του σώματός μας, παραποιημένο, εξιδανικεύοντας την αντίληψη που έχουμε για την φωνή μας, με βάση αυτό που ακούμε μόνιμα. Οταν ακούσουμε την φωνή μας ηχογραφημένη, την ακούμε όπως την ακούνε οι άλλοι χωρίς να τους κάνει εντύπωση, χωρίς την παραμόρφωση του σωματικού-κρανιακού ηχείου μας. Αυτό είναι που μας ξενίζει & πολλές φορές καταδεικνύει ασχήμιες, (βραχνάδες, συριγμούς κλπ) που δεν γίνονται αντιληπτοί από την εξιδανίκευση της υποκειμενικής παραμόρφωσης.
Ερχεται λοιπόν η χρονική περίοδος για όλους μας, όπου θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα οδυνηρό replay. Το replay της ζωής μας, από τότε που αποκτήσαμε συνείδηση ύπαρξης.
Κάθε μέρα που περνάει φτάνουμε όλοι όλο & πιο κοντά σε αυτήν την οδυνηρή χρονική περίοδο.
Το Facebook εξ απαλών ονύχων μας δείχνει πως περίπου θα είναι, όταν σαν σήμερα, μας θυμίζει αναρτήσεις του παρελθόντος, καθησυχάζοντάς μας παράλληλα ότι αυτό, δεν θα το δουν άλλοι εκτός εάν το κοινοποιήσουμε!!! (Πολύ διδακτικό όντως...)
Οταν λοιπόν θα αρχίσει να παίζει αυτό το ατομικό αμοντάριστο replay, θα δούμε & θα ακούσουμε & παρουσία τρίτων, κυρίως αυτών με τους οποίους αλληλεπιδράσαμε, ή εκπροσώπων τους, λόγια, γραπτά, διαλογισμούς, πράξεις, τα οποία θα μας προκαλέσουν τρόμο, ντροπή & όνειδος. Πράγματα που έχουμε ξεχάσει ίσως, ή απωθήσει σε αυτό που οι αυτοαποκαλούμενοι ψυχίατροι & ψυχαναλυτές ονομάζουν ασυνείδητο & υποσυνείδητο. Θα αναρωτηθούμε πως είναι δυνατόν να συνέβησαν από εμάς κάποια πράγματα.
Το όνειδος του κατηγορούμενου, με τις αποδείξεις των εγκλημάτων του να ξετυλίγονται εμπρός του, & να είναι αδύναμος να ορθώσει οποιαδήποτε υπεράσπιση του εαυτού του.
Από την μια, θα υπάρχουν οι κατήγοροι, που θα επαυξάνουν & θα απαιτούν τιμωρία ακόμη & για ελαφριά παραπατήματα, & από την άλλη οι υπερασπιστές, που θα προσπαθούν να δικαιολογήσουν ακόμη & τα αδικαιολόγητα, αντιπαραθέτοντας τα άξια επαίνων, γιατί σίγουρα υπάρχουν & αυτά στο replay.
Το ζητούμενο είναι η ετυμηγορία, μετά την ολοκλήρωση της οδυνηρής αυτής διαδικασίας, από την οποία θα περάσουμε όλοι ανεξαιρέτως, & την οποία εμείς οι ίδιοι θα απαγγείλουμε αβίαστα στον εαυτό μας. Θα υπάρξει λύτρωση, πόση οίνου & εύφρανση καρδίας; ή θα υπάρξουν αθεράπευτες ενοχές με εν δυνάμει μελλοντική λύτρωση;
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε, αν μπορούμε, καθώς υπάρχουν μερικά πράγματα τα οποία δεν αλλάζουν, είτε επειδή είναι πάθη, είτε επειδή δεν είναι αντιληπτά.
Κατ΄αρχήν καλό είναι να ξεκινήσουμε από τώρα αναπαραγωγή του replay, ακόμη & στην περίπτωση που δεν μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε ξανά με τους ίδιους ανθρώπους.
Το επιθυμητό είναι να σβηστούν σκηνές επώδυνες από το replay ή εάν δεν σβηστούν να θεωρηθούν ως μη γενόμενες, που δεν λαμβάνονται υπόψη, δεν καταλογίζονται. Πως & με τι τρόπο γίνεται αυτό; Στο σημείο αυτό θα παραθέσω απόσπασμα από το κεφάλαιο 7 της Αποκάλυψης:
“... Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, περιβεβλημένους στολὰς λευκάς, καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν·... οὗτοι οἱ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς λευκὰς τίνες εἰσὶ καὶ πόθεν ἦλθον; 14 καὶ εἴρηκα αὐτῷ· κύριέ μου, σὺ οἶδας. καὶ εἶπέ μοι· οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης, καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου ...”
Εκτός από τα όσα ειπώθηκαν, υπάρχουν & οι άλλοι, αυτοί που όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, δεν καταλαβαίνουν Χριστό & τίποτε:
“... Φησίν ὁ παράνομος τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ, οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ· 3 ὅτι ἐδόλωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ εὑρεῖν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ καὶ μισῆσαι. 4 τὰ ῥήματα τοῦ στόματος αὐτοῦ ἀνομία καὶ δόλος, οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι τοῦ ἀγαθῦναι· 5 ἀνομίαν διελογίσατο ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ, παρέστη πάσῃ ὁδῷ οὐκ ἀγαθῇ, κακίᾳ δὲ οὐ προσώχθισε....”
Γι αυτούς, ...τελίτσες...
Ιάκωβος Τίγκας
Ολοι οι άνθρωποι, ξενίζονται βλέποντας τον εαυτό τους σε βίντεο, ή ακούγοντας την φωνή τους ηχογραφημένη, πολλές φορές τρομάζουν, δυσκολευόμενοι να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ή την φωνή τους, & ενίοτε θεωρούν άσχημο αυτό που βλέπουν ή ακούνε.
Τα δημόσια πρόσωπα, έχουν εξοικειωθεί με το φαινόμενο το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό & οφείλεται σε συγκεκριμένες αιτίες.
Οσον αφορά την εικόνα του εαυτού μας, την βλέπουμε όλοι στον καθρέφτη ως είδωλο ανάποδα, δηλαδή την αριστερή πλευρά ως δεξιά & αντίστροφα. Εξιδανικεύουμε την εντύπωση που έχουμε για την εικόνα μας, σύμφωνα με αυτό που βλέπουμε μόνιμα.
Επειδή όμως το ανθρώπινο σώμα δεν είναι απόλυτα συμμετρικό, υπάρχουν μικροδιαφορές ανάμεσα στην αριστερή & την δεξιά πλευρά, οι οποίες σηματοδοτούν & την κινούμενη εικόνα του εαυτού μας, τις οποίες δεν μπορούμε να αντιληφθούμε από τον καθρέφτη, αλλά φαίνονται έντονα, όταν δούμε τον εαυτό μας σε βίντεο, όπως μας βλέπουν οι άλλοι, οι οποίοι μας έχουν συνηθίσει έτσι & δεν τους κάνουμε εντύπωση. Αυτές οι μικροδιαφορές είναι αυτές που μας ξενίζουν & καταδεικνύουν ασχήμιες εκτός της εξιδανίκευσης του καθρέφτη μας.
Οσον αφορά τον ήχο της φωνής μας, τον ακούμε μέσα από το ηχείο του κρανίου μας & του σώματός μας, παραποιημένο, εξιδανικεύοντας την αντίληψη που έχουμε για την φωνή μας, με βάση αυτό που ακούμε μόνιμα. Οταν ακούσουμε την φωνή μας ηχογραφημένη, την ακούμε όπως την ακούνε οι άλλοι χωρίς να τους κάνει εντύπωση, χωρίς την παραμόρφωση του σωματικού-κρανιακού ηχείου μας. Αυτό είναι που μας ξενίζει & πολλές φορές καταδεικνύει ασχήμιες, (βραχνάδες, συριγμούς κλπ) που δεν γίνονται αντιληπτοί από την εξιδανίκευση της υποκειμενικής παραμόρφωσης.
Ερχεται λοιπόν η χρονική περίοδος για όλους μας, όπου θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα οδυνηρό replay. Το replay της ζωής μας, από τότε που αποκτήσαμε συνείδηση ύπαρξης.
Κάθε μέρα που περνάει φτάνουμε όλοι όλο & πιο κοντά σε αυτήν την οδυνηρή χρονική περίοδο.
Το Facebook εξ απαλών ονύχων μας δείχνει πως περίπου θα είναι, όταν σαν σήμερα, μας θυμίζει αναρτήσεις του παρελθόντος, καθησυχάζοντάς μας παράλληλα ότι αυτό, δεν θα το δουν άλλοι εκτός εάν το κοινοποιήσουμε!!! (Πολύ διδακτικό όντως...)
Οταν λοιπόν θα αρχίσει να παίζει αυτό το ατομικό αμοντάριστο replay, θα δούμε & θα ακούσουμε & παρουσία τρίτων, κυρίως αυτών με τους οποίους αλληλεπιδράσαμε, ή εκπροσώπων τους, λόγια, γραπτά, διαλογισμούς, πράξεις, τα οποία θα μας προκαλέσουν τρόμο, ντροπή & όνειδος. Πράγματα που έχουμε ξεχάσει ίσως, ή απωθήσει σε αυτό που οι αυτοαποκαλούμενοι ψυχίατροι & ψυχαναλυτές ονομάζουν ασυνείδητο & υποσυνείδητο. Θα αναρωτηθούμε πως είναι δυνατόν να συνέβησαν από εμάς κάποια πράγματα.
Το όνειδος του κατηγορούμενου, με τις αποδείξεις των εγκλημάτων του να ξετυλίγονται εμπρός του, & να είναι αδύναμος να ορθώσει οποιαδήποτε υπεράσπιση του εαυτού του.
Από την μια, θα υπάρχουν οι κατήγοροι, που θα επαυξάνουν & θα απαιτούν τιμωρία ακόμη & για ελαφριά παραπατήματα, & από την άλλη οι υπερασπιστές, που θα προσπαθούν να δικαιολογήσουν ακόμη & τα αδικαιολόγητα, αντιπαραθέτοντας τα άξια επαίνων, γιατί σίγουρα υπάρχουν & αυτά στο replay.
Το ζητούμενο είναι η ετυμηγορία, μετά την ολοκλήρωση της οδυνηρής αυτής διαδικασίας, από την οποία θα περάσουμε όλοι ανεξαιρέτως, & την οποία εμείς οι ίδιοι θα απαγγείλουμε αβίαστα στον εαυτό μας. Θα υπάρξει λύτρωση, πόση οίνου & εύφρανση καρδίας; ή θα υπάρξουν αθεράπευτες ενοχές με εν δυνάμει μελλοντική λύτρωση;
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε, αν μπορούμε, καθώς υπάρχουν μερικά πράγματα τα οποία δεν αλλάζουν, είτε επειδή είναι πάθη, είτε επειδή δεν είναι αντιληπτά.
Κατ΄αρχήν καλό είναι να ξεκινήσουμε από τώρα αναπαραγωγή του replay, ακόμη & στην περίπτωση που δεν μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε ξανά με τους ίδιους ανθρώπους.
Το επιθυμητό είναι να σβηστούν σκηνές επώδυνες από το replay ή εάν δεν σβηστούν να θεωρηθούν ως μη γενόμενες, που δεν λαμβάνονται υπόψη, δεν καταλογίζονται. Πως & με τι τρόπο γίνεται αυτό; Στο σημείο αυτό θα παραθέσω απόσπασμα από το κεφάλαιο 7 της Αποκάλυψης:
“... Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, περιβεβλημένους στολὰς λευκάς, καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν·... οὗτοι οἱ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς λευκὰς τίνες εἰσὶ καὶ πόθεν ἦλθον; 14 καὶ εἴρηκα αὐτῷ· κύριέ μου, σὺ οἶδας. καὶ εἶπέ μοι· οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης, καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου ...”
Εκτός από τα όσα ειπώθηκαν, υπάρχουν & οι άλλοι, αυτοί που όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, δεν καταλαβαίνουν Χριστό & τίποτε:
“... Φησίν ὁ παράνομος τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ, οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ· 3 ὅτι ἐδόλωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ εὑρεῖν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ καὶ μισῆσαι. 4 τὰ ῥήματα τοῦ στόματος αὐτοῦ ἀνομία καὶ δόλος, οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι τοῦ ἀγαθῦναι· 5 ἀνομίαν διελογίσατο ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ, παρέστη πάσῃ ὁδῷ οὐκ ἀγαθῇ, κακίᾳ δὲ οὐ προσώχθισε....”
Γι αυτούς, ...τελίτσες...
Ιάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου