Συγκέντρωση στο Σύνταγμα; ή κρεμάλες;
Η αθανασία σου καθαρέ, νομοταγή, λογικέ, ασφαλισμένε,
εξευρωπαϊσμένε, φυσιολογικέ πολίτη αυτής της χώρας κρατάει όσο ένα γαβ
του Λουκάνικου.
Ένα γαβ του Λουκάνικου και ένα μήνυμα σε πλακάτ του Μητσάρα. Έτσι μετριέται η αθανασία.
Με τις λίγες λέξεις σε ένα άσπρο χαρτόνι και με τα πόσα γαβγίσματα έκανες υπερασπιζόμενος την Αξιοπρέπεια. -
Επειδή ακούω για την άμεση ανάγκη για εξέγερση να εκφράζεται από οπαδούς
κομμάτων, να επισημάνω ότι. Για να γίνει εξέγερση, οι κκ Τσίπρας,
Καμμένος, ο Μπούλης του ΚΚΕ & όποιος άλλος θεωρεί τον εαυτό του
αντιστασιακό, να βγούν στους δρόμους κατεβάζοντας & τον Λαό,
απέχοντας από την σικέ ψήφο εμπιστοσύνης, διότι με την παρουσία τους
εκεί νομιμοποιούν & το κάνουν σκόπιμα, την καραγκιόζ μπερντέ
συζήτηση. Ας αφήσουν λοιπόν το δούλεμα & ας μην υποτιμούν την
νοημοσύνη μας.Πουλημένα τομάρια, καθίκια είναι όλοι τους.
Ιάκωβος Τίγκας
Ένα γαβ του Λουκάνικου και ένα μήνυμα σε πλακάτ του Μητσάρα. Έτσι μετριέται η αθανασία.
Με τις λίγες λέξεις σε ένα άσπρο χαρτόνι και με τα πόσα γαβγίσματα έκανες υπερασπιζόμενος την Αξιοπρέπεια. -
Ιάκωβος Τίγκας
Οι περισσότεροι γλάροι δε νοιάζονται να μάθουν παρά μόνο τα πιο βασικά πράγματα για το πέταγμα –πώς να πετούν απ’ την ακτή στην τροφή τους και πίσω πάλι. Για τους περισσότερους γλάρους σημασία δεν έχει το πέταγμα, αλλά το φαγητό. Για τούτον, όμως, το γλάρο σημασία δεν είχε το φαγητό, αλλά το πέταγμα. Πάνω από κάθε τι άλλο, ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρος αγαπούσε να πετάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας τέτοιος τρόπος σκέψης δεν ήταν, καθώς ανακάλυψε, το καλύτερο μέσο για να γίνεις αγαπητός στ’ άλλα πουλιά. Ακόμα και οι γονείς του ένιωθαν απογοήτευση όταν ο Ιωνάθαν περνούσε μέρες ολόκληρες μόνος, κάνοντας εκατοντάδες χαμηλές πτήσεις με ακίνητα φτερά, κάνοντας δοκιμές.
Δεν ήξερε λόγου χάρη το γιατί, όμως, όταν πετούσε πάνω απ’ το νερό, σε ύψος μικρότερο απ’ το μισό άνοιγμα των φτερών του, μπορούσε να μείνει στον αέρα περισσότερο και με μικρότερη προσπάθεια. Οι πτήσεις με ακίνητα τα φτερά του τελείωναν όχι με το συνηθισμένο πλατσούρισμα των ποδιών στη θάλασσα, αλλά μ’ ένα μακρύ, πλατύ αυλάκι καθώς άγγιζε την επιφάνεια με τα πόδια αεροδυναμικά δεμένα πάνω στο κορμί του. Όταν άρχισε να γλιστρά για να προσγειωθεί με μαζεμένα τα πόδια του στην παραλία, όταν δρασκέλιζε το μήκος της γλίστρας του στην άμμο, οι γονείς του ήσαν στ’ αλήθεια πολύ απογοητευμένοι.
-Γιατί Ίων, γιατί;, ρωτούσε η μάνα του. -Γιατί είναι τόσο δύσκολο, Ίων, να είσαι όπως όλα τ’ άλλα πουλιά στο σμήνος; Γιατί δεν μπορείς ν’ αφήσεις το χαμηλό πέταγμα στους άλμπατρος, στους πελεκάνους; Γιατί δεν τρως; Γιόκα μου, είσαι φτερό και κόκκαλο!
-Μάνα, δε με πειράζει νάμαι φτερό και κόκκαλο. Θέλω μόνο να ξέρω τί μπορώ και τι δε μπορώ να κατορθώσω στον αέρα. Τίποτ’ άλλο. Θέλω να ξέρω.
-Άκου εδώ Ιωνάθαν, είπε ο πατέρας του, όχι δίχως καλοσύνη. -Ο χειμώνας πλησιάζει. Οι βάρκες θάναι λιγοστές και τ’ αφρόψαρα θα κολυμπούν βαθιά. Αν πρέπει κάτι να μελετήσεις, μελέτα την τροφή και πώς να την εξασφαλίσεις. Αυτή η υπόθεση με τις πτήσεις είναι πολύ καλή, αλλά μια πτήση μ’ ακίνητα φτερά δεν τρώγεται. Το ξέρεις. Μη ξεχνάς πως αν πετάς είναι για να τρως.
Ο Ιωνάθαν έσκυψε το κεφάλι υπάκουα. Για λίγες μέρες προσπάθησε να φερθεί όπως οι άλλοι γλάροι· προσπάθησε στ’ αλήθεια, κρώζοντας και πολεμώντας με το σμήνος γύρω στις αποβάθρες και τις ψαρόβαρκες, βουτώντας πάνω σε αποκόμματα ψάρι και ψωμί. Κι όμως δεν τα κατάφερνε.
Δεν έχει κανένα νόημα, σκέφτηκε, αφήνοντας σκόπιμα να πέσει, αφού την κέρδισε με χίλιους κόπους, μια αντσούγια σ’ έναν πεινασμένο γερογλάρο που τον κυνηγούσε. Θα μπορούσα ν’ ασχοληθώ όλ’ αυτό το διάστημα μαθαίνοντας να πετάω. Έχει τόσα να μάθει κανείς.
Και πολύ σύντομα ο Ιωνάθαν Γλάρος ξανάφυγε μόνος πάλι, πέρα στ’ ανοιχτά, πεινασμένος, ευτυχισμένος, μαθαίνοντας.»
(Απόσπασμα «Ο Γλάρος Ιωνάθαν», Ρίτσαρντ Μπαχ)
http://akep.blogspot.gr/