Μα οι συνιστώσες της φαυλότητας,
που οδηγούν στην Συνισταμένη "δύναμη" του "Πλανητάρχη"
Πολλοί είναι εκείνοι που λένε ότι, η Παγκόσμια ελίτ που μας έχει κάτσει
στον σβέρκο, οδηγεί τα πράγματα στον άκρατο φασισμό της Νέας Τάξης
πραγμάτων.
Εγώ θα διαφωνήσω, ξεκινώντας από την Ελλάδα & την μαύρη κωμωδία που παίζεται στις πλάτες των Ελλήνων, αρχής γενομένης από το 2011.
Ποιοί ήταν εκείνοι που διόρησαν τους απατεώνες υπαλλήλους των δανειστών; Και όχι μόνον τους διόρησαν αλλά τους ξαναδιόρησαν, & πίστεψαν & πιστεύουν σε αντιμνημονιακές κορώνες.
Γιατί δεν μπόρεσαν να διακρίνουν; Και τι έπρεπε να κάνουν; Ας προσεγγίσουμε τα ερωτήματα αυτά μπας & βγάλουμε άκρη.
Ολοι άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε υποστεί τις συναίπειες της μαύρης κωμοδίας των τριών τελευταίων χρόνων. Αυτό το λίγο ή πολύ είναι εκείνο που φταίει.Αυτοί που έπαθαν τις μεγαλύτερες ζημιές, είναι αυτοί που δεν ανήκουν σε ομάδες, κομματικές, πολιτιστικές, συλλόγους, θρησκευτικές κάστες. Οι ανοργάνωτοι. Οι ανεξάρτητοι ακτιβιστές σε αντίθεση με ομαδοποιημένους ακτιβιστές, που ή δεν έπαθαν τίποτε, ή έπαθαν λιγότερα.Οσον αφορά τις ομάδες, επίσης λίγα έπαθαν. Και αυτό οφείλεται στο ότι, οι εξελίξεις, όσο & αν φαίνεται παράξενο, προκαθορίζονται από τις κατευθυνόμενες ομάδες & την κατευθυνόμενη σκέψη, που οδηγεί σε λόγο & έργα, που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με την κατά συνείδηση βούληση.
Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί οι άνθρωποι αυτοί, έχουν ανάγκη από την "προστασία" που προσφέρουν αυτές οι ομάδες-χώροι. Δεν αντέχουν την μοναξιά του σχοινοβάτη, η οποία ομολογουμένως είναι πολύ σκληρή.
Οταν λοιπόν η εξάρτηση αυτή γίνεται ανάγκη, οι άνθρωποι κάθε μέρα, λίγο λίγο, παραχωρούν, υποχωρούν, υπαναχωρούν, δίνουν γην & ύδωρ. Ταυτόχρονα προσπαθώντας να αμβλύνουν τον έλεγχο της συνείδησης, αυτοκοροϊδεύονται με καντηλάκια, προσευχές, επίκληση νόμων, μέχρι που χάνουν το μέτρο τελείως, αυτοϋπνούνται & προκειμένου να ησυχάσουν, αποκοιμίζουν ολοσχερώς τον όποιο έλεγχο & αρχίζουν & πιστεύουν ότι πράτουν το σωστό. Τότε, αρχίζουν οι ψυχικές διαταρραχές.
Οι Σοδομικές καταστάσεις ζωής των ανθρώπων, εμφανιζόμενες ως σύγχρονες αντιλήψεις, κόντρα στις αναχρονιστικές & ακραίες αντιλήψεις του περασμένου μισού του αιώνα που διανύουμε, έφτασαν στο άλλο άκρο & δυσχεραίνουν την αντίληψη της παραβίασης της ελευθερίας & των αξιών, καθιστώντας πιό εύκολη την ένταξη σε ομάδες, & πιό αναγκαία την υλική συμφεροντολογία.
Αυτές λοιπόν είναι οι συνιστώσες, ο καθένας μόνος του & όλοι ως σύνολα αντιμαχόμενα αλλά ελεγχόμενα, είναι εκείνες που καθιέρωσαν την φαυλότητα. Πρώτα πίσω από την πόρτα ενός εκάστου, μετά στην γειτονιά του, μετά στην εργασία του, στην ομάδα, στην κοινωνία. Μια διαλυμένη & φαύλη κοινωνία, όπου πλέον δεν λειτουργούν οι δομές της & οι θεσμοί της.Αυτή η κοινωνία επόμενο είναι ότι θα εκλέξει εκπροσώπους ισάξιούς της. Ισχύει δηλαδή το αξίωμα ότι κάθε Λαός είναι άξιος των Ηγετών του.Ταυτόχρονα, οι συνιστώσες της φαυλότητας, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν, ότι αυτές ευθύνονται για τα όσα επίσης υφίστανται, αλλά & για όσα θα υποστούν αυτοί που έπαθαν τα λίγα.
Ετσι λοιπόν, οι συνιστώσες με την στάση τους, έχουν δημιουργήσει την ανάγκη μιάς συνισταμένης δύναμης σωτηρίας. Αυτής του "Πλανητάρχη" όπως θα νομίζει.Ανάμεσα στις συνιστώσες δυνάμεις όμως, υπάρχουν μονάδες, οι οποίοι επιμένουν να πολιτεύονται ανεξάρτητα & κατά συνείδηση.
Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή έτσι είναι φτιαγμένοι. Διαφορετικοί, είναι οι λεγόμενοι "γραφικοί", οι απροσάρμοστοι, & στο τέλος καταλήγουν σχοινοβάτες.
Αυτοί δεν νοιώθουν την ανάγκη "Πλανητάρχη", δεν νοιώθουν την ανάγκη της υλικής συμφεροντολογίας. Δεν αγοράζονται, δεν πωλούνται, δεν υποτάσονται. Γιατί δεν είναι φαύλοι. Γιατί τα έχουν τακτοποιημένα στο μυαλό τους & απαιτούν λειτουργία θεσμών & δομών, Δικαιοσύνης & ισότητας. Και εκεί αρχίζει η σύγκρουση με τους διπλανούς τους. Κάποιοι φτάνουν να γίνουν & "Εχθροί του Λαού", σαν τον γιατρό του Ερρίκου Υψεν. Και τότε, τότε η οικογένεια γίνεται Εστία πυρός.
Γι αυτό λοιπόν, ας ξεκινήσουμε μέσα & πίσω από την πόρτα μας. Και ας ανάψουμε την φωτιά της Σωτηρίας & της Λύτρωσης.
Iάκωβος Τίγκας
Εγώ θα διαφωνήσω, ξεκινώντας από την Ελλάδα & την μαύρη κωμωδία που παίζεται στις πλάτες των Ελλήνων, αρχής γενομένης από το 2011.
Ποιοί ήταν εκείνοι που διόρησαν τους απατεώνες υπαλλήλους των δανειστών; Και όχι μόνον τους διόρησαν αλλά τους ξαναδιόρησαν, & πίστεψαν & πιστεύουν σε αντιμνημονιακές κορώνες.
Γιατί δεν μπόρεσαν να διακρίνουν; Και τι έπρεπε να κάνουν; Ας προσεγγίσουμε τα ερωτήματα αυτά μπας & βγάλουμε άκρη.
Ολοι άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε υποστεί τις συναίπειες της μαύρης κωμοδίας των τριών τελευταίων χρόνων. Αυτό το λίγο ή πολύ είναι εκείνο που φταίει.Αυτοί που έπαθαν τις μεγαλύτερες ζημιές, είναι αυτοί που δεν ανήκουν σε ομάδες, κομματικές, πολιτιστικές, συλλόγους, θρησκευτικές κάστες. Οι ανοργάνωτοι. Οι ανεξάρτητοι ακτιβιστές σε αντίθεση με ομαδοποιημένους ακτιβιστές, που ή δεν έπαθαν τίποτε, ή έπαθαν λιγότερα.Οσον αφορά τις ομάδες, επίσης λίγα έπαθαν. Και αυτό οφείλεται στο ότι, οι εξελίξεις, όσο & αν φαίνεται παράξενο, προκαθορίζονται από τις κατευθυνόμενες ομάδες & την κατευθυνόμενη σκέψη, που οδηγεί σε λόγο & έργα, που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με την κατά συνείδηση βούληση.
Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί οι άνθρωποι αυτοί, έχουν ανάγκη από την "προστασία" που προσφέρουν αυτές οι ομάδες-χώροι. Δεν αντέχουν την μοναξιά του σχοινοβάτη, η οποία ομολογουμένως είναι πολύ σκληρή.
Οταν λοιπόν η εξάρτηση αυτή γίνεται ανάγκη, οι άνθρωποι κάθε μέρα, λίγο λίγο, παραχωρούν, υποχωρούν, υπαναχωρούν, δίνουν γην & ύδωρ. Ταυτόχρονα προσπαθώντας να αμβλύνουν τον έλεγχο της συνείδησης, αυτοκοροϊδεύονται με καντηλάκια, προσευχές, επίκληση νόμων, μέχρι που χάνουν το μέτρο τελείως, αυτοϋπνούνται & προκειμένου να ησυχάσουν, αποκοιμίζουν ολοσχερώς τον όποιο έλεγχο & αρχίζουν & πιστεύουν ότι πράτουν το σωστό. Τότε, αρχίζουν οι ψυχικές διαταρραχές.
Οι Σοδομικές καταστάσεις ζωής των ανθρώπων, εμφανιζόμενες ως σύγχρονες αντιλήψεις, κόντρα στις αναχρονιστικές & ακραίες αντιλήψεις του περασμένου μισού του αιώνα που διανύουμε, έφτασαν στο άλλο άκρο & δυσχεραίνουν την αντίληψη της παραβίασης της ελευθερίας & των αξιών, καθιστώντας πιό εύκολη την ένταξη σε ομάδες, & πιό αναγκαία την υλική συμφεροντολογία.
Αυτές λοιπόν είναι οι συνιστώσες, ο καθένας μόνος του & όλοι ως σύνολα αντιμαχόμενα αλλά ελεγχόμενα, είναι εκείνες που καθιέρωσαν την φαυλότητα. Πρώτα πίσω από την πόρτα ενός εκάστου, μετά στην γειτονιά του, μετά στην εργασία του, στην ομάδα, στην κοινωνία. Μια διαλυμένη & φαύλη κοινωνία, όπου πλέον δεν λειτουργούν οι δομές της & οι θεσμοί της.Αυτή η κοινωνία επόμενο είναι ότι θα εκλέξει εκπροσώπους ισάξιούς της. Ισχύει δηλαδή το αξίωμα ότι κάθε Λαός είναι άξιος των Ηγετών του.Ταυτόχρονα, οι συνιστώσες της φαυλότητας, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν, ότι αυτές ευθύνονται για τα όσα επίσης υφίστανται, αλλά & για όσα θα υποστούν αυτοί που έπαθαν τα λίγα.
Ετσι λοιπόν, οι συνιστώσες με την στάση τους, έχουν δημιουργήσει την ανάγκη μιάς συνισταμένης δύναμης σωτηρίας. Αυτής του "Πλανητάρχη" όπως θα νομίζει.Ανάμεσα στις συνιστώσες δυνάμεις όμως, υπάρχουν μονάδες, οι οποίοι επιμένουν να πολιτεύονται ανεξάρτητα & κατά συνείδηση.
Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή έτσι είναι φτιαγμένοι. Διαφορετικοί, είναι οι λεγόμενοι "γραφικοί", οι απροσάρμοστοι, & στο τέλος καταλήγουν σχοινοβάτες.
Αυτοί δεν νοιώθουν την ανάγκη "Πλανητάρχη", δεν νοιώθουν την ανάγκη της υλικής συμφεροντολογίας. Δεν αγοράζονται, δεν πωλούνται, δεν υποτάσονται. Γιατί δεν είναι φαύλοι. Γιατί τα έχουν τακτοποιημένα στο μυαλό τους & απαιτούν λειτουργία θεσμών & δομών, Δικαιοσύνης & ισότητας. Και εκεί αρχίζει η σύγκρουση με τους διπλανούς τους. Κάποιοι φτάνουν να γίνουν & "Εχθροί του Λαού", σαν τον γιατρό του Ερρίκου Υψεν. Και τότε, τότε η οικογένεια γίνεται Εστία πυρός.
Γι αυτό λοιπόν, ας ξεκινήσουμε μέσα & πίσω από την πόρτα μας. Και ας ανάψουμε την φωτιά της Σωτηρίας & της Λύτρωσης.
Iάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου