Η έννοια της αμαρτίας

ΑΜΑΡΤΙΑ Η ΛΑΘΟΣ;

Ποιά είναι η έννοια της αμαρτίας;

Ετυμολογικά η λέξη αμαρτία, σημαίνει την έλειψη αρτιότητας, δηλαδή το ατελές το λάθος.

Αμαρτωλός είναι λοιπόν εκείνος που κάνει λάθη, που δεν είναι άρτιος, δεν είναι τέλειος.

Δυστυχώς η προσέγγιση της αμαρτίας από την Εκκλησία είναι & αυτή αμαρτία δηλαδή λάθος.

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πηγαίνουν στον ιερέα να πάρουν την "ευχούλα" όπως λένε, καθώς θεωρούν εαυτούς χωρίς αμαρτίες. Δεν έκλεψα, δεν σκότωσα, άρα πάω να πάρω την ευχούλα. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι υπάρχουν & άλλοι τρόποι εκτός από την κλοπή & τον φόνο για να αμαρτήσει κάποιος.

Τα ανθρώπινα λάθη, έχουν να κάνουν με τις λανθασμένες επιλογές εκείνες που δεν προκαλούν βλάβη στους άλλους, αλλά & με εκείνες που βλάπτουν τους άλλους. Εχουν να κάνουν με λάθη που γίνονται από λανθασμένες σκέψεις & λάθη που γίνονται από κάποια εξάρτηση ή πάθος. Το κάπνισμα για παράδειγμα αποτελεί λάθος & είναι εξάρτηση, η οποία δεν έχει ηθικές προεκτάσεις.

Η συκοφαντία είναι λάθος που έχει ηθικές προεκτάσεις, βλάπτει τους άλλους.

Η πρόοδος της επιστήμης & η αύξηση της γνώσης έχει διορθώσει πολλά λάθη του παρελθόντος, δεν μπόρεσε όμως να διορθώσει το λάθος της παραφροσύνης των ανθρώπων, οι οποίοι νομίζουν ότι με την οικονομική δύναμη, μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους. Από αυτήν την λανθασμένη εκτίμηση, απορέουν πόλεμοι, καταστροφές ομαδικές & ατομικές, & βέβαια τα επικείμενα επερχόμενα δεινά.

Η Εκκλησία, παρερμηνεύοντας τα λόγια του Χριστού περί ταπεινών δούλων, θεωρεί ως ταπεινοφρωσύνη, την καρπαζοείσπραξη & για να γαλουχήσει τους ανθρώπους σε αυτό, τους φορτώνει ενοχές & χαμηλή αυτοεκτίμηση, οδηγώντας τους όχι στην διόρθωση των λαθών που είναι & ο στόχος, αλλά στην χειραγώγησή τους ώστε να είναι βολικοί στα διάφορα κοινωνικοοικονομικά & πολιτικά κατεστημένα.

Ενώ ο Χριστιανισμός θα έπρεπε να είναι ένα ζωντανό επαναστατικό κίνημα δράσης & αντίδρασης, έχει καταντήσει ένα μουχλιασμένο μαυσωλείο. Κλασικό παράδειγμα & λίαν επίκαιρο αποτελούν οι σημερινές εξελίξεις οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούν στο τέλος της ανθρώπινης ιστορίας & της παγκόσμιας υποδούλωσης. Διαβάζω & γράφω & εγώ για την Νέα Τάξη, για την συνωμοσία κατά της ανθρωπότητας, για τον παγκόσμιο ηγέτη υιό της απωλείας, που είναι ήδη εδώ & τα δεινά που μας περομένουν. Τίποτε από αυτά δεν θα μπορούσε να συμβεί, εάν η Εκκλησία αντί να φορτώνει με ενοχές τους ανθρώπους & με χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά & φανατισμό από την άλλη, εντρυφούσε στην Διδασκαλία της διόρθωσης των ανθρώπινων λαθών & στο νόημα των λόγων του Χριστού.

Αντ΄αυτού όμως, αυτοί "διδάσκουν" για τα συγγνωστά αμαρτήματα & άλλες αρλούμπες, περί ακαθαρσίας γυναικών που βρίσκονται σε εμμυνόρηση, περί νηστειών που από μέσον τις έκαναν αυτοσκοπό, για κάθαρση γυναικών που απέβαλαν τις οποίες αποκαλούν φόνισες, εμποδίζοντας τους ανθρώπους να πλησιάσουν στον Πατέρα, τον οποίο παρουσιάζουν ως τιμωρό μπαμπούλα.

Δεν διδάσκουν την εκ των υστέρων νόηση & κατανόηση, αλλά την συγγνώμη, δηλαδή την σύμφωνο γνώμη με κάθε λογής αδικία, δήθεν από αγάπη προς τους εχθρούς & ταπεινοφροσύνη.

Ο Χριστός όμως αγαπητοί θεολογούντες Θεολόγοι Ιερείς, μίλησε για άφεση και όχι για συγγνώμη. Εχει διαφορά.

Γι αυτό λοιπόν συνεχίστε να αυτοϋπνούσθε, χωρίς να βλέπετε τίποτε από αυτόν που έρχεται, το βδέληγμα της ερημώσεως.

Είναι εδώ ήδη εξ αιτίας σας.

Ιάκωβος Τίγκας.