Παραίτηση από την Δικαιοσύνη; Οχι βέβαια.
Είναι δυνατόν να συγχωρήσει κάποιος τους εχθρούς του; Εστω & αν τον έχουν αδικήσει & τον αδικούν; Ο θεματοφύλακας της Δικαιοσύνης Θεός, ζητάει από τους ανθρώπους να παραιτηθούν από την απονομή της Δικαιοσύνης; Μα όχι βέβαια. Αυτός είναι που λέει μάθετε Δικαιοσύνη οι κατοικούντες επί της Γης.
Οσο οι άνθρωποι που αγωνίζονται ανιδιοτελώς για την Δικαιοσύνη, αρνούνται να κατανοήσουν ό,τι & να πιστεύουν, πως είναι παιδιά του Θεού Πατέρα, όπως μας τον φανέρωσε ο Πρωτότοκος Υιός Ιησούς, & αυτό δεν αλλάζει είτε το πιστεύουν είτε όχι, δεν μπορούν να αντιληφθούν την εντολή.
Η απάντηση δίνεται επάνω στον Σταυρό, όπου ετοιμοθάνατος ο Ιησούς προσευχόμενος κάνει πράξη αυτό που είχε διδάξει όλους εμάς δηλαδή να προσευχόμαστε υπέρ των επηρεαζόντων αδίκως ημάς, λέγοντας εκείνο το περίφημο “Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι”.
Πράγματι από αυτόν τον όχλο των Σταυρωτών του, ιδρύθηκε η πρώτη Χριστιανική κοινότητα, όταν μετά την εκτέλεση & την Ανάσταση, κατάλαβαν, όχι όλοι βέβαια, ποιον Σταύρωσαν. Τους άφησε ανοιχτό τον δρόμο. Δεν επικρότησε την αδικία όμως. Τους απάλλαξε θα λέγαμε λόγω πλάνης, ή ακαταλόγιστου. Αν τους τον είχε κλείσει, δεν θα υπήρχαν αυτά τα αποτελέσματα.
Να τι ζητάει λοιπόν με την εντολή περί αφέσεως των εχθρών & των επηρεαζόντων αδίκως ημάς. Να τους αφήσουμε ανοιχτό τον δρόμο, μήπως την ύστατη ώρα, μέσα στην πώρωσή τους εισχωρήσει κάποια ακτίνα φωτός & εκδηλώσουν έμπρακτη μετάνοια, & διορθώσουν ό,τι διορθώνεται & αποκαταστήσουν το δίκαιο.
Σε μια τέτοια περίπτωση εκείνος που κατανοεί βιωματικά την διδασκαλία & έμπρακτα, ή που τέλος πάντων προσπαθεί, θα χαρεί να δει αυτούς που τον αδίκησαν & τον αδικούν, να κατανοούν έμπρακτα τα σφάλματά τους & να αποκαθιστούν τις αδικίες που διέπραξαν, & θα χαρεί να τους δει κοντά του & κοντά στον Θεό.
Ακόμη & η ανθρώπινη ατελής & ιδιοτελής δικαιοσύνη, θα βρει τρόπους να εξομαλύνει την όποια έκβαση.
Εκείνος που δεν κατανοεί βιωματικά την διδασκαλία, θα ζητάει αγωγές, αποζημιώσεις, ικανοποιήσεις & πάει λέγοντας.
Οσον αφορά τους πωρωμένους που παραμένουν αμετανόητοι μέχρι τέλους, & έχουν βλάψει το δημόσιο συμφέρον εξουθενώνοντας ανθρώπους, & όταν πιάνονται αρχίζουν την διαπλοκή για να την γλιτώσουν βάζοντας λυτούς & δεμένους, αναφέρεται στην διδασκαλία περί σκανδάλων τι θα πάθουν, όπου διαβάζουμε τα εξής τρομακτικά: “Είναι ανάγκη να συμβούν τα σκάνδαλα, αλίμονο όμως στους ανθρώπους διά των οποίων προκαλούνται. Καλύτερα να μην είχαν γεννηθεί”, (& αλλού) “καλύτερα να δέσουν μια μυλόπετρα στον λαιμό τους & να πάνε να πέσουν στην θάλασσα”.
Από εκεί & πέρα, η επιλογή είναι ελεύθερη ενός εκάστου.
Οσο οι άνθρωποι που αγωνίζονται ανιδιοτελώς για την Δικαιοσύνη, αρνούνται να κατανοήσουν ό,τι & να πιστεύουν, πως είναι παιδιά του Θεού Πατέρα, όπως μας τον φανέρωσε ο Πρωτότοκος Υιός Ιησούς, & αυτό δεν αλλάζει είτε το πιστεύουν είτε όχι, δεν μπορούν να αντιληφθούν την εντολή.
Η απάντηση δίνεται επάνω στον Σταυρό, όπου ετοιμοθάνατος ο Ιησούς προσευχόμενος κάνει πράξη αυτό που είχε διδάξει όλους εμάς δηλαδή να προσευχόμαστε υπέρ των επηρεαζόντων αδίκως ημάς, λέγοντας εκείνο το περίφημο “Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι”.
Πράγματι από αυτόν τον όχλο των Σταυρωτών του, ιδρύθηκε η πρώτη Χριστιανική κοινότητα, όταν μετά την εκτέλεση & την Ανάσταση, κατάλαβαν, όχι όλοι βέβαια, ποιον Σταύρωσαν. Τους άφησε ανοιχτό τον δρόμο. Δεν επικρότησε την αδικία όμως. Τους απάλλαξε θα λέγαμε λόγω πλάνης, ή ακαταλόγιστου. Αν τους τον είχε κλείσει, δεν θα υπήρχαν αυτά τα αποτελέσματα.
Να τι ζητάει λοιπόν με την εντολή περί αφέσεως των εχθρών & των επηρεαζόντων αδίκως ημάς. Να τους αφήσουμε ανοιχτό τον δρόμο, μήπως την ύστατη ώρα, μέσα στην πώρωσή τους εισχωρήσει κάποια ακτίνα φωτός & εκδηλώσουν έμπρακτη μετάνοια, & διορθώσουν ό,τι διορθώνεται & αποκαταστήσουν το δίκαιο.
Σε μια τέτοια περίπτωση εκείνος που κατανοεί βιωματικά την διδασκαλία & έμπρακτα, ή που τέλος πάντων προσπαθεί, θα χαρεί να δει αυτούς που τον αδίκησαν & τον αδικούν, να κατανοούν έμπρακτα τα σφάλματά τους & να αποκαθιστούν τις αδικίες που διέπραξαν, & θα χαρεί να τους δει κοντά του & κοντά στον Θεό.
Ακόμη & η ανθρώπινη ατελής & ιδιοτελής δικαιοσύνη, θα βρει τρόπους να εξομαλύνει την όποια έκβαση.
Εκείνος που δεν κατανοεί βιωματικά την διδασκαλία, θα ζητάει αγωγές, αποζημιώσεις, ικανοποιήσεις & πάει λέγοντας.
Οσον αφορά τους πωρωμένους που παραμένουν αμετανόητοι μέχρι τέλους, & έχουν βλάψει το δημόσιο συμφέρον εξουθενώνοντας ανθρώπους, & όταν πιάνονται αρχίζουν την διαπλοκή για να την γλιτώσουν βάζοντας λυτούς & δεμένους, αναφέρεται στην διδασκαλία περί σκανδάλων τι θα πάθουν, όπου διαβάζουμε τα εξής τρομακτικά: “Είναι ανάγκη να συμβούν τα σκάνδαλα, αλίμονο όμως στους ανθρώπους διά των οποίων προκαλούνται. Καλύτερα να μην είχαν γεννηθεί”, (& αλλού) “καλύτερα να δέσουν μια μυλόπετρα στον λαιμό τους & να πάνε να πέσουν στην θάλασσα”.
Από εκεί & πέρα, η επιλογή είναι ελεύθερη ενός εκάστου.
Ιάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου