Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

Ιωάννη Χρυσοστόμου: περιγραφή της Δευτέρας Παρουσίας

Η Βασιλική είσοδος, ο σκοτισμός του ήλιου & της σελήνης, η μεγάλη Δίκη, η σάλευση των ουράνιων δυνάμεων, ο φόβος & το ρίγος των Αγγέλων, ο φόβος & ο τρόμος των ανθρώπων.
Το κείμενο που ακολουθεί, είναι αυτούσια αναδημοσίευση σε κατά λέξη μετάφραση, από το απόσπασμα της Α ομιλίας του Ιωάννη Χρυσοστόμου "εις τον Σταυρόν & εις τον ληστήν" Τόμος 36 της σειράς Ε.Π.Ε.(Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας).
Αν κανείς αναλογιστεί τον ληστή, υπάρχει καιρός ακόμη για μετάνοια.
Ακολουθεί η εύφρανση & αγαλλίαση, όσων αξιωθούν. 
Ιάκωβος Τίγκας

Το κείμενο:

Είδες πως ο σταυρός είναι σύμβολο και της βασιλείας των ουρανών; Θέλεις να μάθεις αυτό και από αλλού; Δεν τον άφησε στη γη ο Χριστός, αλλά τον πήρε μαζί του και τον ανέβασε στον ουρανό. Από που φαίνεται αυτό; Επειδή πρόκειται να έρθει με το σταυρό στη δεύτερη και ένδοξη παρουσία του, για να μάθεις πόσο σεβαστό πράγμα είναι ο σταυρός, γι' αυτό και τον ονόμασε δόξα. Άλλ' ας δούμε πως θα έρθει με το σταυρό, γιατί είναι ανάγκη να σάς φέρω την απόδειξη. «Εάν σας πουν», λέγει ο Χριστός, «να, ο Χριστός είναι στα ιδιαίτερα δω­μάτια, να είναι στην έρημο, μη βγείτε να τον συναντήσετε»19, και εννοεί τη δεύτερη παρουσία του την ένδοξη και αναφέρεται στους ψευδόχριστους, στους ψευδοπροφήτες και στον αντίχρι­στο, για να μη πλανηθεί κανείς και πέσει στην παγίδα του. Ε­πειδή δηλαδή ο αντίχριστος θα έρθει πριν από το Χριστό, για να μη πέσει κανείς στο στόμα τού λύκου, αναζητώντας τον ποιμένα, γι' αυτό σου αναφέρω ένα σημάδι της παρουσίας τού ποιμένα. Επειδή λοιπόν η πρώτη του παρουσία στον κόσμο έ­μεινε απαρατήρητη, για να μη νομίσεις ότι και η δεύτερη θα γί­νει με τον ίδιο τρόπο, έδωσε αυτό το σημάδι. Γιατί η πρώτη του παρουσία δικαιολογημένα έμεινε απαρατήρητη, επειδή ήρθε να βρει το χαμένο πρόβατο. Η δεύτερη όμως δε θα γίνει έτσι. Αλλά πως; πες μου. «Όπως η αστραπή βγαίνει από την ανατολή και φαίνεται μέχρι τη δύση, έτσι θα γίνει και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου»20. Θα φανεί σ' όλους μαζί και δε θα χρεια­σθεί να ερωτήσει κανείς, αν ο Χριστός είναι εδώ ή εκεί.Όπως λοιπόν όταν φαίνεται μία αστραπή δε χρειάζεται να εξετάσου­με αν φάνηκε, έτσι όταν συμβεί η δεύτερη παρουσία τού Χρι­στού, δε χρειάζεται να εξετάζουμε αν ήρθε ο Χριστός.

Άλλ' εκείνο που θέλουμε ν' αποδείξουμε είναι, αν θα έρθει με το σταυρό. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχάσουμε την υπόσχεσή μας. Άκουσε λοιπόν τα εξής. «Τότε», λέγει· τότε, πότε; «Όταν θα έρθει ο Υιός του άνθρωπου, ο ήλιος θα σκοτισθεί και η σελήνη δε θα δώσει το φως της»21. Γιατί τόσο υπερβολικό θα εί­ναι τότε το φως, ώστε και τα πιο λαμπρά άστρα θα κρυφθούν. «Τότε και τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό, τότε θα φανεί στον ουρανό και το σημάδι τού Υιού τού άνθρωπου»22. Είδες πόση είναι η δύναμη τού σταυρού; Οήλιος θα σκοτισθεί και η σελήνη δε θα φανεί, ο σταυρός όμως λάμπει και φαίνεται, για να μάθεις ότι είναι πιο λαμπρός και από τον ήλιο και από τη σελήνη.Και όπως όταν ένας βασιλιάς μπαίνει σε κάποια πόλη, οι στρατιώτες παίρνουν τα λάβαρα, τα σηκώνουν στους ώμους τους και προαγγέλλουν την είσοδο του, έτσι και όταν ο Κύριος θα κατεβαίνει από τους ουρανούς θα προηγούνται οι στρατιές των αγγέλων και των αρχαγγέλων και θα φέρουν στους ώμους τους το σταυρόκαι θα μας προαγγέλλουν τη βασιλική είσοδο του. «Τότε θα σαλευθούν οι δυνάμεις των ουρανών», λέγει, και εννοεί τους αγγέλους· θα τους πιάσει τότε πολύς τρόμος και φόβος.

Και για ποιο λόγο; πες μου. Θα είναι φοβερό το δικαστήριο εκείνο, γιατί πρόκειται όλο το ανθρώπινο γένος να δικασθεί και να παρουσιασθεί μπροστά στο φοβερό κριτή. Για ποιο λοι­πόν λόγο οι άγγελοι φοβούνται και τρέμουν; αφού δεν πρόκει­ται αυτοί να δικασθούν. Γιατί, όπως όταν δικάζει ένας άρχον­τας δε φοβούνται και τρέμουν οι ένοχοι μόνο, αλλά και οι φρουροί, που δεν αισθάνονται καμιά ένοχη, επειδή φοβούνται το δικαστή, έτσι και τότε, όταν θα δικάζεται το ανθρώπινο γέ­νος, θα φοβούνται και οι άγγελοι, που δεν αισθάνονται καμιά ε­νοχή, επειδή θα φοβούνται πάρα πολύ το δικαστή. Γιατί όμως φαίνεται τότε ο σταυρός και γιατί έρχεται έχοντας το σταυρό ο Κύριος;Για να μάθουν την αχαριστία τους εκείνοι που τον σταύρωσαν, γι' αυτό τους δείχνει αυτό το σύμβολο της ντρο­πής τους. Και ότι πραγματικά γι' αυτό φέρει μαζί του το σταυ­ρό, άκουσε τον προφήτη που λέγει˙«Τότε θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης»23, γιατί θα δουν τον κατήγορό τους και θ' ανα­γνωρίσουν το σφάλμα τους. Και γιατί απορείς, εάν θα έρθει μα­ζί με το σταυρό, αφού τότε θα δείχνει και τις ίδιες τις πληγές του;«Γιατί θα δουν», λέγει ο προφήτης, «εκείνον που τον τρύ­πησαν με τη λόγχη»24. Όπως δηλαδή έκαμε στην περίπτωση του Θωμά, επειδή ήθελε να διορθώσει την απιστία τού μαθητή του, και αφού αναστήθηκε του έδειξε τα σημάδια των καρφιών και τις πληγές, και τού είπε, «Βάλε το χέρι σου και δες, γιατί το φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά»25, έτσι και τότε θα δείξει τις πληγές και το σταυρό, για ν' αποδείξει ότι αυτός ήταν εκεί­νος που σταυρώθηκε.

5. Και όχι μόνο από το σταυρό, αλλά και από τα ίδια τα λό­για που είπε πάνω στο σταυρό είναι δυνατό να δούμε την ανέκ­φραστη φιλανθρωπία του. Γιατί ακόμη και τότε που τον σταύ­ρωναν και τον ειρωνεύονταν και τον περιγελούσαν και τον έ­φτυναν, έλεγε· «Πατέρα, συγχώρησε τους την αμαρτία, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν»26. Και όταν σταυρώνεται, προσεύχεται γι' αυτούς που τον σταύρωναν, αν και έλεγαν τα αντίθετα· «Εάν είσαι Υιός τού Θεού, κατέβα από το σταυρό και θα πιστέ­ψουμε σε σένα»27. Άλλ' όμως γι' αυτό δεν κατεβαίνει από το σταυρό, επειδή είναι Υιός τού Θεού, και γι' αυτό ήρθε, για να σταυρωθεί για τη σωτηρία μας. «Κατέβα από το σταυρό», λέ­γει, «και θα πιστέψουμε σε σένα». Αυτά είναι λόγια και πρόφα­ση για την απιστία τους. Γιατί το ότι αναστήθηκε, αν και υπήρ­χε ο λίθος στον τάφο του, ήταν πολύ μεγαλύτερο από το να κα­τεβεί από το σταυρό. Το να βγάλει από το μνήμα το Λάζαρο, που ήταν νεκρός τέσσερις ημέρες και δεμένος με τα νεκρικά σάβανα, ήταν πολύ μεγαλύτερο από το να κατεβεί από το σταυρό.Εκείνοι λοιπόν έλεγαν «Εάν είσαι Υιός τού Θεού, σώσε τον εαυτό σου». Αυτός όμως έκανε τα πάντα, για να σώ­σει εκείνους που τον έβριζαν, και έλεγε· «Συγχώρησε τους την αμαρτία, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν». Τι λοιπόν έγινε; Τους συγχώρησε την αμαρτία τους; Τους συγχώρησε, αν ήθελαν να μετανοήσουν. Γιατί αν δεν τους συγχωρούσε την αμαρτία, δε θα γινόταν ο Παύλος απόστολος. Αν δεν τους συγχωρούσε την αμαρτία, δε θα πίστευαν αμέσως τρεις χιλιάδες και πέντε χιλιάδες και πολλές μυριάδες. Ότι πραγματικά πίστεψαν πολλές μυριάδες Ιουδαίων, άκουσε τι λέγουν οι απόστολοι στον Παύλο· «Βλέπεις, αδελφέ, πόσες είναι οι μυριάδες των Ιουδαίων που πίστεψαν στο Χριστό;»28.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου