Κάνε την υπέρβαση & βγες από το κουτί. Μην τους ακούς & μην φοβάσαι.
Άνοιξε την καρδιά & το μυαλό σου άνθρωπε, & δες το διακύβευμα που παίζεται, που είναι να μείνεις για πάντα στο κουτί, & βγες από αυτό.
Γι αυτό σου παίρνουν τα υλικά αγαθά, & σε βυθίζουν στην ένδοια & την δυστυχία, για να σε κάνουν να ονειρεύεσαι την ζωή που έχασες, & τι ωραία που ήταν, ώστε να μείνεις για πάντα στο κουτί, & να μην βγεις από εκεί ποτέ, ενώ εάν τώρα αντέξεις, μπορείς να βγεις οριστικά από εκεί.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το νοιώσεις, είναι δύσκολο να το πιστέψεις.
Ηρθαν οι Μασόνοι & σου είπαν για την αθανασία της ψυχής, δεν σου είπαν όμως & για την ανάσταση των νεκρών.
Ηρθαν οι Βουδιστές, οι Βραχμανιστές, οι Κομφουκιστές, οι Ινδουϊστές, ...& σου είπαν για την μετενσάρκωση, το υπέρτατο Άτμαν, την συλλογική συνείδηση, την Γιόγκα & την ένωση με το Σύμπαν.
Ηρθαν οι Μουσουλμάνοι & σου μίλησαν για τα πιλάφια & τα ουρί του Παραδείσου.
Ηρθαν οι "υπέρμαχοι" της δικαιοσύνης, δημοκράτες & σου είπαν για τον πλούτο που τάχα έχεις, & ότι κατάγεσαι από κάποιους Ελλάνιους, & ότι σε κουμαντάρουν υπάνθρωποι, ερπετά, ζώα.
Και εσύ πίστεψες όλα αυτά τα παραμύθια, αλλά δεν πίστεψες την μοναδική Αλήθεια, που σου είπε ο ίδιος ο Θεός, που κλώνισε το Σώμα του & έχυσε το Αίμα του για σένα για μένα, για όλους μας, για να βγούμε από το κουτί. Αυτήν την αλήθεια, που είχε προϊδεάσει τους ανθρώπους με όσα αποκάλυψε στον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον Πλούταρχο, τον Επαμεινώνδα & πολλούς άλλους.
Δεν τον πίστεψες, επειδή αυτοί που έπρεπε να σου τα πουν, αντί γι αυτό, τραγουδάνε τον Απόστολο & το Ευαγγέλιο, παρερμηνεύουν & διαστρεβλώνουν τον Λόγο, δεν αγγίζουν & δεν συζητούν θεολογούμενα ζητήματα & δεν σε αγαπάνε, ενώ σε καλούν στην αγάπη τάχα.
Και εσύ δεν διαβάζεις, δεν ζητάς, δεν χτυπάς, δεν βρίσκεις, μόνο χάφτεις αμάσητη, ότι μπούρδα σου πετάνε, αυτοί που σε θέλουν παντοτινά μέσα στο κουτί.
Βγες έξω, αγκάλιασε τα ζώα, εξοικειώσου με την φύση, πιες το Αίμα & φάε το Σώμα αυτού που μπήκε μέσα στο κουτί & βγήκε για να βγάλει εσένα & όλους μας.
Σταμάτα να κάνεις κακό στους συνανθρώπους σου, πέσε στα γόνατα, ζήτα συγγνώμη, ξεδίψασε τον διψασμένο, παρηγόρησε τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, μάζεψε τον άστεγο, δώσε φαί στον πεινασμένο, αγάπα, απαρνήσου τα πλούτη σου, & αυτήν την ίδια την ζωή σου, ένεκεν της ανιδιοτελούς δικαιοσύνης, & ανάγαγε την ζωή σου, πέρα από τον τάφο, ο οποίος είναι ο κοινός μας αφύσικος προορισμός.
Και μετά; τί; Τι θα τα κάνεις όλα αυτά που απέκτησες με την αδικία; Βαρίδια θα σου γίνουν & όσο έσκαβες τον λάκκο των άλλων, τόσο βαθύτερα στα έγκατα της γης θα χώνεσαι.
Παραμύθια; λες να είναι παραμύθια όλα αυτά; Λες τα παραμύθια που πίστεψες να είναι αληθινά;
Οι επιλογές δικές σου, εχθρέ, φίλε, δικαστή άθλιε.
Ενα κουτί με το όνομα ενός εκάστου είναι διαθέσιμο για όλους.
Ιάκωβος Τίγκας
Γι αυτό σου παίρνουν τα υλικά αγαθά, & σε βυθίζουν στην ένδοια & την δυστυχία, για να σε κάνουν να ονειρεύεσαι την ζωή που έχασες, & τι ωραία που ήταν, ώστε να μείνεις για πάντα στο κουτί, & να μην βγεις από εκεί ποτέ, ενώ εάν τώρα αντέξεις, μπορείς να βγεις οριστικά από εκεί.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το νοιώσεις, είναι δύσκολο να το πιστέψεις.
Ηρθαν οι Μασόνοι & σου είπαν για την αθανασία της ψυχής, δεν σου είπαν όμως & για την ανάσταση των νεκρών.
Ηρθαν οι Βουδιστές, οι Βραχμανιστές, οι Κομφουκιστές, οι Ινδουϊστές, ...& σου είπαν για την μετενσάρκωση, το υπέρτατο Άτμαν, την συλλογική συνείδηση, την Γιόγκα & την ένωση με το Σύμπαν.
Ηρθαν οι Μουσουλμάνοι & σου μίλησαν για τα πιλάφια & τα ουρί του Παραδείσου.
Ηρθαν οι "υπέρμαχοι" της δικαιοσύνης, δημοκράτες & σου είπαν για τον πλούτο που τάχα έχεις, & ότι κατάγεσαι από κάποιους Ελλάνιους, & ότι σε κουμαντάρουν υπάνθρωποι, ερπετά, ζώα.
Και εσύ πίστεψες όλα αυτά τα παραμύθια, αλλά δεν πίστεψες την μοναδική Αλήθεια, που σου είπε ο ίδιος ο Θεός, που κλώνισε το Σώμα του & έχυσε το Αίμα του για σένα για μένα, για όλους μας, για να βγούμε από το κουτί. Αυτήν την αλήθεια, που είχε προϊδεάσει τους ανθρώπους με όσα αποκάλυψε στον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον Πλούταρχο, τον Επαμεινώνδα & πολλούς άλλους.
Δεν τον πίστεψες, επειδή αυτοί που έπρεπε να σου τα πουν, αντί γι αυτό, τραγουδάνε τον Απόστολο & το Ευαγγέλιο, παρερμηνεύουν & διαστρεβλώνουν τον Λόγο, δεν αγγίζουν & δεν συζητούν θεολογούμενα ζητήματα & δεν σε αγαπάνε, ενώ σε καλούν στην αγάπη τάχα.
Και εσύ δεν διαβάζεις, δεν ζητάς, δεν χτυπάς, δεν βρίσκεις, μόνο χάφτεις αμάσητη, ότι μπούρδα σου πετάνε, αυτοί που σε θέλουν παντοτινά μέσα στο κουτί.
Βγες έξω, αγκάλιασε τα ζώα, εξοικειώσου με την φύση, πιες το Αίμα & φάε το Σώμα αυτού που μπήκε μέσα στο κουτί & βγήκε για να βγάλει εσένα & όλους μας.
Σταμάτα να κάνεις κακό στους συνανθρώπους σου, πέσε στα γόνατα, ζήτα συγγνώμη, ξεδίψασε τον διψασμένο, παρηγόρησε τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, μάζεψε τον άστεγο, δώσε φαί στον πεινασμένο, αγάπα, απαρνήσου τα πλούτη σου, & αυτήν την ίδια την ζωή σου, ένεκεν της ανιδιοτελούς δικαιοσύνης, & ανάγαγε την ζωή σου, πέρα από τον τάφο, ο οποίος είναι ο κοινός μας αφύσικος προορισμός.
Και μετά; τί; Τι θα τα κάνεις όλα αυτά που απέκτησες με την αδικία; Βαρίδια θα σου γίνουν & όσο έσκαβες τον λάκκο των άλλων, τόσο βαθύτερα στα έγκατα της γης θα χώνεσαι.
Παραμύθια; λες να είναι παραμύθια όλα αυτά; Λες τα παραμύθια που πίστεψες να είναι αληθινά;
Οι επιλογές δικές σου, εχθρέ, φίλε, δικαστή άθλιε.
Ενα κουτί με το όνομα ενός εκάστου είναι διαθέσιμο για όλους.
Ιάκωβος Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου